CF:บทที่ 750 ความตื่นเต้นของโหยวเชียนฉี
เมื่อได้ทราบว่าเขามีงานเข้ามา, โหยวเชียนฉีก็ได้รีบไปที่ห้องทำงานของลู่เปงเฟยในทันที, ในตอนนี้เข้าเต็มเปี่ยมไปด้วยความกระตือรือร้นอย่างมาก
ในช่วงที่ผ่านมานี้, เขากำลังกลืนไม่เข้าคายไม่ออก
ช่วงนี้, ตระกูลเงานั้นกำลังจะมีการทดสอบ, และสถานการณ์ของเขานั้นค่อนข้างพิเศษ
หากปราศจากซึ่งคำสั่งของอู๋ฮ่าวเหรินแล้ว, เขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้เลย
ดังนั้น, จึงได้มีคนในตระกูลที่พูดอะไรในแง่ลบเกี่ยวกับเขา
ในตอนแรก, เขาก็ไม่ได้สนใจอะไร แต่ปัญหาคือคนที่เขาชอบนั้นดูเหมือนว่าจะได้รับผลกระทบจากเรื่องพวกนี้ไปด้วย
ถ้าเกิดเขาไม่ทำอะไรซักอย่างเพื่อเป็นการตบหน้าพวกขยะพวกนั้นล่ะก็, คนที่เขาชอบคงได้ทิ้งเขาไปแน่
"หัวหน้าครับ, มีงานอะไรงั้นเหรอครับ? หรือว่ามีพวกสารเลวมาทำให้คุณโกรธงั้นเหรอครับ? ให้ผมไปจัดการฆ่าเขาให้เองครับ"
ลู่เปงเฟยมองไปที่ตาที่เปล่งประกายของโหยวเชียนฉี, เขาก็ไม่รู้จะพูดอะไรออกมา, หมอนี่ต้องการจะฆ่าคนขนาดนั้นเลยเหรอ? ช่างเป็นคนที่บ้ามาก
"ไม่มีใครมาทำอะไรผมทั้งนั้นแหละ, และผมไม่ได้ต้องการให้คุณไปฆ่าใครด้วย, นี่คือข้อมูล, คุณช่วยเอาเรื่องนี้ออกไปเผยแพร่ให้หน่อย, แต่คุณต้องอย่าให้คนอื่นรู้ว่าพวกเราเป็นคนที่เผยแพร่ออกไป"
เมื่อโหยวเชียนฉีได้ยินว่าเป็นงานแบบนี้, ทำให้เขารู้สึกหดหู่ขึ้นมาทันใด
"งานอย่างการประชาสัมพันธ์หรือปล่อยข่าวนั้น, คุณให้ใครบางคนไปที่ตลาดมืดก็ได้นี่นาครับ"
"ลองอ่านข้อมูลในนั้นเสียก่อน, มันพิเศษมาก, ดังนั้นพวกเขาจึงสามารถไปที่ตลาดมืดด้วยตัวเองได้, ไม่อย่างนั้นพวกเราอาจถูกสะกดรอยตามได้"
โหยวเชียนฉีหยิบเอาตัวบันทึกข้อมูลขึ้นมาเพื่อลองอ่านดู
ไม่นานนัก, ความขี้เกียจของเขาก็หายไปในทันทีและกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง
"หัวหน้าครับ, นี่เรื่องจริงอย่างงั้นเหรอครับ?"
"จะบ้าเหรอ, มันไม่ใช่เรื่องจริง, ผมจะให้คุณเอาข้อมูลนี้เพื่อไปปล่อยข่าวลวงต่างหาก! เขตดาวที่พวกเรากำลังบุกเบิกอยู่นั้นได้จับตัวคนพวกนี้ไว้และกำลังสอบปากคำเอาข้อมูลมาจากพวกเขาอยู่, อย่างที่คุณรู้พวกเรานั้นอยู่ในสถานการณ์ที่พิเศษจึงไม่ต้องการให้ผู้คนมาสังสัยพวกเราได้"
"เข้าใจแล้วครับ, เข้าใจแล้ว, ท่านหัวหน้าเคยบอกผมมาก่อนว่าให้ดำเนินการแบบเป็นความลับ, ไม่ต้องเป็นห่วงครับ, ผมสัญญาว่างานนี้จะต้องลุล่วง, และจะไม่ให้ใครมาสงสัยหัวหน้าของพวกเราได้ครับ"
เมื่อลู่เปงเฟยได้ยินการรับประกันของเขาและท่าทีที่เปลี่ยนไปของเขา ทำให้ลู่เปงเฟยรู้สึกสับสนขึ้นมา
"ถ้าอย่างนั้นหัวหน้าครับ, ผมขอตัวก่อนนะครับ"
มองดูโหยวเชียนฉีที่รีบวิ่งออกไป, ลู่เปงเฟยก็รู้สึกได้ว่าจะต้องมีปัญหาอะไรเกิดขึ้นแน่ๆ"
