CF:บทที่ 828 พลังของอาวุธทำลายล้าง

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

CF:บทที่ 828 พลังของอาวุธทำลายล้าง

 

เหล่าตัวแทนกำลังนั่งอยู่ในในห้องประชุมที่สร้างขึ้นมาบนโลกตรงที่ฟิวเจอร์กรุ๊ปเดิมตั้งอยู่, เหล่าตัวแทนนั่งและมองดูเทคโนโลยีที่อยู่ในห้องประชุมนั้น

 

"ชายคนนี้จะต้องทำการติดต่อกับจักรวาลเหยนเหว่ยแล้วแน่ๆ, หรือไม่ก็เคยไปที่นั่นมาแล้ว, ไม่อย่างนั้นคงไม่มีเทคโนโลยีล้ำสมัยมากมายที่นี่แน่"

 

"ใช่แล้ว, แถมยังทรงพลังมากกว่าของพวกเรามากด้วย, โดยเฉพาะตอนที่ผมมาถึงที่นี่ตอนแรก, ผมได้เจอกับทหารชุดเกราะ, พวกเขาทรงพลังมากในชุดเกราะ"

 

"หลังจากที่ได้เทคโนโลยีกลับไปคราวนี้, พวกเราจะเพิ่มการลงทุนด้านการวิจัยเทคโนโลยีชุดเกราะให้มากขึ้นไปอีก, จะต้องเอาชนะฟิวเจอร์กรุ๊ปให้ได้ในระเวลาสั้นๆเลยคอยดู"

 

"ฮ่าๆ, สมแล้วที่เป็นคำพูดที่หลุดออกมาจากปากของอารยธรรมขนาดเล็กที่มองการไกลไม่เป็น"

 

"มันจะเป็นการดีกว่าที่จะไม่พูดเช่นนั้นก่อนที่การเจรจาจะแล้วเสร็จนะ"

 

อู๋ฮ่าวเหรินเดินเข้ามาแล้ว, มองดูเหล่าตัวแทนจากอารยธรรมต่างๆที่อยู่ในห้องประชุมแล้ว, เขารู้สึกแตกต่างจากเดิมนิดหน่อย

 

"ยินดีต้อนรับทุกท่านที่มาเข้าร่วมกับชุมนุมแลกเปลี่ยนครั้งนี้, ผมจะไม่พูดเวิ่นเว้อมากละกัน, ตัดเข้าประเด็นกันเลยดีกว่า, ผมเชื่อว่าพวกคุณคงสนใจเทคโนโลยีที่พวกคุณจะได้รับมากกว่าตัวผมซะอีก"

 

อู๋ฮ่าวเหรินชี้ไปที่จอใหญ่ แล้วไม่นานเทคโนโลยีที่จะทำการแลกเปลี่ยนก็ได้ปรากฏออกมา, แน่นอนว่ามันเป็นแค่ส่วนหนึ่งของเทคโนโลยีนั้น รวมถึงคำอธิบายต่างๆของเทคโนโลยีนี้"

 

"นี่คือเทคโนโลยีที่ผมจะนำมาใช้เแลกเปลี่ยนด้วย, พวกคุณจะลองดูกันก่อนก็ได้, ถ้าเกิดพวกคุณตกลงพวกเราก็จะทำการแลกเปลี่ยนกันทันที"

 

กลุ่มคนเหล่านี้อยากจะรู้เรื่องของเทคโนโลยีของอู๋ฮ่าวเหรินมานานแล้ว

 

ในตอนนี้พวกเขาได้เห็นคำอธิบายต่างๆ, แน่นอนว่าพวกเขาย่อมไม่ยอมพลาด, เหล่าช่างเทคนิคที่ได้ติดตามมาด้วยต่างก็เริ่มทำการศึกษามัน

 

ในตอนแรกนั้น, พวกเขาก็ดูอย่างตั้งใจ, แต่เมื่อมองไปด้านหลังแล้ว เหล่าช่างเทคนิคกลับพากันถอนหายใจ

 

"มันทรงพลังมากเกินไปแล้ว"

 

"ช่างเป็นอัจฉริยะอะไรแบบนี้"

 

"ด้วยเทคโนโลยีเหล่านี้, พวกเราก็จะสามารถต่อกรกับสัตว์ดาราและเจ้าตัวเขมือบได้"

 

"ยิ่งพวกเราได้เทคโนโลยีนี้เร็วมากขึ้นเท่าไร, ก็จะยิ่งเป็นผลดีกับพวกเรามากขึ้นเท่านั้น"

 

"......."

