CF: บทที่ 721 กำลังกลับมา

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

CF: บทที่ 721 กำลังกลับมา

 

ในเวลานี้, บนโลก และทั่วทั้งระบบสุริยะ, ได้พัฒนาไปอย่างมาก, และการอพยพไปยังดาวอังคารและดาวเสาร์ก็ได้เริ่มไปแล้ว

 

มนุษยชาติจำนวนมากได้เริ่มหลั่งไหลจากโลกไปยังดาวอังคารและดาวเสาร์, และได้พยายามเพื่อให้กลายเป็นผู้มั่งคั่งในยุคของการออกท่องดวงดาวนี้

 

หลังจากที่ผ่านไป 1 ปีครึ่งของการฝึกฝน, ผู้มีความสามารถด้านเทคนิคจำนวนมากต่างก็ได้ก้าวข้ามไปสู่ชีวิตยุคใหม่

 

ส่วนโลกนั้นจากเดิมที่อุตสาหกรรมมากมายอยู่ในมือของฟิวเจอร์กรุ๊ป, ในเวลานี้ด้วยบุคลากรช่างเทคนิคจำนวนมากที่จบมาจากโรงเรียน, ทำให้มีบริษัทเอกชนถือกำเนิดขึ้นมาอย่างมากมาย

 

ฟิวเจอร์นั้นมีความสุขอย่างมากเมื่อได้เห็นสถานการณ์เช่นนี้, พวกได้ยกอุตสาหกรรมจำนวนมากให้ไปจนทำให้ชะลอการเติบโตของฟิวเจอร์กรุ๊ป แต่มุ่งเป้าไปยังการพัฒนาอุปกรณ์ไฮเทคยิ่งขึ้นแทน

 

นอกจากนี้, ภายใต้การสถานการณ์ที่ฟิวเจอร์กรุ๊ปได้ทำการส่งเสริมผู้ประกอบการ, พนักงานบางคนที่เคยมีตำแหน่งที่สำคัญๆอยู่ในฟิวเจอร์กรุ๊ปนั้นก็ได้แยกตัวออกมาจากฟิวเจอร์กรุ๊ปแล้วก่อตั้งบริษัทเป็นของตัวเองขึ้นมา

 

ในอำเภออวิ๋นหลง ที่เดิมทีมีโรงเรียนที่ก่อตั้งโดยอู๋ฮ่าวเหรินอยู่ในเวลานี้ได้กลายเป็นแดนศักดิ์สิทธิ์ที่มนุษยชาติทุกคนถวิลหาไปแล้ว

 

เพราะหากได้เรียนที่นั่นแล้ว เมื่อใดที่จบจากโรงเรียน, ก็จะสามารถเข้าไปยังบริษัทต่างๆในเครือฟิวเจอร์กรุ๊ปได้, หรือเข้าร่วมกับทีมคุ้มกันของสหภาพมนุษย์

 

หลิงเหยา, พี่เขยของอู๋ฮ่าวเหริน, ในเวลานี้ได้รับหน้าที่เป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดของกองทัพสหภาพมนุษย์และมียานรบอยู่ในการควบคุมถึง 300 ลำ

 

เหล่านักเรียนที่อยู่ชั้นเดียวกับเขานั้นที่ได้จบมาเป็นที่เรียบร้อยแล้วกลายมาเป็นผู้มีความสามารถชุดแรกในทุกสาขาของสหภาพมนุษย์

 

ระบบป้องกันแบบแมทริกซ์ของอู๋ฮ่าวเหรินที่อยู่ในระบบสุริยะนั้นก็ได้เสร็จสิ้นแล้ว, ระบบป้องกันที่ทรงพลังนี้ได้ขยายออกไปอย่างต่อเนื่องจนถึงเขตรอบนอกของระบบสุริยะ

 

เหล่าผู้ที่ถูกจับโดยอู๋ฮ่าวเหรินนั้นต่างก็ตกใจกับการพัฒนาของมนุษยชาติ

 

