TB:บทที่ 175 รายงานเท็จ

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

TB:บทที่ 175 รายงานเท็จ

เฉินหลงบอกว่าบริษัท เป็นของตัวเอง เฉินเซินและเซียวเหมยตกตะลึง

เฉินเซินตกตะลึงไปชั่วขณะ "เจ๋งมากเลย"

“มาช่วยฉันสิ แล้วนายจะดีขึ้นแน่นอน” เฉินหลงกล่าวด้วยรอยยิ้ม

หลังจากนั้นเฉินหลงก็พาเฉินเซินสองคนกลับไปนอนพักผ่อนที่วิลล่า วันรุ่งขึ้นจะพาเฉินเซินสองคนไปที่ บริษัท ของตัวเอง

เมื่อ เฉินเซิน และแฟนของเขาเห็นอาคาร เว่ยหลง พวกเขาก็ตะลึงอีกครั้ง

เดิมทีพวกเขาเดาว่าเป็น บริษัท เล็ก ๆ แต่พวกเขาไม่ได้คาดหวังว่ามันจะเป็น บริษัท ขนาดใหญ่เช่นนี้

เมื่อ เฉินเซิน เข้ามาใน บริษัท ในไม่ช้า เฉินหลง ก็ส่งพวกเขาไปยัง ซวีหมิงเหม่ย ปล่อยให้ ซวีหมิงเหม่ย จัดการต่อ เพราะเขายังมีบางอย่างที่ต้องทำ

วูกวงเป็นหนี้เขาล้านหยวนเมื่อวานนี้ไม่ใช่หรือ วันนี้เขาแค่จะไปขอเงิน กลับมาเขายังใช้เงินก้อนนี้เป็นเงินหมั้นของ เฉินเซิน และ เซียวเหมย ให้พวกเขาแต่งงานกันได้

หลังจากที่วูกวงออกจากที่จอดรถเมื่อวานนี้เขาก็กลับบ้านไปอาบน้ำจากนั้นไปที่สถานีตำรวจเพื่อแจ้งความ มีคนพกปืนแถมรู้จักบ้านเขา หากมองไปที่รถ ยังไงก็รู้ว่าใครแน่นอน ดังนั้นเขาก็เลยต้องขอความคุ้มครองจากตำรวจ เขาไปสถานีตำรวจ เขาแจ้งว่ามีคนข่มขู่ให้เขาเขียนไอโอยูชดเชยหนึ่งล้านหยวน

ตำรวจไม่ฟังความข้างเดียว เขาถามว่านั่นปืนจริงหรือไม่ เพราะทุกวันนี้ปืนปลอมก็เยอะ

พอตำรวจถามคำถามนี้ วูกวง ก็ตกใจ  

ใช่ อีกฝ่ายไม่เคยยิงปืนออกมา พอเห็นปืนก็คิดว่าเป็นปืนจริง เขากลัวมาก เลยคุกเข่าลงทันที แต่ยังไง ตอนนี้มาถึงสถานีตำรวจแล้ว ยังไงก็น่าจะปืนจริงแหล่ะ  

แม้ว่า วูกวง จะยืนยันว่าเป็นปืนจริง แต่ตำรวจยังคงเดาได้จากท่าทางของวูกวง ที่ยืนยันไม่ได้ว่านั่นปืนจริงหรือไม่

และอีกฝ่ายขับเฟอร์รารี่ วูกวง จำหมายเลขป้ายทะเบียนและลักษณะของอีกฝ่ายได้หรือไม่

วูกวง จำรูปลักษณ์ของ เฉินหลง ได้ แต่เขาจำป้ายทะเบียนไม่ได้ เขากลัวแทบฉี่ราด จะไปจำทะเบียนรถได้ยังไง

ตำรวจบันทึกเท่าที่จะทำได้

ในที่สุด วูกวงก็บอกว่าชายคนนั้นจะไปที่บ้านเพื่อเก็บเงินในวันพรุ่งนี้ เขาหวังว่าสถานีตำรวจจะสามารถส่งใครสักคนมาปกป้องเขา และเขาจะจ่ายเงินค่าเสียเวลาให้

เนื่องจากมีปืนเข้ามาเกี่ยวข้องในคดีนี้ และเวลามีเพียงวันเดียว สถานีตำรวจรับคดีและส่งตำรวจสองคนไปที่บ้านพร้อมปืนเพื่อปกป้องวูกวง

เมื่อเฉินหลงพบบ้านของวูกวงตำรวจทั้งสองก็ชักปืนพกออกมาทันทีและเล็งไปที่เฉินหลงเพราะพวกเขาสงสัยว่าเฉินหลงอาจถือปืนหรือชักปืนก่อน ท้ายที่สุดแล้วการจัดการคดีตามกฎหมายเป็นเรื่องถูกต้อง แต่การเสียสละอย่างสมเกียรติเป็นอีกเรื่องหนึ่ง

"ยกมือขึ้น เราเป็นตำรวจ" ชายอายุ 27 หรือ 28 ปีที่มีความสูงประมาณ 1.8 เมตรถือปืนในมือข้างหนึ่งและถือตราตำรวจอีกมือหนึ่ง เผชิญหน้ากับเฉินหลงอย่างประหม่า

