CF:บทที่ 509 สตาร์เกทที่พังเสียหาย

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

CF:บทที่ 509 สตาร์เกทที่พังเสียหาย

รูปภาพบนจอแสดงให้เห็นอะไรบางอย่างที่ไม่ควรจะมีอยู่ในโลกนี้: สตาร์เกท

ซึ่งเป็นชื่อเรียกของ, ประตูแห่งท้องฟ้าดารา, รูหนอนประดิษฐ์ที่ครั้งหนึ่งอู๋ฮ่าวเหรินเคยคิดที่จะสร้างขึ้นมา เพื่อใช้ในการเดินทางข้ามมิติไปยังที่ๆห่างไกล

เรื่องนี้ทำให้อู๋ฮ่าวเหรินตกใจมาก, มีอุปกรณ์เช่นนี้มาอยู่บนโลกได้อย่างไร? นี่มันราวกับว่าพระเจ้ากำลังเล่นตลกระดับชาติกับเขาอยู่

อารยธรรมที่สามารถสร้างสตาร์เกทขึ้นมาได้นั้นจะต้องเป็นอารยธรรมชั้นสูง, และถ้ามีอารยธรรมชั้นสูงมาเยี่ยมเยือนที่โลกจริง, ก็ต้องโลกที่มีวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีที่อยู่ในระดับโบราณแบบนี้

อู๋ฮ่าวเหรินเริ่มมองดูรูปภาพอย่างตั้งใจ, เพื่อหาจุดผิดพลาดในรูปนี้, ว่ามันเป็นประตูจริงๆ ไม่ใช่เพราะเขาดูผิดไป

แต่ทว่า, ประตูนี้ยังดูไม่ค่อยสมบูรณ์นัก, มีจุดเสียหายมากมายหลายจุด และประตูนี้ยังอยู่ที่ใต้ทะเล

"จี้, รู้นี้ถ่ายขึ้นที่ไหน?"

"ที่นี่คือสามเหลี่ยมเบอร์มิวด้า, สามเหลี่ยมปีศาจในตำนานค่ะ"

อู๋ฮ่าวเหรินถึงกับตกใจไปชั่วขณะ, และคิดถึงเรื่องของตำนานเบอร์มิวด้า และหันมามองรูปสตาร์เกท เขาก็พอจะเข้าใจอะไรบางอย่างขึ้นมา

สตาร์เกทที่พังอันนี้คงไม่มีใครที่กล้าจะใช้มัน, เพราะไม่มีใครรู้ว่าสตาร์เกทอันนี้จะส่งเราไปที่ไหน

แล้วถ้าเกิดหลุดไปยังมิติอื่นที่ไม่รู้จักเข้า, ก็อาจจะต้องติดอยู่ที่มิตินั้นตลอดกาล

ยิ่งถ้าเกิดถูกส่งเขตดาวที่อันตรายแล้วล่ะก็, ก็ไม่ต้องสืบเลย ตายสถานเดียว

อู๋ฮ่าวเหรินนั้นจะเข้าใจแล้วว่าเกิดอะไรขึ้นกับเรือและเครื่องบินที่หายไปในทะเลเขตนั้น, ยิ่งในเคสที่มีแต่ยานพาหนะกลับมาแต่ไม่มีคนกลับมาด้วยนั้น, เขารู้แล้วว่าทำไม

เมื่อมนุษย์นั้นได้ถูกส่งไปยังมิติอื่นโดยไร้การป้องกันแล้วล่ะก็, ผลก็จะมีอยู่อย่างเดียวคือไม่เหลือแม้แต่เศษ

แน่นอนว่า, อู๋ฮ่าวเหรินนั้นไม่ได้สนใจเรื่องนี้เท่าไร, สิ่งที่เขาสนคือสตาร์เกทมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไรมากกว่า

อารยธรรมไหนที่สร้างของแบบนี้ขึ้นไว้ในโลกและทำไปเพื่ออะไร?

"จี้, เตรียมเครื่องมือให้ผมที, ผมจะไปที่ๆมีสตาร์เกทอยู่"

การปรากฏตัวของสตาร์เกทนั้นทำให้อู๋ฮ่าวเหรินทั้งตกใจและกลัว, เพราะอุปกรณ์ชิ้นนี้เปรียบไดักับเป็นตัวแทนของอารยธรรมที่แข็งแกร่ง

เขาไม่รู้หรอกว่าสตาร์เกทนั้นมาอยู่ในโลกนี้ได้อย่างไร,

แต่เขารู้ว่าจะต้องมีพวกอารยธรรมชั้นสูงมาที่โลกนี้อย่างแน่นอน

ยิ่งไปกว่านั้น, เขาไม่รู้ว่าทำไมถึงจะต้องสร้างสตาร์เกทที่เล็กและราคาที่สูงไว้ที่นี่ด้วย

ขนาดของสตาร์เกทนี้มีขนาดเล็กกว่าสตาร์เกทปกติเยอะมาก และไม่สามารถที่จะเอายานรบเข้าไปได้ด้วย

