RC:บทที่ 459 เป็นเพียงแค่โต๊ะตัวหนึ่ง

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

มันทำให้หลินเฟิงช็อค แม้จะไม่มีสามหัวแต่การโจมตีด้วยหกแขนบวกกับพลังของแขนทั้งหกก็น่ากลัวแล้ว แต่ทว่าชายวัยกลางคนกลับปัดมันตกไปได้

แขนหกข้างของหลินเฟิงปล่อยหมัดหลายสิบครั้งในรวดเร็ว แต่ละหมัดก็ยังใส่พลังทำลายสวรรค์และโลกที่น่ากลัว แต่ทว่าชายวัยกลางคนในฝั่งตรงข้ามกลับรับมือและตามการโจมตีของหลินเฟิงได้ทันโดยไม่มีแม้แต่อาการตื่นตกใจใดๆ

"ช้าเกินไป!" ชายวัยกลางคนสกัดกั้นการโจมตีของหลินเฟิง แล้วเหวี่ยงขาเตะหลินเฟิงในทันที

หลินเฟิงกระเด็นไปในอากาศจนตกลงมาใส่น้ำในทะเลสาบจนแตกกระจาย โชคดีที่หลินเฟิงไม่ได้ตกลงตรงกลางทะเลสาบแต่ก็ไม่ได้จากจุดนั้นมากนัก

"แข็งแกร่งชะมัด!" หลินเฟิงกระอักเลือดออกมาจากปากและพึมพำ

หลังจากการรวมร่างของหลินเฟิงกับมังกรดำ ความแข็งแกร่งของเขาจึงมาอยู่ที่ระดับ SSS ขั้นกลาง เนื่องจากหลินเฟิงใช้ชิประดับ A สองแผ่นจึงทำให้ความแข็งแกร่งของหลินเฟิงเพิ่มขึ้นมาเป็นอย่างมาก มันควรจะง่ายดายในการเอาชนะชายวัยกลางคนคนนี้

แต่ทว่ามันกลับขัดกับความปรารถนาของเขา เพราะความแข็งแกร่งของชายวัยกลางคนคนนี้แข็งแกร่งมากจนน่ากลัว แม้ว่าเขาจะใช้ชิประดับ A ถึงสองแผ่นแล้วเขาก็ยังตกกระป๋องอยู่ดี

จากนั้นหลินเฟิงก็รีบพุ่งออกจากทะเลสาบ จากนั้นปีกทั้งคู่ของเขาก็สั่นไหวและดอกไม้ก็ตกลงมา

หลินเฟิงบินขึ้นมาอีกครั้งและมองไปที่ชายวัยกลางคน

"เราจะทำอะไรกันอีกล่ะ? ออกจากที่นี่กันเถอะ" ชายวัยกลางคนถามเบาๆ

หลินเฟิงโกรธจนมีเมฆและลมเบาๆ จากนั้นเขาก็ตะโกน: " ความสามารถของมังกรดำ, พลังมหัศจรรย์, คลื่นแสงมืด!"

บนหน้าอกของหลินเฟิง ร่างสีดำควบแน่นจนเป็นรูปร่างหัวมังกร คลื่นแสงสีดำขนาดใหญ่ถูกยิงออกมาจากปากของมันและเข้าโจมตีใส่ชายวัยกลางคน

และการประสานงานนี้ทำให้ปีกของหลินเฟิงขยับรุนแรงอย่างต่อเนื่อง และความเร็วของหลินเฟิงก็เพิ่มขึ้นสูงจนเกือบจะไล่ตามทันคลื่นแสงสีดำ

ทั้งคู่พุ่งเข้าใส่ชายวัยกลางคน เมื่อชายวัยกลางคนได้เห็นสิ่งนี้ก็ยืนรอตรงหน้าและยกมือข้างหนึ่งขึ้น ในมือนั้นมีบางสิ่งที่คล้ายกับโล่ไว้ป้องกันการโจมตีจากคลื่นแสงสีดำ

เมื่อเห็นว่าโล่ควบแน่นของเขาได้ปะทะเข้ากับคลื่นแสงสีดำ เขาจึงรีบหักเหคลื่นแสงสีดำไปใส่ทะเลสาบด้านล่างจึงส่งผลให้เกิดระเบิดเสียงดังเป็นอย่างมากจนทำให้น้ำในทะเลสาบสั่นสะเทือนไปทั่วทั้งหมดจนก่อเป็นรูปฝนดอกไม้ไปทั่วท้องฟ้าและตกลงมา!

