RC:บทที่ 460 ชิประดับ S สามแผ่น

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

RC:บทที่ 460 ชิประดับ S สามแผ่น

" แต่ แต่หนูไม่อยากแต่งงานกับหลงอ้าวเทียน หนูชอบแค่หลินเฟิงคนเดียว หนูอยากอยู่กับหลินเฟิงค่ะ" มู่ซินซินที่เต็มไปด้วยน้ำตาในเวลานี้ มองดูหลินเฟิงที่เต็มไปด้วยบาดแผลจนเกือบจะตาย

" เขาไม่มีแม้แต่ความสามารถที่จะปกป้องลูกได้แล้วจะทำให้ลูกมีความสุขได้อย่างไร! ไปกันเถอะ" ชายวัยกลางคนยกมือขึ้นและทำเหมือนจับมู่ซินซิน จากนั้นมู่ซินซินก็ถูกพลังที่มองไม่เห็นจับไว้และลอยเข้าไปหาชายวัยกลางคน

"บ้าจริง! ปล่อยเธอซะ!" ในขณะที่มู่ซินซินถูกชายวัยกลางคนจับ หลินเฟิงตะโกนออกมาแล้วต่อยชายวัยกลางคนจากทางด้านหลัง

แต่ชายวัยกลางคนกลับมองไปด้านหลังแล้วกล่าว "ไปให้พ้น!"

เวลาเดียวกัน ชายวัยกลางคนก็เตะออกไป หลินเฟิงถูกลูกเตะเข้าตรงกลางอกอย่างจังจนกระเด็นไปข้างหลัง ร่างของเขาลากไปตามพื้นเป็นทางยาว เกล็ดสีดำทั่วทั้งร่างแตกออกและมีเลือดไหลออกมาเรื่อยๆ

แม้ว่าร่างกายของเขาจะได้รับบาดเจ็บ ทั่วทั้งร่างอ่อนล้าและชีวิตของเขาก็ใกล้ดับลง แต่หลินเฟิงก็ยังคงยืนขึ้นแล้วพุ่งเข้าไปหาชายวัยกลางคน

"หืม?" พอเห็นว่าหลินเฟิงยังคงพุ่งเข้ามาหา ชายวัยกลางคนจึงรู้สึกโกรธมากขึ้น

เขาเหยียดมือออกไปและผลักเข้าไปในอากาศ เมื่อถึงกลางอากาศก็มีฝ่ามือขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นและตบลงบนร่างของหลินเฟิง

"ปล่อยเธอนะ!" แต่ทว่า พอชายวัยกลางคนคิดว่านี่คงเพียงพอที่จะแก้ปัญหาเรื่องหลินเฟิงได้ หลินเฟิงก็ยังคงลากร่างพังๆของเขาเพื่อยืนขึ้น

เวลานั้น ทั่วทั้งร่างของหลินเฟิงได้รับบาดเจ็บและเลือดก็หยดลงไปบนพื้นทีละหยดราวกับน้ำ เสียงติ๋ง ติ๋งใสแจ๋วจนไม่อาจเทียบกับสิ่งใดได้

ปีกบนหลังของหลินเฟิงหักงอและสามในหกแขนของหลินเฟิงห้อยลงอย่างไร้เรี่ยวแรง ร่างกายและใบหน้าของเขาถูกปกคลุมไปด้วยเลือด

"ปล่อยเธอซะ!" ในตอนนั้น หลินเฟิงทอดร่างอยู่บนพื้น ใบหน้าเต็มไปด้วยความเจ็บปวด มองดูมู่ซินซินที่ถูกชายวัยกลางคนอุ้มอยู่ตรงหน้าของเขาแล้ว หัวใจของเขาก็ตะโกนกรีดร้อง

คราวนี้ หลินเฟิงยืนขึ้นมาไม่ได้อีกแล้วเขาจึงไต่ไปตามพื้นตรงไปหาชายวัยกลางคนทีละก้าวจนทำให้เลือดไหลไปตามทางยาวหลายสิบเมตร

หลังผ่านไปนาน ท้ายที่สุดหลินเฟิงจึงไต่มาถึงตัวของชายวัยกลางคน เอื้อมแขนออกไปจับเท้าของเขาเอาไว้แล้วกล่าวด้วยเสียงอันดัง "ปล่อยเธอซะ!"

