CF:บทที่ 364 ลงจากเรือกู้ซาก

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

มองลงมาจากดาดฟ้าเรือ, อู๋ฮ่าวเหรินมองดูซากเรือล่มที่ถูกห่อด้วยวัสดุลอยน้ำสีเขียว, ยังมีน้ำทะเลและดินตะกอนอยู่ข้างในเรือ, ซึ่งจะต้องทำความสะอาดทีหลัง

ยิ่งไปกว่านั้น, ไม้ที่ชุ่มไปด้วยน้ำทะเลนี้จำเป็นที่จะต้องได้รับการดูแลเป็นพิเศษ

เหล่าหุ่นยนต์ที่ตามมาทีหลังก็เริ่มจัดการเอาน้ำทะเลข้างในออก, อู๋ฮ่าวเหรินเดินมองดูรอบๆซากเรือล่มและพบว่าเรือที่สร้างขึ้นมาในสมัยราชวงศ์หมิงนั้นแข็งแกร่งมากจริงๆ

ขณะที่อู๋ฮ่าวเหรินกำลังทำความสะอาดซากเรืออยู่นั้น, มีเรือพังๆขนาดเล็กมากมายกำลังล่องลอยอยู่ในทะเล

จากความทรุดโทรมของเรือเหล่านี้, เช่นเดียวกับผู้คนบนเรือและอาวุธที่พวกเขามี, จึงมั่นใจได้ว่าคนพวกนี้เป็นโจรสลัดตัวจริงอย่างแน่นอน

หลายวันมานี้, เพราะการแถลงการณ์ของสหรัฐอเมริกา เหล่าโจรสลัดจึงไม่กล้าที่จะออกทะเล, พวกเขาจึงไม่มีเงินเข้ามาเลย

จนกระทั่งถึงตอนนี้, ถึงแม้ว่าทางสหรัฐจะได้ประกาศว่าจะสู้กับพวกโจรสลัดก็จริง, แต่ก็ไม่ได้มีการเคลื่อนไหวอะไร, ในตอนแรกนั้นพวกเขาคิดที่จะออกเรือเพื่อสำรวจดูเพื่อให้มั่นใจว่าไม่มีอันตรายอะไร, แล้วจากนั้นจึงค่อยออกหาเหยื่อ

แต่ทว่า, พวกเขาก็กลับพบเรือรบมากมายอยู่ตามเส้นทางขนส่งทางทะเล, ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นเรือที่ออกลาดตระเวณเพื่อป้องกันเรือบรรทุกสินค้าของประเทศต่างๆ

ถ้าเป็นเช่นนี้, การจะออกปล้นตามเส้นทางเดิมคงไม่ต่างอะไรไปจากลนหาที่ตาย

ดังนั้น, เพื่อที่จะออกหาเหยื่อปล้น พวกเขาจึงได้ออกนอกเส้นทางหลัก

"หัวหน้าครับ, นั่นมันเรือกู้ซากไม่ใช่เหรอครับ?"

"เรือกู้ซากเหรอ?, ขอข้าดูหน่อย"

คนที่ถือปืนอยู่ในมือหยิบเอากล้องส่องทางไกลมาและมองไปที่เรือกู้ซากของอู๋ฮ่าวเหริน, แล้วก็ตื่นเต้นขึ้นมา

จึงตะโกนออกมาด้วยเสียงที่ดังลั่น "เอ้าลุกๆ, กระปรี้กระเป่าหน่อย, เจอเหยื่อของพวกเราแล้ว, มีเรือกู้ซากจีนอยู่ตรงนั้น, ออกไปลุยได้"

เมื่อพูดได้ยินว่าพบเป้าหมายแล้ว, เหล่าผู้คนบนเรือก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันทีทันใด, บางคนก็หยิบปืนของตัวเองขึ้นมา, บางคนก็ถือเครื่องยิงขีปนาวุธ

ในขณะนั้นเอง เรือพวกนี้ก็ได้พูดตรวจพบขึ้นบนจอเรดาร์, หม่าช่างจุนจึงได้รับการแจ้งเตือน

"คนพวกนี้เป็นใคร?"

"เรียนกัปตันครับ, พวกนี้น่าจะเป็นโจรสลัดครับ, บางทีอาจจะมาจากแอฟริกาก็ได้, เราจะเอายังไงดีครับ?"

