CF:บทที่ 278 หลอกลวงให้ร่วมลงทุน

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

CF:บทที่ 278 หลอกลวงให้ร่วมลงทุน

 

เมื่อเขากลับมาถึงบ้านในตอนเย็น, เขาก็ไปดูอาการของหลิงเมิ่งเสวี่ย, อาการมีการเปลี่ยนแปลง, แต่ก็ยังไม่ค่อยชัดเจน, อู๋ฮ่าวเหรินจึงคิดว่าควรจะรอดูอาการเปลี่ยนไปอีกซักหน่อย ถึงจะสรุปสถานการณ์ได้

 

ตอนที่กำลังทานข้าวอยู่, อู๋ฮ่าวเหรินพบว่าสีหน้าของพ่อนั้นดูไม่ค่อยดีจึงได้ถามออกไป, "พ่อครับ มีอะไรเกิดขึ้นรึเปล่าครับ?"

 

"ลุงของลูกน่ะสิ, มีคนจากกองความมั่นคงสาธารณะมาแจ้งพวกเราวันนี้ ดูเหมือนเขาจะโดนผู้หญิงหลอกพาออกนอกประเทศไปแล้ว ส่วนเงินทั้งหมดก็ถูกหลอกไปจนหมดตัว ตอนนี้ถ้าเขาไม่ถูกช่วยโดยตำรวจต่างประเทศที่ตามเรื่องคดีลักลอบกฏหมาย ก็คงถูกขังอยู่ในโรงงานนรกที่ไหนซักแห่งนั่นแหละ"

 

"พี่ชาย, คุณลุงดูลำบากมากเลย, หนูจำคุณลุงจากรูปที่คุณตำรวจถ่ายมาไม่ได้เลย"

 

อู๋ฮ่าวเหรินถึงกับพูดอะไรไม่ออก, ตอนแรกเขาคิดว่าคุณลุงที่หนีไปนั้น พอรู้สถานการณ์ของที่นี่แล้วจึงไม่มีหน้ากลับมาเสียอีก, แต่กลับกลายเป็นว่าถูกหลอกให้ไปต่างแดนและถูกส่งไปโรงงานนรกซะอย่างงั้น

 

"แล้วสถานการณ์ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง? ตำรวจถามพวกเราว่าจะให้ตำรวจพาตัวกลับมาไหม ใช่มั๊ยครับ?"

 

"ใช่"

 

อู๋ฮ่าวเหรินเงียบไปสักพักหนึ่งก่อนจะถามต่อ " แล้วผู้หญิงคนนั้นล่ะ?"

 

"พ่อไม่รู้"

 

"งั้นพ่อลองไปปรึกษาเรื่องนี้กับคุณปู่และคุณป้าดูละกันนะครับ"

 

ปัญหาแบบนี้ต้องให้พวกผู้ใหญ่จัดการกันเอง, อู๋ฮ่าวเหรินนั้นไม่รู้ว่าจะจัดการยังไงดี, จากความคิดของเขานั้น เขาไม่สนใจเลยแม้แต่น้อย

 

แต่ฮ่าวก็พอจะเดาได้ว่า, ถึงแม้ผู้เฒ่าจะโกรธถึงขนาดอยากจะหักขาคุณลุงทิ้งก็ตาม, แต่ยังไงก็ยังเป็นลูกของเขา, เป็นพี่ชายของพ่ออยู่ดี, ยังไงก็คงต้องเลือกช่วยกลับมาอยู่แล้ว

 

คืนนั้น, อู๋ฮ่าวเหรินได้เข้าระบบซองแดง เพื่อสอบถามเรื่องของเทพสงครามและหลิงหยิ่ง, แต่น่าเสียดายที่เขาไม่ได้ข้อมูลอะไรเพิ่มเติมเลย

 

เมื่อเขามาถึงที่ทำงานในตอนเช้า, เขาที่เพิ่งจะเข้ามาที่ออฟฟิศ ก็พบว่าหวังหลานได้เข้ามาหาเขา

 

"ท่านประธานคะ, นี่คือเอกสารร้องขอความร่วมมือที่พวกเราได้รับเมื่อวานนี้ค่ะ, จะจัดการอย่างไรดีคะ?"