หรือก็คือ, สตาร์เกทแบบนี้มีไว้ใช้กับคนอย่างเดียว, มันเป็นเรื่องใหญ่ที่แม้แต่อู๋ฮ่าวเหรินยังไม่กล้าที่จะฟุ่มเฟือยขนาดนั้น

วัสดุในการใช้สร้างสตาร์เกทนั้นมันมากพอที่เขาจะสามารถใช้แลกเปลี่ยนเป็นยานรบได้หลายลำ, และสิ่งที่สำคัญของสตาร์เกทคือหินพลังงาน, การสิ้นเปลืองพลังงานของมันนั้นราวกับหลุมที่ไม่มีก้นยังไงอย่างงั้น

ในสมัยที่ยังมีอารยธรรมสูงสุดอาละวาดอยู่นั้น, มีเพียงอารยธรรมสูงสุดที่ทรงอำนาจเท่านั้นที่จะสร้างสตาร์เกทสำหรับคนใช้ขึ้นมา

ยิ่งไปกว่านั้น, สตาร์เกทแบบนี้สามารถใช้ได้เฉพาะตอนที่มีเหตุการณ์พิเศษเท่านั้น

จี้ไม่สามารถทำความเข้าใจอารมณ์ของอู๋ฮ่าวเหรินได้, ในความคิดของเธอนั้น, สตาร์เกทพังๆแบบนี้นั้นมันไม่มีค่าอะไร

ในฐานข้อมูลของเธอนั้น, มันมีมากกว่า 1 วิธีที่จะสร้างสตาร์เกทขึ้นมา, ซึ่งไม่ว่าวิธีไหนๆก็เป็นวิธีการระดับสูงทั้งนั้น

เครื่องบินได้เตรียมพร้อมแล้ว, อู๋ฮ่าวเหรินพาหุ่นยนต์ไปด้วย 2 ตัวและขึ้นเครื่องบินมุ่งตรงไปยังเบอร์มิวด้า

นิ้วของอู๋ฮ่าวเหริน, จิ้มไปที่หน้าจอของเครื่องบิน, และกลุ่มดาต้าก็เปลี่ยนไปเรื่อยๆตามที่นิ้วของเขากดลงไป

เขายังไม่ได้มุ่งตรงไปที่ๆสตาร์เกทอยู่ทันที, แต่เขาต้องการที่จะรู้ให้ได้ก่อนว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่

เขามองดูข้อมูลที่ถูกส่งมาจากน่านน้ำบริเวณนั้น, หัวใจของอู๋ฮ่าวเหรินรู้สึกตื่นเต้นมากแม้เขาจะเตรียมใจมาแล้วก็ตาม

"มันน่าแปลก, มันไม่น่าจะเป็นไปได้, ถึงแม้มันจะมีผลกระทบจากมิติ แต่กลับไม่มีพลังงานไหลรั่วออกมา"

อู๋ฮ่าวเหรินนั้นรู้ดีว่าถ้าเกิดมีพลังงานรั่วไหลออกมา, ซึ่งมันจะมีผลกับสภาพแวดล้อม

เขาจึงใส่อุปกรณ์ป้องกันแรงดันพิเศษ แล้วว่ายตามหุ่นยนต์มุ่งหน้าไปยังสตาร์เกทที่อยู่ใต้ทะเล

เขาพบมลพิษใต้น้ำ ตามที่อู๋ฮ่าวเหรินคาดไว้, แต่โชคดีที่ว่าที่นี่ยังอยู่ห่างจากตัวเมืองนัก

แต่ทว่า, ถ้าเขาไม่เก็บกู้กลับไปล่ะก็, ทะเลแถบนี้วันหนึ่งได้กลายเป็นทะเลคลั่งแน่

ดำน้ำลึกลงไปเรื่อยๆ, รอบๆยิ่งเห็นชัดขึ้นเรื่อยๆ, และพบเห็นปลาท้องถิ่นว่าไปมาแถวๆนี้

ถึงแม้ว่าเกทนั้นจะมีขนาดเล็กกว่าเกทปกติ, แต่มันก็ยังมีความสูงถึง 8 เมตร, ซึ่งดูเหมือนซุ้มประตูขนาดใหญ่

สตาร์เกทธรรมดาทั่วไปนั้น, จะมีค่าพลังงานผันผวนปล่อยออกมา, แต่สตาร์เกทพังๆนี้กลับไม่พบค่าพลังงานผันผวนแล้ว, มันดูเหมือนเป็นงานศิลปะโบราณมากกว่า

และจุดที่พังเสียหายของสตาร์เกทอันนี้ก็น่าแปลกมาก, ราวกับว่ามีใครตั้งใจทำมันพังมากกว่า