"ฮึ่ม! ฉันไม่รู้จะทำอย่างไรดี" ชายวัยกลางคนส่งเสียงอย่างเย็นชาและจากนั้นก็ใช้มือข้างหนึ่งจับคอของหลินเฟิงแล้วยกขึ้นมา

เวลานั้น มู่ซินซินที่กำลังถูกมือยักษ์ล่องหนจับไว้กลางอากาศได้เห็นภาพนี้ด้วยความเจ็บปวดอย่างสุดแสน เธออ้อนวอนออกมาเสียงดัง: " พ่อ พ่อคะ ได้โปรด ปล่อยเขาไปเถอะ หนูจะไปกับพ่อแล้วค่ะ!"

" ไม่ ไม่นะ ซินซิน อย่าไปกับเขา!" แม้ว่าหลินเฟิงจะถูกบีบคออยู่ เขาก็ยังคงไม่ยอมรับความพ่ายแพ้อย่างสิ้นเชิง

" อืม ลูกควรจะทำอย่างนั้น!" ชายวัยกลางคนกล่าว เขาเหวี่ยงมือออกจึงทำให้หลินเฟิงกระเด็นออกไปไกล

ชายวัยกลางคนจึงวางมู่ซินซินลง จากนั้นเธอก็พร้อมที่จะจากไป หลินเฟิงที่เห็นเป็นแบบนี้ก็รู้สึกเกลียดความอ่อนแอของตัวเอง หากเขาแข็งแกร่งพอคงจะไม่มีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้น

"หลินเฟิง ฉันไปก่อนนะ! เธอควรลืมฉันซะ" มู่ซินซินหันกลับไปทั้งน้ำตา ช่วงขณะที่หันกลับไป น้ำตาของเธอกระเด็นออกมาราวกับฝน

"ไม่" หลินเฟิงตะโกน ชายวัยกลางคนมองดูหลินเฟิงและพ่นลมออกจมูกอย่างเย็นชา ดึงมู่ซินซินเตรียมจะจากไป

ตอนนั้น ดวงตาของหลินเฟิงเต็มไปด้วยเลือด วินาทีถัดมาเขาจึงหยิบชิปออกมาสามแผ่นซึ่งทั้งสามแผ่นมีคำว่าระดับ S อยู่

มีชิประดับ S สามแผ่นที่ยังถูกพัฒนาอย่างไม่สมบูรณ์ อัตราความสำเร็จของแต่ละแผ่นมีแค่หนึ่งในสามเท่านั้น เจ้าจ๋อต้องการให้หลินเฟิงลองใช้ดูในตอนที่เขาไม่ได้ต้องการใช้ในสถานการณ์จริง บางทีเขาอาจจะยังมีโอกาสรอดชีวิตได้อยู่

ชิปสามแผ่นนี้ ชิปแรกคือชิปสามหัว, ชิปต่อมาคือปีกนกยักษ์ทั้งหก และชิปสุดท้ายคือพยัคฆ์ขาวลายดำ

หลินเฟิงเห็นจากตรงหว่างคิ้วว่ามีรอยแตกบนชิปสองอัน และจากนั้นก็วางชิประดับ S ทั้งสามไว้บนนั้น

"เริ่ม เริ่ม เริ่ม!" หลินเฟิงเห็นว่าสามชิปวางอยู่ตรงหว่างคิ้วของเขาแล้วแต่กลับไม่เกิดปฏิกิริยาอะไรขึ้นหลังจากผ่านไปหลายครั้ง

" บ้าจริง เริ่มให้ฉันสิวะ!" หลินเฟิงเอาชิปสามแผ่นลงแล้วยกขึ้นมาใหม่ จากนั้นก็เอาลง สักพักหลินเฟิงก็ดูราวกับคนบ้าที่กำลังทุบตรงหว่างคิ้วของตัวเองอยู่

"ฮ่า ฮ่า นี่บ้าไปแล้วเหรอ?" ชายวัยกลางคนที่ยืนอยู่ไกลๆมองดูหลินเฟิงที่ดูเหมือนจะลืมเขาไปแล้ว เขายิ้มเยาะแล้วพามู่ซินซินบินไกลออกไป

"เริ่ม เริ่มให้ฉันสิ!" หลินเฟิงคำรามออกมา แต่ชิปทั้งสามก็ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น

