RC:บทที่ 398 ผู้ใช้พลังระดับ SSS

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

ในตอนนี้เอง หลิน เฟิงก็โกรธจัดจนจัดการกับทุกอย่างได้อย่างสับสนปนเปไปหมด ดาบเล่มสีทองในมือของเขาฟันเข้าอย่างไม่นึกลังเล แต่ก่อนที่มันจะฟันคอของยามามูระ

ทันใดนั้นเอง ร่างๆหนึ่งก็ได้ปรากฏตัวขึ้น ก่อนจะใช้มือที่ตอนนี้สวมถุงมือสีดำคว้ามือของหลิน เฟิงไว้

มือของเขานั้นยาวมากเหมือนกับมือของผู้หญิง หลิน เฟิงไม่รู้จักว่าเขาเป็นใคร ถึงกล้าโผล่มาต่อหน้าเขากับนินจาคนนั้นแบบนี้

หลิน เฟิงรู้ว่าคนคนนี้นั้นไม่ได้อยู่ข้างเดียวกับเขาหรอก ดูจากมือที่เขาขวางหลิน เฟิงไว้ราวกับจะผลักเขาให้กระเด็นออกไป

แต่ทว่าในตอนนี้ หลิน เฟิงมีความตั้งใจอย่างแรงกล้าที่จะกำจัดนินจาคนดังกล่าวอยู่แล้ว ไม่ว่าใครหน้าไหนจะเข้ามาขวาง เขาก็จะฆ่าคนๆนั้นให้ได้ ยิ่งไปกว่านั้น ก็เพื่อให้วิญญาณชาวจีนไปสู่สุคติ

ปึก!

แล้วเสียงๆหนึ่งก็ดังขึ้นมาเบาๆ มือหยกเจียนเจี้ยนสีดำนั้นคว้าเข้าที่ดาบทองคำของหลิน เฟิง โดยใช้เพียง 2 นิ้วเท่านั้น

สิ่งนี้ทำให้หลิน เฟิงที่กำลังโกรธอยู่นั้นนึกประหลาดใจขึ้นมา ไหนจะพละกำลังที่แข็งแกร่งของคนๆนี้อีก

แต่ถ้าคิดว่าแค่นี้จะหยุดหลิน เฟิงได้ล่ะก็ จะคิดง่ายเกินไปแล้ว และหลิน เฟิงเองก็ไม่คิดว่าสิ่งนี้จะกำจัดเขาได้ด้วย

“มังกรดำ!”

หลิน เฟิงร้องลั่น ต่อมาเงาดำก็ได้ปรากฏขึ้นบริเวณอกของเขา ก่อนจะเผยอปากกู่ร้องคำรามแบบมังกร

ในตอนนี้ เสียงร้องนั้นก็ได้ต่างออกไปจากเดิม ดูกังวาน ย้อนยุค ไร้พรมแดน ไม่มีสิ่งใดสามารถต้านทานได้

ในขณะที่เสียงมังกรดังขึ้น คนตรงหน้าหลิน เฟิงก็แสดงสีหน้าตกใจออกมากับเสียงร้องนั้น เล่นเอาเขาทำอะไรไม่ถูกเลย

ทันทีที่คนๆนี้โผล่มา หลิน เฟิงก็รู้เลยว่าคนๆนี้ไม่ใช่คนธรรมดาเลย

ลมหายใจที่แข็งแกร่งนั้นทำเอาหลิน เฟิงถึงกับกลัวไปเลย เพราะนี่คือระดับลมหายใจของผู้ใช้พลังระดับ SSS นั่นเอง

ถึงหลิน เฟิงจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา แต่ไม่ว่ายังไงคนๆนี้ก็ไม่สามารถหยุดเจตนารมณ์ของเขาที่จะลงมือฆ่าชายคนนี้ได้อยู่แล้ว

เมื่อหลิน เฟิงประสานร่างกับมังกรดำก็ได้กลายเป็นระดับ SS แม้พละกำลังจะยังไม่ฟื้น แต่ก็มีผลกับชายระดับ SSS คนนี้อยู่บ้าง