พวกเขาไม่คาดคิดว่าอารยธรรมที่ล้าหลังเช่นนี้จะสามารถพุ่งทะยานอย่างรวดเร็วเพียงเพราะพวกเขาครอบครองของโบราณเท่านั้น

 

โดยเฉพาะหลังจากที่ได้เห็นระบบป้องกันของระบบสุริยะแล้ว, คนเหล่านี้ต่างก็หมดหวังที่จะหนีรอดออกไป

 

หากต้องเผชิญกับระบบป้องกันกระดองเต่าเช่นนี้แล้ว ก็หมดสิทธิที่จะหลบหนี

 

ในบ้านพักของอู๋ฮ่าวเหริน, หลิงเมิ่งเสวี่ยได้ยืนดูห้องแสดงหน้าจอแสดงภาพต่างๆที่อู๋ฮ่าวเหรินได้สร้างเอาไว้, และมองดูอู๋ฮ่าวเหรินที่อยู่บนจอ เขานั้นกำลังอึ้งอยู่

 

"คุณน่ะ, คุณรีบกลับมาได้แล้วนะ!"

 

"อืม, ลำบากคุณหน่อยนะ, ผมกำลังจะเดินทางกลับถึงโลกในไม่ช้านี้แล้วล่ะ"

 

น้ำตาของหลิงเมิ่งเสวี่ยที่จู่ๆก็ไหลออกมา, แต่รอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นมาที่มุมหนึ่งในใบหน้าของเธอ

 

"ไม่ร้องนะ, ไม่ร้อง, ผมขอโทษ มันเป็นความผิดของผมเอง, ผมจะรีบกลับไปให้เร็วที่สุดเท่าที่ผมจะทำได้เลยล่ะ, และจะไม่ปล่อยให้คุณอยู่ลำพังบนโลกอีกต่อไปแล้ว"

 

"ต่อให้คุณบอกให้ฉันอยู่, ฉันก็จะไม่ยอมอยู่แล้ว"

 

หลิงเมิงเสวี่ยได้แสดงท่าทีแบบเด็กน้อยออกมา, ซึ่งทำให้คนที่ได้เห็นนั้นอยากที่จะโอ๋เธอ

 

ถ้าเกิดให้คนอื่นที่ปกติเห็นเธอเป็นเหมือนดั่งราชินีที่เย็นชาได้มาเห็นเธอในเวลานี้เข้าล่ะก็, ไม่ว่าใครต่างก็คงไม่เชื่อสายตา

 

เมื่อได้รู้ว่าอู๋ฮ่าวเหรินกำลังจะกลับมา, หลิงเมิ่งเสวี่ยก็ได้ไปที่สำนักงานใหญ่ของฟิวเจอร์กรุ๊ปบนโลกด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ

 

เมื่อเธอเดินทางมาที่สำนักงานใหญ่นั้น, เหล่าพนักงานที่ปกติจะเห็นเธอที่ทำหน้าจริงจังและน่ากลัวตลอดเวลานั้น ต่างก็ไม่เชื่อสายตาเมื่อได้เห็นหน้าของเธอตอนนี้

 

"เธอเห็นเหมือนที่ฉันเห็นไหม? ท่านประธานหิมะของพวกเรากำลังยิ้มออกมาล่ะ"

 

"เธออาจจะดูผิดไปก็ได้มั๊ง, ฉันไม่เคยเห็นท่านประธานเย็นชาคนนั้นยิ้มเลยสักครั้งตั้งแต่ตอนที่ท่านหัวหน้าเดินทางออกจากโลกไปเลยนะ"

 

เมื่อพนักงานคนหนึ่งได้มองไปที่หลิงเมิ่งเสวี่ยที่เดินผ่านเขาไป, เขาก็ยืนนิ่งอยู่ตรงนั้นด้วยสีหน้าที่แข็งทื่อ

 

หลังจากที่ผ่านไปได้สักพัก, ก็พูดพึมพำขึ้นมาว่า "เป็นไปไม่ได้, เป็นไปไม่ได้, สงสัยสายตาเราจะเพี้ยนไปเอง"

 

"มันไม่แค่สายตาของคุณหรอก, เพราะทุกคนต่างก็เห็นท่านประธานกำลังยิ้มอยู่จริงๆ"

 

"ใครจะรู้, อาจจะมีเรื่องที่น่ายินดีเกิดขึ้นก็ได้, ไม่อย่างนั้นท่านประธานจะยิ้มขึ้นมาได้อย่างไร?"