"ทำไม ทำไมกัน?" หลินเฟิงตะโกนออกมา

แต่ทว่าในขณะที่หลินเฟิงกำลังจะล้มเลิก น้ำวนสีดำลึกลับก็สั่นสะเทือนขึ้นมาในทันที แล้วหลินเฟิงก็รู้สึกคุ้นเคยอย่างหาที่เปรียบไม่ได้

หลินเฟิงนึกถึงตอนที่เขาใช้สามชิปในตอนที่สู้กับชายชุดดำในถ้ำขึ้นมา ความรู้สึกที่เปี่ยมไปด้วยพลังอย่างหาที่เปรียบไม่ได้

จากนั้นชิปสามแผ่นแต่ละอันที่อยู่ตรงหว่างคิ้วของหลินเฟิงก็ส่องแสงออกมา

ก่อนอื่น เสียงฟู่และเสียงคำรามสามครั้งได้ดังออกมา ชิปหัวงูทั้งสามก็เปล่งประกายออกมา จากนั้นงูยักษ์สามหัวจึงปรากฏขึ้นมารอบตัวของหลินเฟิง แล้วเจาะเข้าไปในหน้าผากของหลินเฟิง

จากนั้นก็มีเสียงนกร้องออกมาและนกยักษ์ที่มีหกปีกขนาดใหญ่จึงบินออกมาวนรอบหลินเฟิงอย่างรวดเร็วและเข้าเข้าไปในหว่างคิ้วของเขา

สุดท้าย พยัคฆ์ขาวลายดำตัวเขื่องที่ปกคลุมด้วยแสงก็ปรากฏขึ้นมา มันคำรามไปที่หลินเฟิงแล้วเข้าไปในหว่างคิ้วของหลินเฟิง

ในวินาทีถัดมา หลินเฟิงรู้สึกว่าตัวของเขาเปลี่ยนไปเป็นอย่างมาก แขนหกข้างที่หักและปีกคู่ที่บิดเบี้ยวของเขาทั้งหมดได้หายไปแล้ว

จากนั้น บริเวณที่ปีกคู่หายไปก็ถูกแทนที่ด้วยปีกสามคู่ที่แต่ละอันมีขนาดใหญ่ยักษ์ ขณะที่มันปรากฏขึ้นร่างกายของหลินเฟิงก็ไม่ได้ลอยอย่างธรรมชาติ "พระเจ้า มันมหัศจรรย์มาก" หลินเฟิงอุทานออกมาในใจ

แต่ทว่า สิ่งนี้ยังไม่ใช่สิ่งที่ทำให้หลินเฟิงตกตะลึงมากกว่าเดิม เกล็ดสีดำที่แตกหักตามตัวของหลินเฟิงถูกซ่อมแซมขึ้นทีละชิ้น สุดท้าย เมื่อเกล็ดบนตัวของเขาทั้งหมดได้รับการซ่อมแซม ทันใดนั้นพวกมันที่อยู่บริเวณเอวของหลินเฟิงก็พองตัวขึ้นจากนั้นก็กลายเป็นหัวงูหลามทั้งสามหัวพุ่งออกมา

จากนั้นเกล็ดหนาที่อยู่บนหัวยักษ์ทั้งสามก็ค่อยๆถูกแทนที่ด้วยเกล็ดมังกรสีดำและแผ่กระจายจากหัวไปจนถึงร่างกายของหลินเฟิง

และหัวงูยักษ์ทั้งสามก็ยังคงเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมที่เป็นหัวงูแบนเรียบ ก็ค่อยๆมีเขามังกรงอกออกมาและร่างงูก็กลายเป็นร่างของมังกร และตรงหน้าท้องก็มีกรงเล็บออกมาสองคู่

ในเวลาเดียวกัน กรงเล็บทั้งสองของหลินเฟิงก็เปลี่ยนแปลงไปเป็นอย่างมาก จากเดิมที่เป็นกรงเล็บสีดำหักๆ นั้น ไม่เพียงแต่ถูกฟื้นฟูกลับมาสมบูรณ์แต่กรงเล็บนั้นยังมีปลายแหลมที่แข็งและแหลมกว่าเดิม ยิ่งไปกว่านั้นมันยังมีเสียงฟ้าร้องและสายฟ้าทำลายล้างอยู่บนนั้น

ในตอนนั้น หลินเฟิงรู้สึกได้ว่าทั่วทั้งร่างของเขาเต็มเปี่ยมไปด้วยพลังทำลายล้าง

" นี่ นี่คือผลจากชิประดับ S ทั้งสามแผ่นงั้นเหรอ?"