 

แต่แล้วก็มีตัวแทนคนหนึ่งของสหพันธรัฐได้พูดขึ้นมาว่า "คุณอู๋ครับ, ผมตกลงเห็นด้วยกับการแลกเปลี่ยนนี้่, แต่ผมขอถามคุณหน่อยว่า, เทคโนโลยีนี้หากเทียบกับยานรบพวกนั้นและชุดเกราะของคุณแล้ว, เป็นอย่างไรบ้าง?"

 

"อืม, ไม่ต้องกังวลหรอก, ผมเป็นคนที่เชื่อถือได้อยู่แล้ว, ในเมื่อผมบอกว่าจะให้เทคโนโลยีเดียวกันพวกคุณทุกคน, ผมไม่ทำอะไรให้มันยุ่งยากหรอก"

 

"ก็ดีแล้ว, มาเริ่มการแลกเปลี่ยนกันเถอะ"

 

แน่นอนว่าอู๋ฮ่าวเหรินเข้าใจว่าทำไมคนๆนี้ถึงได้ถามเช่นนั้น

 

เขาหัวเราะขึ้นมาในใจ พวกคุณที่ได้เทคโนโลยีนี้ไป หลังจากที่ฆ่าสัตว์ดาราและเจ้าตัวเขมือบเสร็จแล้ว มันก็ไม่เป็นอะไรหรอกถ้าจะไม่หาเหาใส่หัวให้ตัวเอง, แต่ถ้าเกิดพวกเขามาสร้างปัญหาให้กับเขาก็ขอโทษด้วยแล้วกัน

เพราะเขาไม่สนใจด้วย, และจะให้คนพวกนี้ได้ลิ้มรสอาวุธทำลายล้างที่เขาได้พัฒนาขึ้นมา

 

การแลกเปลี่ยนเป็นไปได้ด้วยดี, พวกเขานั้นอยากที่จะรีบกลับไปเพื่อที่จะได้เห็นความทรงพลังของเทคโนโลยีนี้และอาวุธที่พวกเขาสร้างขึ้นมา

 

ดังนั้น, หลังจากที่แลกเปลี่ยนเสร็จสิ้น พวกเขาก็รีบกลับไปทันที

 

หลังจากที่พวกเขากลับไปแล้ว, อู๋ฮ่าวเหรินก็ได้เดินเข้าไปในห้องเก็บสมบัติ และมองดูสิ่งของต่างๆที่เขาได้ทำการแลกเปลี่ยนมา, และเริ่มโยนของเหล่านั้นใส่เข้าไปในกลุ่มซองแดงทีละชิ้น

 

ทุกครั้งที่เขาใส่สมบัติเข้าไป 1 ชิ้น, หมายถึงเทคโนโลยีสุดล้ำสมัยจากในอนาคต 1 อย่างที่เขาจะได้มาครอบครอง

 

อู๋ฮ่าวเหรินนั้น, ที่ควรจะยินดีที่ได้เทคโนโลยีล้ำสมัยจำนวนมากเช่นนี้, ก็รู้สึกเป็นกังวลขึ้นมา"

 

"บ้าจริง, ผมไม่น่าตกลงกับพวกคุณแลกเปลี่ยนเทคโนโลยีล้ำสมัยจำนวนมากอย่างนี้รวดเดียวเลย"

 

"มีอะไรรึ? ได้เทคโนโลยีล้ำสมัยมากมายขนาดนี้ คุณไม่ดีใจรึไง?"

 

"ก็ผมลืมไปน่ะสิ, ว่าถ้าผมอยากที่จะใช้เทคโนโลยีล้ำสมัยพวกนี้ล่ะก็ ผมจะต้องมีช่างเทคนิคและอุปกรณ์เสียก่อน, แต่ทว่าตอนนี้ผมไม่มีของทั้งสองอย่างนั้นอยู่เลย"

 

"ช่างเทคนิคคุณคงจะต้องจัดการด้วยตัวเองแล้วล่ะ, พวกเราสามารถช่วยเหลือคุณได้แค่เรื่องของอุปกรณ์บางอย่างเท่านั้น"

 

อู๋ฮ่าวเหรินส่ายหัว, ถ้ามีอุปกรณ์แต่ไม่มีช่างเทคนิค มันก็ไม่ได้เรื่องอยู่ดี

 