 

ในขณะที่ทุกคนกำลังส่ายหัว, เหล่าพนักงานเก่าในบริษัทนั้นต่างก็รู้ดีเรื่องของสถานการณ์ของหลิงเมิ่งเสวี่ย, เมื่ออู๋ฮ่าวเหรินได้จากไปและปล่อยเรื่องต่างๆในฟิวเจอร์กรุ๊ปไว้ให้เธอ, ทำให้แรงกดดันต่างๆตกอยู่กับเธอหมด

 

ภรรยาของหัวหน้า, ที่เคยเป็นคนที่คอยเอาใจใส่และดูแลคนอื่นมาก่อนนั้น, ก็ได้กลายมาเป็นคนที่เข้มแข็งและไม่มีรอยยิ้มอีกต่อไป

 

นอกจากนี้, ประธานหญิงคนนี้ก็เป็นคนที่ทะเยอทะยานมาก

 

ฟิวเจอร์กรุ๊ปทั้งหมดนั้น, ที่อยู่ภายใต้การดูแลของเธอนั้น, ได้เจริญเติบโตอย่างรวดเร็วมาก

 

และเมื่อใดที่มีปัญหาเกิดขึ้นกับสภาของสหภาพมนุษย์นั้น, ประธานหญิงคนนี้ก็จะทำงานอย่างหนักเพื่อที่จะแก้ไขปัญหานั้นๆ

 

พนักงานส่วนตัวของเธอจะเรียกเธอว่าประธานหิมะ, และเหล่าผู้ที่เกลียดฟิวเจอร์กรุ๊ปก็จะเรียกเธอว่าราชินีน้ำแข็ง

 

แล้วด้วยเหตุผลนี้ทำให้มีคนที่ไม่ซื่อตรงอยู่ในสภาของสหภาพมนุษย์

 

เพราะทางสภาไม่สามารถที่จะเคลื่อนไหวเล็กๆน้อยๆได้เพื่อที่จะพัฒนามนุษยชาติอย่างต่อเนื่อง

 

เมื่อหลิงเมิ่งเสวี่ยได้เข้ามาถึงชั้นบนสุดของตึกนั้น, หลิวหมิงเยี่ยผู้ซึ่งจัดการกับเรื่องต่างๆของที่นี่เสร็จแล้ว, ก็ตกใจเมื่อได้เห็นสีหน้าของหลิงเมิ่งเสวี่ย

 

"วันนี้วันดีสินะเนี่ย, ที่ประธานหิมะของพวกเรามาทำงานพร้อมกับกับรอยยิ้ม"

 

"ถ้าไม่ใช่วันดี, ฉันจะมาทำงานด้วยรอยยิ้มบ้างไม่ได้รึไง"

 

หลิวหมิงเยี่ยที่เดินผ่านไป ก็หันหลังกลับมาพร้อมกับส่ายหัวแล้วพูดขึ้น "คงจะมีเรื่องดีเกิดขึ้นล่ะสิ, ไม่อย่างนั้นแล้ว เธอก็คงไม่ทำสีหน้าแบบนั้นออกมาหรอก, โจ้วหลานเธอก็คิดแบบนั้นใช่มั๊ย?"