แม้แต่น้ำทะเลสาบยังสั่นสะเทือนและคลื่นขนาดใหญ่ก็กระจายขึ้นมาและออกไปจนทำให้น้ำทั้งทะเลสาบปั่นป่วนไปหมด

ในทางตรงกันข้าม ชายวัยกลางคนก็ก้าวถอยหลังไปเล็กน้อย ในตอนนั้นหลินเฟิงก็ยังพุ่งเข้ามาใส่อีกด้วย ด้วยปีกที่กระพือเร่งเต็มความเร็วจึงทำให้ความเร็วของหลินเฟิงมาถึงจุดที่น่าเหลือเชื่อในตอนที่พุ่งเข้ามาถึงตัวของชายวัยกลางคน

และในมือของหลินเฟิงยังมีดาบยักษ์สีทองซึ่งเมื่อชายวัยกลางคนได้เห็นดาบยักษ์อันนี้ก็รีบเคลื่อนไหวหลบเพราะคิดว่ามันต้องไม่ใช่ดาบธรรมดาอย่างแน่นอน

เมื่อหลินเฟิงเข้ามาถึง เขาจึงเหวี่ยงดาบเข้าฟันใส่ชายวัยกลางคน พอมองดูการโจมตีของหลินเฟิงแล้ว ชายวัยกลางคนก็ใช้มือของเขาแทนดาบ และจับดาบของหลินเฟิงราวกับคนขายเนื้อ

หลังจากที่ฟันลงมาหลายครั้ง หลินเฟิงจึงง่ายต่อการรับมือของชายวัยกลางคน

หลินเฟิงที่ลอยอยู่บนน้ำฟันใส่ซ้ำๆอย่างรวดเร็ว มองดูชายวัยกลางคนที่แผ่พลังเพิ่มขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง

"ฟัน!"

ด้วยเสียงตะโกนของหลินเฟิง แสงสีทองของดาบยักษ์จึงเปล่งประกายมากขึ้น แสงของดาบขยายเพิ่มขึ้นเป็นหลายๆเท่าอย่างทันทีและได้ฟันใส่ชายวัยกลางคนอย่างรวดเร็ว

แสงดาบที่แข็งแกร่งผ่าทะเลสาบออกเป็นสองส่วน และคลื่นยักษ์ที่เกิดจากแสงของดาบก็กระจายออกไปทั้งสองข้าง

เมื่อเห็นแสงดาบอันน่ากลัว ชายวัยกลางคนก็แสดงร่องรอยของความเคร่งขรึม แน่นอน เขารู้ดีว่าการเคลื่อนไหวในครั้งนี้ไม่ได้อยู่ภายใต้การคาดเดา แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังไม่รีบยกมือขึ้นมารับแสงดาบอันน่ากลัวนี้

เมื่อแสงของดาบจางลงไป มันได้ตัดบรรดาพืชและต้นไม้ตั้งแต่ทะเลสาบไปไกลและได้สร้างรอยแยกขนาดใหญ่ไว้บนก้อนหน้าผา

พอเขาอารมณ์เย็นลง จึงได้เห็นหลินเฟิงอยู่ตรงกลางทะเลสาบกำลังถือดาบยักษ์อยู่ในมือแน่นและยังยืนอยู่ในท่าฟังดาบ ในขณะที่ชายวัยกลางคนใช้สองนิ้วรับดาบเบาๆ

"เป็น เป็นไปได้อย่างไร?" หลินเฟิงตกตะลึง การโจมตีทั้งหมดของเขาถูกชายวัยกลางคนรับด้วยสองนิ้ว ต้องใช้ความแข็งแกร่งมากแค่ไหนถึงจะเป็นอย่างนี้ได้

