CF:บทที่ 594 เรื่องวุ่นที่เกิดเพราะแผนที่

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

อู๋ฮ๋าวเหรินนั้นไม่ได้สนใจลูกจ๊อก, แต่มองไปที่หยินจี๋ผู้ที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม, ซึ่งดูเหมือนว่าคนๆนั้นจะไม่ได้ห้ามปรามคนของเขาเลย

มองดูอู๋ฮ่าวเหรินที่ไม่สนใจเขา, ลูกจ๊อกคนนั้นก็เดินมาหาอู๋ฮ่าวเหริน, เมื่อดูจากสถานการณ์แล้ว เหมือนเขาพร้อมที่จะหาเรื่องแล้ว

ผู้คนในเขตที่พัก, เมื่อเห็นสถานการณ์ที่เกิดขึ้นที่นี่แล้ว, ต่างก็สงสัยและคิดว่าอู๋ฮ่าวเหรินนั้นทำอะไรถึงได้หาเรื่องเช่นนี้

มองดูลูกจ๊อกที่หมายจะทำร้ายเขา, อู๋ฮ๋าวเหรินก็ลังเลว่าเขาควรที่จะยิงตอบโต้กลับไปดีหรือไม่, แต่ขณะที่เขากำลังคิดอยู่นั้นก็มีเสียงดังขึ้นมา

"หยินจี๋, ผมไม่อยู่ดูพวกคุณไม่กี่วัน, พวกคุณก็จะหาเรื่องอีกแล้วเรอะ?"

อู๋ฮ่าวเหรินหันหน้าไปมองก็พบชายคนหนึ่งที่มีผิวสีฟ้าคราม,และผมที่เหมือนกับคริสตัล, ซึ่งเขาไม่รู้ตัวเลยว่าชายคนนี้มายืนอยู่ข้างหลังเขาตั้งแต่เมื่อไร, ยิ่งไปกว่านั้นคนๆนี้ยังพกอาวุธแปลกๆไว้ที่ข้างหลังเขา, และสวมชุดเกราะโลหะ

เมื่อได้หยินจี๋ได้ยินเสียง, ก็รู้ได้ถึงแววตาอยากฆ่าได้จากสายตาของเขา, อย่างไรก็ตามแววตาเช่นนั้นไม่นานนักก็ถูกเก็บซ่อนเอาไว้, แล้วเขาเก็เงยหัวขึ้นมาและยิ้มให้กับชายคนนั้นแล้วพูดขึ้น "เป็นโม่เก๋อนี่เอง, ไม่ใช่ว่าคุณต้องไปที่แนวหน้าไม่ใช่รึ, ทำไมถึงยังอยู่ที่แนวหลังอย่างสถานีอวกาศได้?"

"ผมไม่จำเป็นต้องให้คุณมาเป็นห่วงเรื่องของผมหรอกนะ, ถ้าผมไม่โผล่มา คุณก็คงจะปล่อยให้ลูกน้องของคุณทำร้ายคนอื่นไปแล้ว, ดูเหมือนว่าบทเรียนคราวที่แล้วคงจะไม่เพียงพอสินะ

ผู้คนในเขตที่พักต่างก็รู้สึกผิดหวังเมื่อพวกเขาเห็นการปรากฏตัวของโม่เก๋อ, เพราะพวกเขารู้ว่าหากโม่เก๋อปรากฏตัวเช่นนี้ การต่อสู้ในวันนี้คงไม่เกิดขึ้นแล้ว

โม่เก๋อนั้นเป็นทหารของกองยานที่ 3, ถึงแม้ว่าตัวตนของเขานั้นจะดูวิเศษ แต่เซนส์ด้านความยุติธรรมของเขานั้นเข้าขั้นเป็นปัญหา

"ฮ่าๆ, เข้าใจผิดแล้ว, วันนี้ข้าไม่ได้มาที่นี่เพื่อหาเรื่อง, แต่เพื่อมาหาผู้ชายท่านนี้เพื่อมาขอซื้อข้อมูลต่อต่างหาก

โม่เก๋อมองดูหยินจี๋อย่างสงสัย, แน่นอนว่าเขาไม่เชื่อที่หยินจี๋พูดขึ้นมาเลย

หยินจี๋ไม่ได้สนใจสายตาของโม่เก๋อ แต่หันไปพูดกับอู๋ฮ่าวเหรินแทน "น้องชาย, เป็นคุณใช่มั๊ยปล่อยข้อมูลแผนที่ในห้องโถงน่ะ?"