 

โจ้วหลานผงกหัวและเห็นด้วยกับหลิวหมิงเยี่ย, พวกเธอรู้จักกับหลิงเมิ่งเสวี่ยดี, ตั้งแต่อู๋ฮ่าวเหรินได้จากไป เธอก็แทบไม่ยิ้มอีกเลย

 

"ถ้าอย่างนั้นก็รีบบอกมาซะดีๆว่ามีเรื่องอะไรดีๆเกิดขึ้นกันแน่ แล้วแบ่งปันมาให้พวกเรามีความสุขบ้างซะดีๆ"

 

เมื่อเห็นว่าหลิงเมิ่งเสวี่ยไม่มีทีท่าจะยอมบอก, หลิวหมิงเยี่ยก็ยื่นมือออกไปคว้าหลิงเมิ่งเสวี่ยเอาไว้, และโจ้วหลานเองก็มีทีท่าจะมาร่วมด้วย

 

"ถ้าเธอไม่ยอมบอกก็ล่ะก็, ฉันจะจัดการกับเธอแน่, โจ้วหลานช่วยฉันที"

 

"หยุด, หยุด, ยอมพูดแล้ว, ยอมพูดแล้ว, ฮ่าวเหรินกำลังจะกลับมาแล้ว"

 

"อะไรนะ? อู๋ฮ่าวเหรินกำลังจะกลับมา!" หลิวหมิงเยี่ยพูดขึ้นมาอย่างตกใจ

 

โจ้วหลานที่อยู่ๆเธอก็มองมาที่หลิงเมิ่งเสวี่ยด้วยความตกใจเช่นกัน

 

"ใช่แล้ว, เขากำลังจะกลับมาแล้ว, ก่อนที่ฉันจะเดินทางมาที่นี่, ฉันได้รับการติดต่อมาจากเขา"

 

หลิวหมิงเยี่ยและโจ้วรู้สึกตื่นเต้นมาก, แต่ทันใดนั้นสีหน้าของพวกเธอก็เปลี่ยนไปและกลายเป็นขบเขี้ยวเคี้ยวฟันแทน

 

"ในที่สุดหมอนั่นก็กลับมาแล้ว, กลับมาถึงเมื่อไรล่ะก็เจอดีแน่"

 

"คราวนี้ฉันจะไม่ปล่อยให้หมอนั่นรอดไปง่ายๆแน่, หายออกไปตั้งเป็นปี แต่กลับไม่รู้จักติดต่อกลับมาบ้างเลย, ปล่อยให้ท่านประธานหิมะของเราเป็นกังวลอยู่ได้ทุกวัน"

 

"นี่ทั้งสองคน, เมื่อเขากลับมาแล้ว คุณค่อยจัดการกับเขาทีก็ได้, ในตอนนี้เรามาวางแผนเซอไพรซ์เขากันดีกว่า"

 

แล้วทั้ง 3 สาวก็จับกลุ่มเริ่มปรึกษากัน

 

ในขณะเดียวกัน, ในสภาของสหภาพมนุษย์ กลุ่มคนก็ได้มารวมตัวกันเพื่อประชุมหารือพิเศษ

 

มีผู้เชี่ยวชาญด้านเทคโนโลยีไฮเทคที่ได้รับมาจากฟิวเจอร์กรุ๊ปมากขึ้นเรื่อยๆ, ซึ่งทำให้ผู้คนเริ่มที่จะมีความคิดอื่น

 

พวกเขานั้นไม่ต้องการที่จะอยู่ภายใต้การปกครองของฟิวเจอร์กรุ๊ปตลอดไป, พวกต้องการที่จะเป็นผู้ที่ปกครองมนุษยชาติอย่างแท้จริงแทน และเตรียมตัวที่จะเผชิญกับฟิวเจอร์กรุ๊ป

 

ดังนั้นคนเหล่านี้จึงต้องการที่จะต่อต้าน, และต้องการให้ฟิวเจอร์กรุ๊ปนั้นปล่อยเทคโนโลยีทั้งหมดออกมา

 

อู๋ฮ่าวเหริน, ซึ่งอยู่ในยานรบที่อยู่ห่างไกลจากโลกออกไปนั้น, ไม่รู้เลยว่ามีปัญหาที่เขาจะต้องเผชิญในขณะที่เขากำลังเดินทางกลับไปที่โลก

 

อีกทางด้านหนึ่ง, ยานรบของชาวโครน่าก็กำลังมาเดินทางมาถึงระบบสุริยะแล้ว



แสดงความคิดเห็น

0 ความคิดเห็น