หลังจากที่อู๋ฮ่าวเหรินเข้าไปดูประตูใกล้ๆ, เขาก็เริ่มทำการสำรวจมันด้วยตัวเอง, สตาร์เกทอันนี้ทำมาจากวัสดุพิเศษที่แข็งแกร่งมาก, ด้วยอาวุธที่เขาทำขึ้นมาตอนนี้, เขาไม่สามารถที่จะทำความเสียหายให้เกทนี้ได้เลย

ชิ้นส่วนที่พังของประตูนี้น่าจะเป็นส่วนของแผนที่พิกัดอวกาศ, แน่นอนว่า พวกเขาต้องการซ่อนอะไรบางอย่างเอาไว้

"มันคงจะเป็นการดีถ้าสามารถเอาประตูนี้กลับไป, ด้วยวัสดุพิเศษนี้, น่าจะสามารถนำมาใช้สร้างอุปกรณ์ได้มากมาย"

"นายท่าน, คุณน่าจะตัดใจจากเรื่องของดีว่านะคะ" จี้พูดเตื่อยเขา

"โอ้, ทำไมคุณถึงคิดว่าเอาเกตไปไม่ได้ล่ะ?"

"เพราะประตูนี้อันตรายมากค่ะ, ถ้าเกิดอุบัติเหตุอะไรขึ้นมา อย่างเช่นระเบิด, ถ้าคุณไม่ต้องการที่จะให้ทั้งโลกนั้นพังทลายเพราะแรงระเบิดแล้วล่ะก็ อย่าเคลื่อนย้ายประตูนั้นดีกว่าค่ะ"

"ประตูนี้ยังมีพลังงานหลงเหลืออยู่อย่างงั้นเหรอ?"

อู๋ฮ่าวเหรินทำการตรวจสอบประตูอย่างระมัดระวัง, แล้วก็สงสัยเพราะเขาไม่รู้สึกได้ถึงพลังงานที่ไหลออกมาจากประตูแล้ว

"ใช่แล้วค่ะ, ด้านล่างของสตาร์เกทจะมีจุดที่บรรจุแหล่งพลังงานของสตาร์เกทเอาไว้, จากการตอบสนองของพลังงานรอบๆ, พบว่าแหล่งพลังงานนี้ได้รับความเสียหาย, ถ้าเกิดได้รับการกระทบกระเทือนจากภายนอก, ก็อาจจะเกิดการระเบิดขนาดใหญ่ได้ค่ะ"

อู๋ฮ่าวเหรินได้ยินที่จี้พูด, เขาก็ล้มเลิกความคิดเรื่องสตาร์เกทนี้, แม้แต่หินพลังงานที่อยู่ข้างล่างด้วย

มองดูที่สตาร์เกทนี้, ซึ่งสามารถเรียกได้ว่าเป็นแหล่งขุมทรัพย์เลยก็ว่าได้ แต่อู๋ฮ่าวเหรินก็ได้แต่กัดฟัน, เมื่อรู้ว่าเขาไม่สามารถทำอะไรกับ "ภูเขาสมบัติ" อันนี้ได้เลย ทำได้แค่ดูอย่างเดียวเท่านั้น

เขาวนดูรอบๆประตู, แล้วก็ถ่ายรูปเก็บเอาไว้

ดูเหมือนจะจริงที่ว่าพลังงานของที่นี่ไม่เสถียรมาก, ถ้าเกิดประตูได้รับความเสียหาย มันก็อาจจะเป็นการจุดระเบิดของแหล่งพลังงานด้านล่างก็เป็นได้

ถ้ามีหนทางที่จะสามารถสกัดเอาพลังงานออกมาจากแหล่งพลังงานได้, ก็คงจะเป็นการดี

แต่น่าเสียดาย, ที่เป็นไปไม่ได้ที่จะสกัดเอาพลังงานขนาดใหญ่ออกมาได้ในปัจจุบัน

อู๋ฮ่าวเหรินต้องการที่จะดูรอบๆเพื่อดูว่ามีร่องรอยอะไรหลงเหลืออีกมั๊ย? เพื่อให้เขาสามารถยืนยันได้ว่าเป็นสตาร์เกทที่สร้างมาโดยอารยธรรมไหน

แต่น่าเสียดายที่หลังจากที่ทำการสำรวจแล้วกลับไม่พบอะไร, อาจเป็นเพราะการกัดกร่อนของทะเลหรือ ความรอบคอบของอารยธรรมนั้น, ซึ่งทำให้ไม่มีร่องรอยอะไรเหลืออยู่เลย

ทำให้อู๋ฮ่าวเหรินรู้สึกผิดหวัง, ถ้าเกิดสตาร์เกทอยู่ในสภาพใช้การได้, เขาอาจจะลองเข้าไปเพื่อไปดูอีกด้านของสตาร์เกท, แต่ในสภาพนี้ต่อให้ฆ่าเขาให้ตายก็ไม่ขอเสี่ยงใช้เกทนี้

"จี้, ปล่อยหุ่นยนต์ไว้ที่นี่ให้คอยเฝ้าดูสตาร์เกทไว้, ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น ให้รีบแจ้งผมทันที"