อู๋ฮ่าวเหรินผงกหัวและมองไปที่หยินจี๋ที่อยู่ตรงหน้าเขา, สายตาของหยินจี๋นั้นทำให้รู้สึกไม่ค่อยดี"

"ดีมาก, ข้าอยากที่จะซื้อต่อมัน ว่าราคามาได้เลย"

อู๋ฮ่าวเหรินไม่อยากที่จะพูดอ้อมค้อมเช่นกัน, เขาฉายรายชื่อสิ่งจากสมองกลให้ดู

"ผมไม่ต้องการหินพลังงาน, แต่หากเป็นของเหล่านี้ ผมจะตอบตกลงแลกเปลี่ยนกับแผนที่นั้นทันที"

ในสายตาของหยินจี๋และโม่เก๋อเมื่อมองดูรายการไอเท็มของอู๋ฮ่าวเหรินแล้ว, ไม่นานนักสายตาของทั้งคู่ก็เปลี่ยนไป, หยินจี๋นั้นโกรธ ในขณะที่โม่เก๋อนั้นยังสงสัยแทน

ในรายการไอเท็มของอู๋ฮ่าวเหรินนั้น, ทั้งหมดล้วนแล้วแต่เป็นสมบัติล้ำค่าทุกชิ้น, ซึ่งไม่เพียงแต่เป็นสมบัติที่ใช้เพิ่มอายุขัยเพียงอย่างเดียวแต่ยังเป็นของหายากมากอีกด้วย

"ข้าไม่มีของพวกนี้หรอก, หินพลังงานขนาดกลาง 50 ล้านก้อน, แลกเปลี่ยนกับแผนที่ของคุณว่าไง?"

อู๋ฮ่าวเหรินส่ายหัวแล้วตอบกลับไป "ผมบอกแล้วว่าผมไม่ต้องการหินพลังงาน, ผมต้องการแต่ของเหล่านี้, ถ้าคุณไม่มีของพวกนี้แล้วล่ะก็, เชิญคุณกลับไปด้วย"

"100 ล้าน"

เมื่อเห็นว่าอู๋ฮ่าวเหรินไปพูดอะไร, หยินจี๋ก็จ้องหน้าอู๋ฮ่าวเหรินแบบถมึงทึง, แล้วจากนั้นก็ลุกขึ้นยืนแล้วเดินออกไป

ในเวลานี้, ผู้คนที่อยู่ในเขตที่พักต่างก็จ้องมองอู๋ฮ่าวเหรินอย่างประหลาดใจ, พวกเขาต่างก็ได้ยินที่หยินจี๋พูดเมื่อสักครู่

ต่างก็สงสัยว่า, แผนที่ที่มีค่าถึง 100 ล้านหินพลังงานขนาดกลางนั้น, เป็นแผนที่อะไรกันแน่? หรือจะเป็นแผนที่ซากโบราณสถาน?

โม่เก๋อมองมาที่อู๋ฮ่าวเหรินอย่างสงสัย, แน่นอนว่าเขายังไม่คิดที่จะไปไหน, จึงได้นั่งลงใกล้ๆกับอู๋ฮ่าวเหริน

"อาจจะดูเหมือนผมเข้ามายุ่มย่าม, แต่ผมคิดว่าคุณมีปัญหาแน่, จะว่าไป แผนที่นั้นคือแผนที่อะไรรึ? ทำให้หมอนั่นยอมยกหินพลังงานขนาดกลาง 100 ก้อนเพื่อขอแลก แต่คุณก็ยังไม่ยอมตกลง"

"ผมไม่ได้กลัวปัญหาหรอก, ส่วนที่ว่าแผนที่นั้นเป็นแผนที่อะไรคุณลองหาอ่านเอาเองละกัน, หากคุณมีของที่ผมต้องการมาแลก ผมจะยอมยกแผนที่นี้ให้กับคุณ"