 

อู๋ฮ่าวเหรินมองดูเอกสารร้องขอพวกนั้นอย่างสงสัย และพบว่ามันเอกสารของสถาบันวิจัยทางการแพทย์

 

มองดูเอกสารเหล่านี้และคำนำของหัวข้อวิจัยของพวกเขา อู๋ฮ่าวเหรินก็ถึงกับสีหน้าเปลี่ยนไป, เทคโนโลยีการแพทย์ของโลกนั้นล้ำสมัยมาถึงระดับนี้แล้วงั้นเหรอ? ทำไมเขาถึงไม่รู้มาก่อนเลย

 

ทุกๆคำร้องนั้น, มีมาจากทั้งในและนอกประเทศ ดูเหมือนว่าจะมีการค้นพบในด้านของมะเร็งกันแล้ว และมันสามารถที่จะรักษามะเร็งได้ด้วย, สิ่งที่พวกเขาขาดตอนนี้คือเงินเท่านั้น

 

"ทำหมายกำหนดการ,

ผมจะพบกับนักวิจัยที่จะเข้ามาขอความร่วมมือพวกนี้เอง"

 

"ได้ค่ะ"

 

เมื่อพวกเขารู้ว่าอู๋ฮ่าวเหรินนั้นต้องการที่จะพบกับพวกเขา, เหล่าสต๊าฟของสถาบันวิจัยต่างก็ยินดีปรีดาถึงแม้ว่าพวกเขาจะยังห่างไกลจากความสำเร็จก็ตาม

 

"ในตอน 9 โมง, ที่ห้องประชุมของฟิวเจอร์กรุ๊ป อู๋ฮ่าวเหรินกำลังอยู่ในอารมณ์ที่ไม่ดีเมื่อเขามองดูข้อมูลที่พวกเขานำมาด้วย

 

คนพวกนี้คิดที่จะโกงเขา ทำเหมือนเขาเป็นคนโง่ที่ไม่รู้อะไรเลย, เขานั้นเคยเห็นข้อมูลพวกนี้ไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบแล้ว ขณะที่เขากำลังศึกษาเรื่องของมะเร็งอยู่

 

จะว่าอย่างไรดี, มันเหมือนเอามาแต่ความคิดนำเสนอของคนอื่นมาอย่างเดียวเท่านั้น, แต่เรื่องของผลการวิจัยนั้น เขาไม่เห็นรายงานการวิจัยที่บอกว่าค้นพบอะไรในด้านนี้เลยสักอย่าง

 

หรือต่อให้มี ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะให้เขาลงทุนกับสถาบันวิจัยแบบนี้, แน่นอนว่า นี่มันเป็นการหลอกให้ลงทุนกันชัดๆ

 

"ผมอ่านข้อมูลของพวกคุณทั้งหมดแล้ว, ผมขอถามหน่อยว่า พวกคุณสามารถแก้ปัญหาเรื่องของการเพิ่มเซลล์แบบไม่จำกัดของเซลล์มะเร็งได้จริงๆเหรอ?"

 

คนที่นั่งอยู่ข้างๆก็ได้พูดขึ้น "พวกเราได้ทำสำเร็จในระดับหนึ่งในด้านนี้แล้วครับ, แต่ในปัจจุบัน พวกเรายังขาดแคลนเงินที่จะทำการวิจัยต่อ, ตราบเท่าที่พวกมีเงินทุน พวกเราเชื่อว่าพวกเราจะสามารถประสบความสำเร็จในอีกไม่นานและเอาชนะปัญหาทางการแพทย์อันนี้ได้"

 

"ยารักษาของสถาบันของพวกเรานั้น, ตราบเท่าที่มันถูกคิดค้นขึ้นมาได้ มันก็จะเสียค่าใช้จ่ายน้อยกว่าใช้เครื่องจักรรักษาแน่นอนครับ, ยิ่งไปกว่านั้น พวกเราก็มีข้อมูลของขาทั้งสองชนิดนี้, ซึ่งถ้าขอเวลาให้พวกอีกหน่อย พวกเราก็จะทำได้สำเร็จอย่างแน่นอนครับ"