" แม้ว่าแกจะมีความแข็งแกร่งมาก แต่มันก็ยังไม่ใช่ของของแกเลยไม่รู้วิธีใช้ที่แท้จริง แกเลยใช้ได้เพียงแค่เส้นขนเล็กๆเท่านั้น!" ชายวัยกลางคนกล่าว เขาดึงมือที่ใช้จับดาบสีทองเข้ามาอย่างกะทันหันจนทำให้ทั้งร่างของหลินเฟิงถูกดึงเข้ามาหา

วินาทีถัดมา ชายวัยกลางคนจึงยกมืออีกข้างขึ้นมาโจมตีใส่อกของหลินเฟิงจนหลินเฟิงลอยกระเด็นออกไปบนพื้นน้ำเป็นทางยาวแล้วกระแทกเข้ากับภูเขาริมตลิ่ง

ในตอนนั้น เกล็ดดำบนอกของหลินเฟิงก็แตกออกเป็นชิ้นๆ และมีเลือดไหลออกมาจากมุมปากของเขาเรื่อยๆ

" แข็งแกร่งอย่างน่ากลัวชะมัด ทำไม ทำไมฉันถึงโจมตีเขาไม่ได้เลย?" หลินเฟิงกล่าว

" แกอยากรู้ว่าทำไมถึงโจมตีฉันไม่ได้เลยอย่างนั้นเหรอ?" ชายวัยกลางคนที่ยืนอยู่กลางทะเลสาบด้วยเท้าที่ลอยอยู่บนน้ำ ค่อยๆเดินเข้ามาหาหลินเฟิงทีละก้าว

วินาทีนั้น ดูเหมือนชายกลางคนจะไม่ได้ปล่อยพลังกดดันออกมาแล้ว ทุกอย่างรอบตัวเขาดูสงบนิ่ง ดอกไม้น้ำที่ตกลงมาทั่วท้องฟ้าไม่ตกใส่และร่วงหล่นลงข้างๆตัวเขาแทน

"ใช่" หลินเฟิงลุกขึ้นมาอีกครั้ง

ดวงตาของเขามองตรงไปยังชายวัยกลางคนที่อยู่ตรงหน้า เห็นได้อย่างชัดเจนว่าตอนนี้ระดับของทั้งสองคนเกือบจะเท่ากันแต่ความแข็งแกร่งที่แตกต่างกันระหว่างเขากับชายวัยกลางคนนั้นใหญ่กว่าความต่างนั้นมาก

" นั่นก็เพราะแกไม่รู้ว่าพลังระดับ SSS คืออะไร ความแข็งแกร่งที่ไม่ใช่ของตัวแกเอง จึงไม่สามารถรับรู้ได้ถึงความน่ากลัวที่แท้จริงของระดับ SSS หรืออาจบอกได้ว่านายไม่มีอะไรนอกจากรูปร่างหน้าตา" ชายวัยกลางคนกล่าวในขณะที่เดินมาตามทาง

เวลานั้น ทั่วทั้งร่างของหลินเฟิงได้รู้สึกเจ็บปวดเป็นอย่างมาก ราวกับร่างของเขาได้ถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ ยืนทั้งๆที่เจ็บปวด

"มันเป็นแค่โชว์งั้นเหรอ?" หลินเฟิงชะงักอย่างทันที เขาดูเหมือนจะเข้าใจบางสิ่งขึ้นมา เวลานี้พลังที่เขาใช้อยู่เป็นพลังของมังกรดำและความสามารถของตัวเขาเองก็คือระดับ A สูงสุด

ชายวัยกลางคนก้าวทีละก้าวเข้ามาหาหลินเฟิง แต่ในขณะที่หลินเฟิงคิดจะขยับตัว เขาก็ไม่สนใจหลินเฟิงและเดินตรงไปด้านหลังของหลินเฟิงแทน

ที่ตรงนั้น มู่ซินซินกำลังมองชายวัยกลางคนอย่างหวาดกลัว ริมฝีปากของเธอสั่นระรัวและเอ่ยเบาๆ "พ่อ พ่อคะ!"

"ไปกันเถอะ! เขาอยากจะปกป้องลูกเหรอ? มันยังเร็วเกินไป! " ชายวัยกลางคนมองไปที่หลินเฟิง แต่กล่าวเบาๆกับมู่ซินซิน