จนตอนนี้ เสียงร้องของมังกรก็ทำเอาชายคนดังกล่าวตกใจไม่น้อยเลย

ในตอนนั้นเอง ดวงตาของหลิน เฟิงก็ลุกโชน ก่อนจะหยิบดาบทองคำออกมาอย่างรวดเร็ว และต่อมา เขาจึงจัดการบั่นคอนินจาชายคนนั้นในทันที

คมดาบที่แหลมคมนั้นฟันเข้าที่ลำคอของเขาเหมือนกับเต้าหู้ เฉือนแค่เบาๆเท่านั้น โดยที่เลือดยังไม่ทันได้ออกเลย แล้วร่างของชายคนดังกล่าวก็ร่วงลงกับพื้นไปในทันที

ในขณะเดียวกันนั้นเอง ทั้งหัวและร่างของเขาดูก็แยกออกจากกัน และดูเหมือนว่าผ่านไปอีกหลายนาที เลือดก็ได้กระฉูดออกมากลางอากาศ

“อะไรกันนี่” ในตอนนั้น ร่างของคนที่เข้ามาขวางหลิน เฟิงก็ตะโกนลั่น

แต่อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าเขาจะตะโกนไปสักเท่าไหร่ ชายคนดังกล่าวนั้นก็ไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ว ต่อมา ชายผู้ทรงพลังคนนั้นก็ตบเข้าที่ตัวของหลิน เฟิงเสียงดังลั่นในทันที

ผัวะ!

มือที่ทรงพลังของชายคนดังกล่าวตบเข้าที่อกของหลิน เฟิงเต็มๆ และในตอนนั้นเอง หลิน เฟิงก็รู้สึกได้ว่าหัวใจของเขาราวกับถูกอะไรบางอย่างที่มีน้ำหนักเป็นล้านๆตันบีบเข้าให้

เสียงแตกร้าวและเสียงซี่โครงหักดังจนได้ยินอย่างชัดเจน เลือดพุ่งออกจากปากเป็นสาย

ร่างของหลิน เฟิงลอยไปข้างหลัง โดยที่มีเลือดพุ่งออกไปในอากาศ

ในตอนนี้เอง จึงได้เห็นเกล็ดสีดำที่หักคากำปั้นของหลิน เฟิง

นอกจากนี้ ยังได้เห็นชิ้นส่วนของซี่โครงโผล่ออกมาอีกด้วย กำปั้นนั้นช่างทรงพลังเสียจริง พละกำลังของชายคนดังกล่าวนั้นยังสูงมากกว่าหลิน เฟิงเสียอีก

แต่อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้ลมหายใจของหลิน เฟิงยังคงอยู่ ชายคนนั้นหันไปมองชายนินจาที่อยู่ข้างหลัง ที่ในตอนนี้ได้เสียชีวิตลงแล้ว ช่างเป็นเรื่องน่าเศร้าสุดจะบรรยายเสียจริง

และเมื่อชายที่โผล่ออกมาเห็นว่าหลิน เฟิงยังมีลมหายใจอยู่นั้น สีหน้าที่เขาไม่อยากจะเชื่อก็ได้แสดงออกมา ก่อนจะพ่นลมหายใจที่เย็นยะเยือก และมาโผล่ตรงหน้าหลิน เฟิงอีกครั้ง

ในตอนนั้นเอง หลิน เฟิงไม่รู้ว่ามีดาบยาวในมือของชายคนนั้นด้วย เป็นดาบยาวแบบญี่ปุ่น แต่ก็ต่างจากแบบที่ชายนินจาคนนั้นมี

แม้จะมีส่วนคล้ายกัน แต่วัสดุบนตัวนั้นดูเป็นคริสตัลใส ราวกับทำมาจากอิฐและหิน

เขาไม่ได้เข้าโจมตีหลิน เฟิงแต่กลับจ่อมีดไปตรงหน้าเขา

“หลิน เฟิง ระวัง” และในตอนนั้นเอง หัวของนินจาญี่ปุ่นคนหนึ่งก็กระเด็นออกมาหลังจากโดนปาเต๋าจัดการ ในขณะเดียวกันนั้นเอง ปาเต๋าก็ได้ตะโกนเตือนเขา