 

"ประธานอู๋ครับ, อย่าไปฟังเขานะครับ, เทคโนโลยีของสถาบันวิจัยของเรานั้นล้ำสมัยที่สุดครับ, ขอเวลาให้พวกอีกหน่อย พวกจะสามารถวิจัยเทคโนโลยีได้ตามที่คุณต้องการแน่นอนครับ, แต่แน่นอนว่า คุณจะต้องให้เงินลงทุนกับพวกเรามาบ้าง เพื่อให้พวกเราสามารถวิจัยกันต่อไปได้ครับ"

 

"ประธานอู๋ครับ, ถ้าคุณร่วมลงทุนกับสถาบันวิจัยของเรา คุณจะต้องร่ำรวยกลับมาแน่นอนครับ, นอกจากเรื่องของการวิจัยเทคโนโลยีด้านนี้แล้ว พวกเราเองก็มีผลการวิจัยโรคอื่นๆด้วยนะครับ, ซึ่งคุณสามารถเปิดดูได้เลยครับ"

 

"......"

 

คนพวกนี้กำลังแข่งขันกันใหญ่, ปล่อยให้อู๋ฮ่าวเหรินพูดอะไรไม่ออก, ไม่มียางอายกันเลยจริงๆ ถ้ามันเป็นจริงอย่างที่พวกเขาว่ามา, ถ้าได้เผยแพร่เรื่องนี้ออกไป ก็เชื่อได้ว่าจะต้องมีคนจำนวนมากยอมที่จะจ่ายเงินให้เขาทำการวิจัยต่อแน่

 

"ปัง!"

 

อู๋ฮ่าวเหรินตบโต๊ะอย่างดัง เพื่อขัดจังหวะพวกเขาและพูดขึ้น "พวกคุณคิดว่าผมโง่และหลอกง่ายมากอย่างงั้นเหรอ? ถ้าพวกคุณอยากจะหลอกเอาเงินจริงๆล่ะก็, พวกคุณก็น่าจะหาเอาข้อมูลที่ยังไม่ได้ถูกเผยแพร่ออกมานะ, ผลการวิจัยพวกนี้เป็นผลการวิจัยที่ถูกเผยแพร่มาโดยคนอื่นมาแล้วทั้งนั้น, คุณคิดเหรอแค่เปลี่ยนข้อความนิดๆหน่อย จะเอามาหลอกผมได้น่ะ"

 

"หวังหลาน, จดรายชื่อสถาบันพวกนี้เข้าแบล็คลิสต์

 

มองดูอู๋ฮ่าวเหรินที่ลุกขึ้นยืนและเดินออกไป, คนพวกนี้รู้สึกสับสนขึ้นมาทันที, ก่อนหน้านี้ไม่นาน พวกเขานั้นกำลังพูดคุยกับคนในสถาบันถึงเรื่องขอร่วมลงทุนกันด้วยรอยยิ้มกันอยู่เลย, แล้วตอนนี้พวกเขาจะบากหน้ากลับไปพบกับคนในสถาบันได้อย่างไร

 

"ประธานอู๋ครับ, ได้โปรดช่วยดูก่อนเถอะครับ, การวิจัยของสถาบันของเราไม่ได้หลอกคุณจริงๆครับ, ของพวกเราเรียกได้ว่าใกล้ประสบความสำเร็จจริงๆแล้วนะครับ, ขอเพียงคุณร่วมลงทุนกับพวกเรา คุณจะได้เงินตอบแทนถึง 50% จากเทคโนโลยีนี้แน่นอนครับ" มีบางคนที่ยังไม่ยอมแพ้

 

อู๋ฮ่าวเหรินมองดูเขาและพูดขึ้น "ผมจะไม่ให้เงินกับพวกคนที่คิดจะมาหลอกผม แล้วมองดูพวกคุณเอาเงินนั้นไปวิจัยที่ประโยชน์ที่พวกคุณพูดถึงและผลาญเงินไปจนหมดน่ะเหรอ, ถ้าสถาบันวิจัยของคุณต้องพึ่งพาเงินลงทุนหลอกลวงแบบนี้ให้อยู่รอดได้, ผมว่าก็ควรจะปิดสถาบันทิ้งไปซะดีกว่า"