ดูเหมือนว่าถ้าเขาต้องการที่จะพัฒนาให้กลายเป็นอารยธรรมสูงสุดให้ได้, คนมีความสามารถคือปัญหาใหญ่

 

ถึงแม้ว่าประชากรมนุษย์นั้นจะเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆก็จริงอยู่ แต่ก็ต้องใช้เวลานานมากที่เด็กเกิดมาใหม่นั้นถึงจะโตขึ้นมาได้

 

"ช่างมันเถอะ, ลองเลือกอะไรสักอย่างมาพัฒนาก่อนก็แล้วกัน"

 

ในขณะที่อู๋ฮ่าวเหรินกำลังทำธุระอยู่นั้น จี้ก็กำลังเตือนสัตว์ดาราอยู่, ดูเหมือนพวกมันจะเมินเฉยต่อคำเตือนของจี้

 

"เจ้าพวกโง่พวกนี้นี่, อุตส่าห์อยู่รอดมาได้จากยุคโบราณทั้งที, แต่ทำไมถึงได้โง่กันขนาดนี้นะ, หรือว่าพวกที่ฉลาดๆนั้นเพราะใช้ชีวิตอยู่ในมิติปิดเลยตายหมดแล้วรึยังไงนะ"

 

"พวกแกมันก็แค่สิ่งมีที่ชาญฉลาด, ที่เพิ่งจะพัฒนาขึ้นมาจนมีปัญญาเท่านั้นแหละ, ทำไมไม่ออกไปจากที่นี่ซะ แล้วไปช่วยพวกเลื้อยคลานที่อ่อนแอซะล่ะ"

 

"ช่างมันเถอะ, ดูเหมือนจะพูดกับคนโง่อย่างพวกคุณยังไงก็ไม่เข้าใจสินะคะ, ถ้าอย่างนั้นพวกคุณก็จงเข้าใจถึงความโง่ของพวกคุณที่เลือกจะทำแบบนี้ก็แล้วกัน"

 

จี้เลิกสนใจสัตว์ดาราเหล่านี้แล้วเริ่มทำตามคำสั่งของอู๋ฮ่าวเหริน

 

ในเวลานี้, สัตว์ดาราได้เริ่มบินมายังโลก

 

อาวุธทำลายล้างถูกส่งไปหากองทัพสัตว์ดาราโดยยานรบ, และรอการมาถึงของกองทัพสัตว์ดารา

 

เมื่อสัตว์ดาราได้มาถึงตำแหน่งนั้นแล้ว, อู๋ฮ่าวเหรินก็ได้สั่งการระเบิด

 

ไร้ซึ่งเสียงใดๆ, มีแต่แสงสว่างสวยงามเจิดจ้าไปทั่วทั้งอวกาศ, แต่สำหรับสัตว์ดาราแล้วความสวยงามนี้ได้ทำให้พวกมันหวาดกลัวและสิ้นหวัง

 

หลังจากที่แสงนั้นหายไป, ก็ได้เกิดพื้นที่กว้างขนาดมหึมาขึ้นมาในอวกาศ, พื้นที่รอบๆระเบิดทำลายล้างนั้นได้กลายเป็นว่างเปล่า ไม่มีแม้แต่อุกกาบาตหลงเหลืออยู่เลย

 

อู๋ฮ่าวเหรินรู้สึกตกใจกับพลังทำลายที่มหาศาลนี้

 

ถ้าเกิดสิ่งนี้ได้ถูกใช้ใกล้ๆโลกเข้า, โลกคงถูกทำลายในทันทีแน่

 

มีสัตว์ดาราบางตัวที่โชคดีรอดจากการโจมตีได้, เมื่อมองดูเขตดาวที่ว่างเปล่าและแข็งทื่อลอยไปมาในอวกาศ

 

"จงนำภาพนี้กลับไปซะแล้วส่งไปให้สัตว์ดาราที่ฉลาดที่สุดของพวกคุณ, บอกพวกเขาว่าทางช้างเผือกนี้เป็นของมนุษย์ และรวมถึงเขตดาวโดยรอบด้วย, ถ้าพวกคุณยังกล้ามายุ่มย่ามที่นี่อีก ฉันไม่ก็สนที่จะต้องฆ่าพวกคุณให้หมดก็ตาม"

 