โหยวเชียนฉีที่ออกมาจากห้องทำงานนั้นก็ได้ทำการติดต่อไปยังคนที่เคยร่วมงานกับเขามาก่อนทันที
"ฮ่าๆ, นี่มันถือเป็นข่าวดีสำหรับฉันจริงๆ, กำลังคิดอยู่เลยว่าจะตบหน้าคนพวกนั้นอย่างไรดี, งานนี้ก็เข้ามาได้จังหวะพอดี"
ลู่เปงเฟยได้บอกให้เขาเผยแพร่ข่าวนี้ออกไปโดยไม่ให้ยุ่งเกี่ยวกับฟิวเจอร์กรุ๊ป
แต่โหยวเชียนฉีกลับคิดว่าเขาจะตามหาคนพวกนี้ให้พบก่อน, จากนั้นก็หาทางฆ่าพวกคนที่มาจากจักรวาลอื่นเหล่านี้ก่อน, แล้วค่อยปล่อยข่าวออกไป
เรื่องใหญ่เช่นนี้จะต้องก่อให้เกิดความวุ่นวายแน่นอน
แน่นอนว่า, เขาเองก็ไม่ใช่คนที่โง่พอที่จะเปิดเผยตัวว่าเขาเป็นนักฆ่าและเปิดเผยตัวเองให้เป็นที่สนใจของผู้คน, ซึ่งไม่ต่างอะไรไปจากการรนหาที่ตาย
เขาจึงที่คิดจะใช้ชื่อโค้ดเนมของเขาในโลกมืดแทน
แต่ยังมีอีกเรื่องที่เขาจำเป็นจะต้องแก้ปัญหาให้ได้ก่อนนั่นคือการตามล่าหาคนเหล่านี้ให้พบ
โหยวเชียนฉีลองคิดดู, และคิดว่าเขาน่าจะปลอมตัวเป็นคนป่าวประกาศเพื่อแจ้งภารกิจคนหาในตลาดมืด
ส่วนชาวพาลอสที่ซึ่งกำลังซ่อนตัวอยู่ในสหพันธรัฐนั้นในเวลานี้ก็กำลังหมดหนทาง
พวกเขาคิดว่ามันจะเป็นเรื่องง่ายขึ้นหากพวกเขาปั่นป่วนจักรวาลนี้โดยการปล่อยตัวทำลายล้างออกมา
แต่ผลของมัน, สถานการณ์นั้นได้แตกต่างไปจากที่เขาได้คาดคิดเอาไว้, ตัวทำลายล้างพวกนั้นหาได้สร้างความวุ่นวายในจักรวาลนี้ได้มากแต่อย่างใด
นอกเสียจากการสร้างความวุ่นวายให้กับบางอารยธรรมในช่วงแรก, แต่ไม่นานตัวทำลายล้างเหล่านี้ก็ถูกยับยั้งเอาไว้ได้
เมื่อเป็นเช่นนี้, พวกเขาก็ไม่สามารถติดต่อกับศูนย์บัญชาการในจักรวาลอื่นได้, และพวกเขาเองก็ไม่สามารถกลับไปได้เช่นกัน, พวกเขาแค่ต้องการที่จะแสดงเทคโนโลยีที่ล้ำสมัยให้ได้เห็นเท่านั้น
แน่นอนว่า, พวกเขาเองก็ได้ทำการสำรวจเส้นทางกลับที่น่าจะปลอดภัย
แต่ในเวลานี้ไม่เพียงแต่จะถูกยึดโดยบริษัทหนึ่งที่มีชื่อว่าฟิวเจอร์กรุ๊ป, แต่ยังมีกองทัพประจำอยู่ที่นี่ด้วย, ดังนั้นพวกเขาจึงได้ล้มเลิกความคิดที่จะกลับไป
คนพวกนี้ของอารยธรรมพาลอสนั้นฉลาดมาก, พวกเขารู้ว่าไม่มีใครที่นี่ที่จะรู้จักพวกเขา,
พวกเขาจึงได้หาที่ซ่อนเพื่อสร้างฐานทัพลับ
และมีบางคนที่เข้าไปในสหพันธรัฐจักรวาลแล้ว, และเริ่มทำการติดต่อกับบางอารยธรรมในสหพันธรัฐ และได้ใช้เทคโนโลยีล้ำสมัยเพื่อก่อตั้งบริษัทขึ้นที่นี่
มันปลอดภัยสำหรับพวกเขาที่จะทำเช่นนั้น, ถ้าอู๋ฮ่าวเหรินไม่ปรากฏตัวออกมา, ทั้งสหพันธรัฐก็คงจะไม่รู้ถึงเรื่องของชาวพาลอสเลย
การปรากฏตัวขึ้นมาของเผ่าพันธุ์ใหม่นั้นไม่ใช่เรื่องที่แปลกอะไรของสหพันธรัฐจักรวาลอยู่แล้ว
มีอารยธรรมเล็กน้อยมากมาย, ที่พวกเขาอ่อนแอมากเกินไป, ในเวลานี้จึงไม่มีใครสนใจพวกเขา
จึงเป็นเรื่องง่ายสำหรับชาวพาลอสพวกนี้ที่จะแต่งเรื่องตัวตนของตัวเองขึ้นมาแล้วแฝงตัวเข้าไปในสหพันธรัฐ