ในตอนนี้เองที่หวัง ฉีหันไปมองรอบๆอย่างเร่งรีบ ก่อนจะตะโกนชื่อหลิน เฟิงออกมาด้วยใบหน้าที่เจ็บปวด

แม้หลิน เฟิงกับหวัง ฉีจะไม่ค่อยสนิทกันนัก แต่หวัง ฉีก็นึกชื่นชมในตัวเจ้านายของเขาอย่างหมดใจ นึกชมในความทรงพลังและบุคลิกที่มีเสน่ห์อย่างเหลือล้นราวกับหลิน เฟิงคือแสงส่องทางและความเชื่อในชีวิตของเขาเลย

แต่ทว่าในตอนนี้ เขากลับรู้สึกเหมือนโคมไฟดวงนี้กำลังหรี่ลง แบบนี้โชคชะตาของเขาก็ดูจะสิ้นสุดลงก็วันนี้

“ถ้าอยากเอาชีวิตมาทิ้งในประเทศจีนนัก ก็อย่าทำตัวให้บ้ากันมากนักเลย” พลันเสียงแก่ๆก็ดังขึ้นมาจากข้างหลังฝูงชน

ทุกคนต่างสัมผัสถึงสิ่งที่สวยงามตรงหน้าพวกเขาได้ แล้วทันใดนั้นเอง ร่างๆหนึ่งก็ได้ปรากฏตัวขึ้นก่อนจะตบเข้าที่นินจาญี่ปุ่นคนนั้น

“หึ อยู่ระดับ SSS ขั้นกลางเสียด้วย แล้วพวกคนจีนอภิสิทธิ์ชนพวกนี้เป็นใครกัน” พวกนินจาญี่ปุ่นถึงกับอึ้งไปเมื่อเห็นชายคนดังกล่าวจู่ๆก็โผล่มา

ในตอนนั้นเอง ร่องรอยความหวาดกลัวก็ได้ปรากฏขึ้นบนใบหน้า จากนั้นเขาก็แยกมีดเล่มยาวออกอย่างรวดเร็วราวกับต้องการจะจบชีวิตหลิน เฟิงให้เร็วที่สุด

“กล้าดียังไง” เสียงของชายแก่คนนั้นดังขึ้นอีกครั้ง ก่อนจะขยับมือไปมา แล้วสิ่งที่ดูเหมือนมีดสั้นก็โผล่ออกมาจากแขนเสื้อ จากนั้นเขาก็ใช้มีดเล่มนั้นฟาดไปที่ร่างนินจาคนดังกล่าวก่อนที่เจ้านั่นจะเข้าทำร้ายหลิน เฟิงได้

ผัวะ!!!

แล้วเสียงๆหนึ่งก็ดังก้อง แรงอันทรงพลังพุ่งเข้าใส่ร่างของคนญี่ปุ่นคนนั้นจนปลิวกระเด็นไปข้างหลัง และในตอนนี้เอง ร่างสูงวัยก็ได้ปรากฏกายขึ้น ในมือแบกร่างของหลิน เฟิงไว้ ก่อนจะค่อยๆหย่อนตัวลงบนพื้น

และในตอนนั้นเอง หลิน เฟิงก็อยู่ในขั้นโคม่าเสียแล้ว เกล็ดสีดำตามตัวค่อยๆหายไปเลือดอาบไปทั่วทั้งร่าง

เพียงแค่พริบตาเดียว ร่างที่แท้จริงของหลิน เฟิงก็ได้ปรากฏขึ้น เมื่อชายชราเห็นเช่นนั้น เขาจึงรีบวางหลิน เฟิงลงกับพื้นในทันที

แต่ทั้งนี้เขาต้องจัดการเรื่องของคนญี่ปุ่นพวกนี้ก่อน แต่ทันใดนั้นเอง พวกนินจาญี่ปุ่นก็ได้หายตัวไป เหลืออยู่ตรงนั้นเพียงไม่กี่คน

ร่างของชายชราหันมองไปรอบๆอยู่สักพัก ก่อนที่ความโกรธจะทับทวีขึ้นมาเรื่อยๆ