 

"นอกจากนี้, ผมไม่ต้องการเทคโนโลยีของพวกคุณ, บริษัทของพวกเรามีเทคโนโลยีเป็นของตัวเอง, ผมรู้จักโรคพวกนี้มากกว่าที่พวกคุณรู้จักเสียอีก, ในสายตาของผม พวกคุณนั้นเป็นได้แค่ไอ้งั่งเท่านั้น, เสียเวลาจริงๆ, ตอนแรกผมคิดว่าจะเจอคนมีความสามารถให้มาร่วมงานกับบริษัทเราเสียอีก, แต่ดูเหมือนผมคงต้องคิดใหม่แล้ว"

 

ต่อหน้าวาจาที่ไร้ปราณีของอู๋ฮ่าวเหรินนั้น, ทำให้สีหน้าของบางคนถึงกับดำมืดเลยทีเดียว และดูเหมือนพวกเขานั้นจะทำดีที่สุดแล้ว

 

"หยุดพูด, ผมไม่อยากจะฟังคำอธิบายของพวกคุณแล้ว, พวกคุณหมดโอกาสที่จะร่วมงานกับผมแล้ว"

 

"ประธานอู๋ครับ, ประธานอู๋..."

 

"เชิญทางนี้ค่ะ, ทุกคน"

 

หวังหลานรู้สึกเหมือนเห็นคนโง่, เธอมองดูคนพวกนี้ที่พลาดโอกาสดีไปแล้ว, ไม่รู้ว่าพวกเขาคิดอะไรกันที่เอาข้อมูลพวกนี้มาหลอกให้ฟิวเจอร์กรุ๊ป, พวกเขานั้นคิดว่าประธานอู๋นั้นไม่รู้อะไรเลยจริงๆเหรอ?

 

อู๋ฮ่าวเหริน, ที่เดินกลับมาที่ออฟฟิศ, รู้สึกอารมณ์ไม่ดีเพราะข้อมูลทั้งหมดที่อ่านวันนี้มันหลอกลวง, และหวังที่จะหลอกคนที่ไม่รู้อะไรให้มาร่วมลงทุน

 

"จี้, ส่งข้อความขึ้นบนเว็บไซต์ของบริษัทที, บริษัทของพวกเราจะไม่ยอมรับการร่วมจากสถาบันวิจัยการแพทย์ต่างๆ, แล้วก็ประกาศรับสมัครนักวิจัยเคมีการแพทย์เพิ่ม"

 

ข่าวที่ปรากฏขึ้นบนเว็บไซต์ของบริษัทนั้นทำให้หลายคนสงสัยว่าทำไมทางฟิวเจอร์กรุ๊ปถึงได้ประกาศข้อความแบบนี้ขึ้นมา แต่ทว่า, สำหรับคนที่ศึกษาเรื่องยานั้นกลับปลื้มปิติ, เพราะพวกเขานั้นมีโอกาสที่จะได้ทำงานในฟิวเจอร์กรุ๊ปแล้ว

 

อย่างไรก็ตาม, ตอนที่มีพนักงานในฟิวเจอร์กรุ๊ปนั้นได้ออกมาพูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้, ที่เว็บไซต์ของบริษัทก็คึกคักขึ้นมาทันที

 

ว่ามีใครบางคนต้องการที่จะหลอกให้ฟิวเจอร์กรุ๊ปมาร่วมลงทุน, โดยไอเดียของคนพวกนี้นั้นลอกเอามาจากคนอื่นทั้งนั้น

 

แต่ไม่นาน, ก็ได้มีบันทึกคำพูดของอู๋ฮ่าวเหรินได้ถูกเผยแพร่ลงบนอินเตอร์เน็ท, แล้วจากนั้นสถาบันวิจัยเหล่านั้นก็ได้ออกมาประณามอู๋ฮ่าวเหรินว่าดูหมิ่นสถาบันของพวกเขา, และพวกเขาก็จะฟ้องร้องค่าเสียหายจากอู๋ฮ่าวเหริน


     

แสดงความคิดเห็น

0 ความคิดเห็น