โม่เก๋อสงสัย, เขาจึงมองหาแผนที่ที่อู๋ฮ่าวเหรินบอก, และไม่นานสายตาของเขาก็เบิกกว้างด้วยความตกใจและจ้องมองมาที่อู๋ฮ่าวเหริน

เขาจึงรีบพูดขึ้นมา "คุณมั่นใจนะว่ามีแผนที่นี้อยู่จริงๆ, ไม่ใช่เรื่องล้อกันเล่นน่ะ

"มีสิ"

"ขอแผนที่นั้นให้ผมเถอะ!"

อู๋ฮ่าวเหรินชี้ให้เขาดูที่เงื่อนไขที่เขาต้องการ, โม่เก๋อจึงตอบสนองทันที

"อย่าเพิ่งไปไหนล่ะ, เดี๋ยวผมกลับมา"

ในเวลานี้, ผู้คนในเขตที่พักต่างก็พากันดูแผนที่ของอู๋ฮ่าวเหรินในร้านค้า, พวกเขาต่างก็ไม่อยากจะเชื่อว่ามันจะเป็นแผนที่ของแถบกลุ่มดาวเคราะห์น้อย, มันเป็นไปได้อย่างไร!

อย่างไรก็ตาม, เมื่อพวกเขาเห็นเงื่อนไขการแลกเปลี่ยนของอู๋ฮ่าวเหรินแล้ว, ต่างก็พากันเงียบในทันใด, เพราะพวกเขาว่าสิ่งของที่อยู่ในเงื่อนไขการแลกเปลี่ยนนั้นล้วนแล้วแต่เป็นสมบัติ

ยิ่งไปกว่านั้น, มีหลายชิ้นที่พวกเขาอย่าว่าแต่จะมีเลย แม้แต่ชื่อยังไม่เคยได้ยินชื่อด้วยซ้ำ

"น้องชาย, แลกแผนที่กับข้าเถอะ, แล้วข้าจะบอกให้ลูกน้องของข้าช่วยคุณหาซื้อของที่คุณต้องการมาให้ทีหลัง"

"นี่คุณคิดที่จะจับหมาป่าสีขาวด้วยมือเปล่ารึไงกัน? พี่ชายพอเถอะมุกแบบนี้น่ะ หากยอมที่จะแลกเปลี่ยนของกับผมแล้วล่ะก็, ผมจะให้ผลประโยชน์กับคุณสมน้ำสมเนื้อเมื่อกลับไปน่ะ"

"ไอ้หนู, ส่งแผนที่นั้นมาให้เถอะน่า, แล้วข้าจะปกป้องเจ้าเอง, ไม่อย่างนั้นหยินจี๋ย่อมที่จะไม่ยอมปล่อยเจ้าไปง่ายๆแน่"

"......"

"ในชั่วขณะนั้น, ราวกับกลายเป็นตลาดสด, กลุ่มคนต่างพากันมารุมล้อมอู๋ฮ่าวเหรินเพื่อขอเจรจา"

เมื่อเผชิญกับสถานการณ์เช่นนี้, อู๋ฮ่าวเหรินจึงนั่งอยู่เฉยๆและไม่พูดอะไร, และนั่งฟังพวกเขาทะเลาะกัน

ไม่นานนัก, ข่าวก็แพร่กระจายออกไปราวกับสยายปีก, ว่ามีคนที่อยู่ในเขตที่พักมีแผนที่กลุ่มแถบดาวเคราะห์น้อย, ซึ่งมีหลายคนที่ไม่เชื่อ

ในปัจจุบัน, สถานการณ์ของแถบกลุ่มดาวเคราะห์น้อยนั้นเป็นที่รู้กันดีว่า, เพราะด้านในของแถบกลุ่มดาวเคราะห์น้อยนั้นซับซ้อนมาก อีกทั้งยังมีอาวุธที่อารยธรรมชั่วร้ายได้เตรียมเอาไว้, ทำให้ยานรบที่เข้าไปสำรวจนั้นต่างก็ถูกจมก่อนที่จะได้สำรวจ