ในเวลานี้, สัตว์ดาราไม่ได้โต้เถียงอีก, แต่กลับรีบเคลื่อนไหวและหนีออกไปด้วยสิ่งที่จี้ให้พวกมันไว้

 

เมื่อวิดีโอนี้ได้ถูกนำไปยังรังของพวกสัตว์ดารา, เหล่าสัตว์ดาราก็ได้เริ่มมารวมตัวกัน และมองดูภาพในวิดีโอนี้แล้วทั้งกลุ่มก็เริ่มเงียบ

 

"มันเป็นไปไม่ได้, ทำไมถึงมีอาวุธเช่นนี้อยู่ได้"

 

"ดูเหมือนว่าพวกเราจะดูแคลนพลังของวิทยาการและเทคโนโลยีในละแวกนี้เกินไป"

 

"ไม่ใช่แน่, แล้วทำไมเจ้าพวกเลื้อยคลานพวกนั้นถึงได้ไม่ขับไล่พวกเราด้วยอาวุธเช่นนี้มาก่อนล่ะ?"

 

"ไม่ใช่ว่าอาวุธแบบนั้นจะมีอยู่แค่อารยธรรมนั้นเท่านั้นเหรอ, ข้ารู้สึกว่าตำแหน่งของอารยธรรมนี้มันดูแปลกๆมาก, มันจะต้องมีอะไรพิเศษแน่ๆ"

 

"ไม่ว่าจะมีอะไรก็ตาม, พวกเราไม่สามารถไปที่อารยธรรมนั้นได้อีกแล้ว, ส่วนเรื่องปัญหาเรื่องรังของที่นี่, ระดับพลังงานของที่นี่มันต่ำมากเกินไปที่จะเหมาะสมแก่การเป็นรังของพวกเราอยู่แล้ว, พวกเราก็ทิ้งที่นี่ไปเถอะ"

 

ถ้าสัตว์ดาราเหล่านี้ไร้ปัญญาจริง, พวกมันคงไม่กลัวอาวุธของอู๋ฮ่าวเหรินแน่

 

น่าเสียดายถึงพวกเขาจะเป็นอารยธรรมสัตว์ดาราก็จริง, แต่ส่วนใหญ่แค่พอมีปัญญาอยู่บ้างเท่านั้น

 

หากต้องเผชิญอารยธรรมที่ทรงพลังเช่นนี้, เว้นแต่พวกเขาจะอยากตายพวกเขาคงเลือกที่จะโจมตีต่อ

 

พวกมันจึงเลือกที่จะไม่สร้างปัญหาให้อู๋ฮ่าวเหรินอีก, พวกมันจึงเริ่มไปตั้งเป้าชิงเขตดาวมาจากสหพันธรัฐแทน

 

หลังจากที่ได้รับเทคโนโลยีจากอู๋ฮ่าวเหรินไป, สถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์และเหล่าช่างเทคนิคของทุกๆอารยธรรมก็ได้เริ่มทำการศึกษาาเทคโนโลยีที่ได้รับมาจากอู๋ฮ่าวเหริน

 

พวกเขาไม่เพียงแต่จะต้องสร้างอาวุธที่อู๋ฮ่าวเหรินได้ให้มา แต่ยังต้องพัฒนาให้ทรงพลังมากขึ้นไปอีกด้วยความเร็วสูงสุด

 

มีเพียงวิธีนี้เท่านั้นที่พวกเขาถึงจะไปจัดการกับอู๋ฮ่าวเหรินอีกได้หลังจากที่จัดการกับตัวปัญญาอย่างเจ้าตัวเขมือบและสัตว์ดาราได้แล้ว

 

คนพวกนี้ไม่คิดที่จะปล่อยอู๋ฮ่าวเหรินลอยนวลไปตั้งแต่แรก

 

พวกเขาอยากที่จะได้ช่องทางไปยังอารยธรรมเหยนเหว่ยของอู๋ฮ่าวเหริน, และในขณะเดียวกันพวกเขาก็อยากที่จะให้อู๋ฮ่าวเหรินได้เข้าใจว่าเขานั้นได้ล่วงเกินหลายๆอารยธรรมไปแล้ว

 

จึงได้เกิดกลุ่มเล็กๆขึ้นมาในสหพันธรัฐ, ที่เกิดจากการรวมตัวกันของอารยธรรมเหล่านี้ที่คิดจะจัดการกับอู๋ฮ่าวเหริน