พวกเขานั้นไม่ได้มาพร้อมกับเทคโนโลยีที่ล้ำสมัยเหมือนอย่างที่อู๋ฮ่าวเหรินทำ, พวกเขามาด้วยเทคโนโลยีที่เกี่ยวข้องกับชีวิต
โดยใช้เทคโนโลยีที่ล้ำสมัยเหล่านี้, ไม่นานนักพวกเขาก็อาศัยอยู่ในกาแล็คซี่หลิวตู้เกอในสหพันธรัฐจักรวาล
โหยวเชียนฉีคิดว่าอาจจะต้องใช้เวลาสักพักสำหรับเขาในการค้นหาข้อมูลของอารยธรรมพาลอส
ไม่คิดว่า, หลังจากที่ข้อมูลเหล่านี้ได้ถูกปล่อยออกไปนั้น, ภารกิจนี้จึงได้เสร็จสิ้นก่อนที่สมาชิกในทีมของเขาจะพบเสียอีก
"เป็นไปได้อย่างไร? มันเร็วมาก! ไม่คิดเลยว่าจะเป็นพวกอ่อนหัดที่มายุ่มย่ามในช่วงนี้"
อย่างไรก็ตาม, หลังจากที่เขาอ่านข้อมูลแล้ว, เขาก็ขยี้ตาของตัวเองแบบไม่อยากเชื่อ
"บ้าเอ๊ย, คนพวกนี้ช่างสุดยอดจริงๆ, พวกเขาดันมาทำธุรกิจที่นี่, โชคดีจริงๆที่พวกเขาดันมาทำธุรกิจแถวนี้, ไม่อย่างนั้นคงเป็นไปไม่ได้ที่จะตามหาพวกเขาได้เร็วขนาดนี้แน่ๆ"
โหยวเชียนฉีวางข้อมูลลงด้วยความตื่นเต้นและเริ่มทำการติดต่อไปหาพรรคพวกที่ทรงพลังของเขา
ในเวลานี้, พวกเขาจะต้องเผชิญกับคนที่มาจากจักรวาลอื่น, ยิ่งไปกว่านั้นเทคโนโลยีของพวกเขานั้นก็ดูเหมือนที่จะล้ำสมัยกว่าสหพันธรัฐเสียอีก
เมื่อเป็นเช่นนี้เขาจึงต้องระวังตัวให้มากกว่าเดิม, ไม่อย่างนั้นถ้าเขาทำภารกิจนี้ไม่สำเร็จแล้วถูกจับซะเอง, เขาคงได้กลายเป็นไอ้หน้าโง่แน่
---------------------------------------------------------------------
บนโลก, หลังจากที่อู๋ฮ่าวเหรินได้มอบหมายงานให้กับลู่เปงเฟย, เขาก็ได้หยิบเอาแผนที่ดวงดาวทั้ง 108 ฉบับที่เขาได้มาจากยานอวกาศลำนั้น
ของสิ่งนี้, เขาได้ทำการศึกษามาก่อนแล้ว ซึ่งไม่ได้แสดงข้อมูลเกี่ยวกับช่องทางไปยังจักรวาลอื่นแต่อย่างใด
อย่างไรก็ตาม, จากข้อมูลที่เขาได้มาจากอนาคตนั้น, แผนที่ดวงดาวนั้นจะต้องเกี่ยวข้องอะไรสักอย่างกับจักรวาลอื่นแน่ๆ
"แผนที่แปลกๆนี่้, จะทำให้เราพบช่องทางพิเศษได้อย่างไรนะ?"
อู๋ฮ่าวเหรินต้องการที่จะส่งพิกัดของช่องทางในแผนที่นี้ให้กับอารยธรรมต่างๆในจักรวาลอนาคต
เขาหวังที่จะให้พวกคนในอนาคตนั้นไปและสำรวจสถานการณ์ของช่องทางให้เขา
ถึงแม้ว่าเขาจะเรียนรู้ข้อมูลต่างๆเกี่ยวกับจักรวาลชั้นสูงมาบ้างจากในกลุ่มพิเศษ
แต่ข้อมูลเหล่านั้น, มันช่างไกลเกินไปสำหรับเขา, และไม่สามารถใช้การอะไรได้เลย
"บางทีคุณน่าจะพกเอาแผนที่พวกนี้ติดตัวไปกับคุณด้วยและลองไปที่เขตดาวที่แสดงไว้ในแผนที่ด้วยตัวเองนะคะ" จู่ๆจี้ก็พูดบอกเขาขึ้นมา
"หืม, เธอหมายความว่าเราอาจจะพบความลับของแผนที่ดวงดาวนี้ได้ถ้าเกิดเราเอามันไปที่เขตดาวนี้อย่างงั้นสินะ"
"ใช่ค่ะ"
อู๋ฮ่าวเหรินมองดูเขตดาวในแผนที่แล้วผงกหัว และพูดขึ้น "บางทีมันอาจจะเป็นไปได้ก็ได้, คราวหน้าที่พวกเราจะไปสหพันธรัฐ ก็เอาแผนที่นี้ติดตัวไปด้วยละกัน"
0 ความคิดเห็น