และการจะส่งกองยานรบออกไปเพื่อโจมตีนั้นก็สูญเสียเยอะกว่านั้นอีก, เพราะจากสถานการณ์นี้ ทำให้กองกำลังร่วมต่างก็ยกเลิกความคิดที่จะเข้าโจมตีในแถบกลุ่มดาวเคราะน้อยนี้ไป, และสร้างป้อมปราการเตรียมเอาไว้รอบๆแถบกลุ่มดาวเคราะห์น้อยแทน เพื่อล้อมอารยธรรมชั่วร้ายเอาไว้

แต่ต่างก็รู้ดีว่าถ้าปล่อยให้อารยธรรมชั่วร้ายนั้นเจอทางออกอีกทางในแถบกลุ่มดาวเคราะน้อยนี้ได้, แผนการล้อมของเขาก็จะล้มเหลวทันที

ในขณะนี้แผนที่แถบกลุ่มดาวเคราะห์น้อยนี้นั้น, หากพวกเขาได้มันมา, ก็จะได้คุณงามความดีจากกองทัพ แล้วจะได้ผลมากมายมหาศาลแน่นอน

ในชั่วพริบตานั้น, ผู้คนจากกองกำลังใหญ่ๆต่างก็พากันส่งคนมาที่เขตที่พัก

หลังจากที่ทราบสถานการณ์ของที่นี่แล้วพวกเขาต่างก็คิดว่า, ใครก็ตามที่ได้แผนที่นี้มาเป็นคนแรกล่ะก็จะหมายความว่าคนๆนั้นจะเป็นผู้ที่ได้รับผลประโยชน์มากที่สุด

แน่นอนว่า, พวกเขาตั้งใจที่จะทำข้อตกลงกับอู๋ฮ่าวเหรินว่า จะให้เขาทำสำเนวของแผนที่แค่ชุดเดียวเท่านั้น

ส่วนโม่ก๋อกลับไปรายงานเรื่องนี้ให้ผู้บังคับบัญชาฟัง, เมื่อเขาได้เห็นแผนที่ที่โม่เก๋อเอามา, เขานั้นก็เข้าใจถึงความสำคัญของแผนที่นี้ทันที

เขาจึงได้รีบรายงานเรื่องนี้ให้เบื้องบนของเขาทราบ, ผู้บัญชาการกองยานที่ 3

ในตอนที่มิสต์ทราบเรื่องนี้นั้น, กองกำลังทั้งหมดและกองกำลังที่ 2 เองต่างก็รู้เรื่องนี้แล้วเช่นกัน

โดยเฉพาะกองยานที่ 2, หลังจากที่ทราบเรื่องนี้, ก็รีบส่งกองยานมาพาตัวอู๋ฮ่าวเหรินไปทันที

เพราะว่าการต่อสู้ในแถบกลุ่มดาวเคราะห์น้อยนี้ได้ทำให้เสียเกียรติของกองยานที่ 2 ของพวกเขา, ไม่เพียงแค่นั้น, พวกเขาอาจจะต้องได้รับโทษอย่างหนักเมื่อพวกเขากลับไปที่สหพันธรัฐแน่

แน่นอนว่า, มิสต์เองก็ได้ส่งคนมาหาอู๋ฮ่าวเหรินเช่นกัน, แต่ผู้บัญชาการนั้นยังสงสัยอยู่ว่าอู๋ฮ่าวเหรินนั้นจะมีแผนที่ของแถบกลุ่มดาวเคราะห์น้อยจริงๆหรือ?

เป้าหมายของอู๋ฮ่าวเหรินนั้นสัมฤทธิ์ผลแล้ว, แต่เขาก็ได้สร้างปัญหาให้ตัวเขาเองอย่างมากเช่นกัน, มีบางคนที่ได้แอบขู่เขาเพื่อให้ส่งแผนที่มา

เขานั้นได้สร้างปัญหามากมายก่อนที่เขาจะได้ไปยังสหพันธรัฐจักรวาลเสียอีก, ซึ่งนี่เป็นเรื่องที่ขัดกับการที่เขาบอกว่าจะมาพัฒนาที่สหพันธรัฐจักรวาลอย่างเงียบๆ!