"คุณเป็นตำรวจเยี่ยมมากเขาเป็นหนี้ฉันฉันมาที่นี่เพื่อขอใช้หนี้นี่คือ ไอโอยู และฉันไม่มีอาวุธติดตัวเลย" เมื่อเฉินหลงเห็นตำรวจเขาก็หยิบธนบัตรออกมาและยื่นให้เขา

คนที่ถือปืนรู้สึกประหม่าเล็กน้อย ฉากนี้แปลกดี

ตำรวจอีกคนเข้าไปดูไอโอยู และค่อยๆอ่าน และพยักหน้าให้เพื่อนอีกครั้ง

ดูเหมือนทุกคนจะดูผ่อนคลายลง

ปัจจุบันมีคนเป็นหนี้เป็นจำนวนมาก และโทรแจ้งความเท็จ ตำรวจเคยชินกับคดีแบบนี้แล้ว

"เจ้าหน้าที่ครับ เขาบังคับให้ผมเขียน ไอโอยู โดยใช้ปืนขู่" วูกวง เห็น เฉินถือไอโอยูอยู่ เขารีบบอกทันที

“ตลกละ งั้นให้ตำรวจมาค้นตัวฉันสิ ว่ามีปืนไหม” เฉินหลงยักไหล่

แน่นอนว่าการตรวจค้นต้องตรวจละเอียด และเฉินหลงยินดีที่จะร่วมมือกับการค้น จึงไม่มีปัญหา

ในไม่ช้าตำรวจกับ ไอโอยู ก็เดินหน้าค้นหา เฉินหลง และ เฉินหลง ก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี

เพราะปืนเก็บไว้อยู่ในแหวน ไม่ว่าคุณจะค้นหาอย่างไรก็ไม่พบ

หลังจากตรวจค้นไม่พบอาวุธในร่างกายของเฉินหลง ตำรวจที่ชี้ไปที่เฉินหลงพร้อมปืนวางปืนออกไป

"ขอโทษที่ยกปืนใส่คุณ เพราะเราได้รับการแจ้งความมาแบบนี้ โปรดอย่าถือสา ตอนนี้คดีของคุณเป็นคดีแพ่ง หากอีกฝ่ายไม่สามารถดำเนินการตามสนธิสัญญา คุณไปฟ้องศาลได้ แต่ห้ามใช้ความรุนแรงนะ"

กรณีดังกล่าวที่เกี่ยวข้องกับข้อพิพาททางการเงิน ไม่ใช่คดีที่ตำรวจจะเข้ามายุ่ง ตราบใดที่ไม่ได้มีการทะเลาะจนนองเลือด 

ดังนั้นหลังจากรู้ว่ามันเป็นเพียงข้อพิพาททางการเงินและเฉินหลงไม่ได้พกอาวุธ เขามาคนเดียว จะเสียเวลาทำไมกัน

"ไม่ต้องกังวล เจ้าหน้าที่อยู่นี่ ฉันเป็นคนมีเหตุผลมาตลอดและจะไม่ใช้ความรุนแรง" เฉินหลงยิ้มให้วูกวง

เมื่อเห็นรอยยิ้มของเฉินหลง วูกวง ก็กลัวแทบฉี่ราด เขาพูดอย่างรวดเร็วว่า "เพื่อน ตำรวจ อย่าไป จะเล่าให้ฟังทุกอย่างเลย”

ด้วยเหตุนี้ วูกวง จึงพูดเรื่องทั้งหมด

อย่างไรก็ตามเมื่อเขาโกงเงินคนอื่น และเฉินหลงไม่ได้พกอาวุธ ตำรวจจึงไม่เชื่อ เพราะบางคนมีหนี้เยอะๆก็ชอบมาแจ้งความเท็จไว้

"คุณวู ตำรวจไม่ได้ว่างทุกวันนะ ที่จะมาเล่นเกมกับคุณได้ หากแจ้งความเท็จอีกจะจับขังสักครึ่งเดือน"

พูดจบ ตำรวจสองคนก็คำนับให้เฉินหลงเล็กน้อย แล้วจากไป

วูกวงจะไปด้วย แต่เฉินหลงดึงไว้ แล้วบอกว่า “จะไปไหน จ่ายฉันมาก่อน”

"ช่วยด้วย ฆ่าเขาซะ" วูกวง กรีดร้องเหมือนหมู ตอนโดนเฉินหลงจับไหล่

หลังจากได้ยินคำพูดของวูกวง ตำรวจทั้งสองก็มองย้อนกลับไปและเห็นว่าเฉินหลงอยู่กับวูกวงแค่สองคน ดังนั้นพวกเขาจึงไม่เข้าไปยุ่ง วูกวงแจ้งความเท็จเพื่อหลบเลี่ยงหนี้ และใช้กำลังตำรวจอย่างสูญเปล่า คนประเภทนี้ควรได้รับการสอนด้วยบทเรียนที่ดี

ตำรวจก็เห็นว่า ให้คนอื่นจัดการ คงจะดีกว่า

หลังจากเห็นตำรวจไปแล้วเฉินหลงก็ยกวูกวงทุ่มลงไปบนโซฟาห่างออกไปห้าเมตร

วูกวงตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัว

ในเวลานี้เฉินหลงที่มีใบหน้าที่มีรอยยิ้มชั่วร้าย กำลังเดินไปหาวูกวง