"ให้คนบนเรือเตรียมอาวุธให้พร้อมและแจ้งเตือนพวกเขากลับไป, ถ้าพวกเข้ายังจะกล้าเข้ามาอีก, พวกเราจะยิงพวกเขาทิ้ง"

อู๋ฮ่าวเหรินตกใจเมื่อรู้ว่าพวกโจรสลัดกำลังหมายตาอดีตเรือสินค้าลำนี้ จึงได้เดินออกจากห้องเก็บของ

การทำความสะอาดเรือนั้นเป็นเรื่องที่ค่อนข้างวุ่นวาย, เขาจึงคิดที่จะรอให้เรือกลับเข้าท่าเสียก่อนแล้วให้บริษัทที่เชี่ยวชาญเรื่องความสะอาดมาจัดการให้อีกที

"หัวหน้าครับ, ตรงนั้น, มีเรือที่กำลังมุ่งหน้ามาหาเราอยู่ครับ"

"อู๋ฮ่าวเหรินมองผ่านกล้องส่องทางไกล เรือมีขนาดเล็กมาก, และส่วนใหญ่เป็นเรือเร็ว พวกเขาไม่กลัวคลื่นซัดเรือคว่ำกันบ้างรึไงนะ?"

"เตือนพวกเขาไป, ว่าพวกเราจะโจมตี ถ้าพวกเขายังกล้าที่จะเข้ามาหาอีก"

แน่นอนว่า, คงจะเป็นเรื่องแปลกถ้าพวกโจรสลัดจะกลัวคำเตือนของเรือกู้ซาก, ในมุมมองของพวกเขา การเตือนแบบนี้ก็เป็นแค่คำขู่เท่านั้น

จากประสบการณ์แล้ว, มันเป็นไปไม่ได้หรอกที่อย่างเรือกู้ซากของจีนนั้นจะมีอาวุธได้

"ลุยกันเลย, เข้าไปใกล้เรือกู้ซากลำนั้น, คราวนี้เป็นโอกาสดีที่พวกเราจะทำเงินโครมใหญ่กันละ"

"หัวหน้า, มีบางอย่างไม่ถูกต้อง, ดูเหมือนว่าคนบนเรือลำนั้นจะถืออาวุธกันจริงๆครับ

พวกโจรสลัดหยุดเรือกันทันที เมื่อมีกระสุนพุ่งลงสู่ทะเลไม่ไกลจากพวกเขา, และมีเสียงระเบิดดังขึ้นมา

"เกิดอะไรขึ้น, ทำไมเรือกู้ซากถึงได้มีอาวุธได้"

"หัวหน้า, หรือว่าพวกเราจะไปเจอกับเรือลับลอบคนสินค้าเข้า?, ดูเรือลำนั้นดีๆแล้ว, มันดูต่างจากเรือกู้ซากที่เราเคยเห็นมาเลยนะ"

"แยกกันออกไป และหาทางบุกเข้าประชิด, เมื่อหาทางขึ้นเรือได้แล้ว ก็ฆ่าพวกคนบนเรือให้หมดทุกคน"

เหล่าทหารบนเรือต่างก็สงสัย เมื่อพวกเขาเห็นพวกโจรสลัดกระจายตัวกันออกมาแล้วมุ่งหน้ามายังเรือกู้ซากต่อ, โจรสลัดพวกนี้หูหนวกตาบอดกันรึไง? ไม่เห็นการยิงเตือนเมื่อกี๊รึยังไงนะ?

"โจมตีได้, จมพวกมันด้วยด้วยมิสไซล์, อย่าให้เข้ามาใกล้ได้"

ภายใต้การควบคุมของลูกเรือ, มิสไซล์จู่โจมสองลูกบินออกจากเรือไปหาเรือเร็วทั้งสองลำ

ขณะที่มิสไซล์กำลังพุ่งเข้ามานั้น, เหล่าโจรสลัดกำลังหารือกันเรื่องที่จะฆ่าพวกคนบนเรืออย่างไร หลังจากที่ขึ้นเรือได้แล้ว

การระเบิดที่เกิดขึ้นทำให้เรือเร็วลำอื่นๆต้องเลี้ยวถอยออกห่างเรือกู้ซากในทันที, พวกเขาต่างมองดูการระเบิดของเรือเร็วพวกนี้ด้วยความตกใจ

"มิสไซล์! หัวหน้าหนีเร็วเข้า, นั่นมันมิสไซล์จู่โจม, นี่ไม่ใช่เรือกู้ซากแล้ว, นี่มันเรือรบ!"

หัวหน้าโจรสลัดถึงกับหวาดกลัวขึ้นมาทีเดียว, เขาไม่คิดว่าเรือที่เขาคิดว่าเป็นเรือกู้ซากลำใหญ่นั้น, จะกลายเป็นเรือรบไปซะได้

มองเห็นเรือโจรสลัดต่างพากันหลบหนีออกไป, หม่าช่างจุนก็ผงกหัว, โจรสลัดพวกนี้ช่างรนหาที่ตายกันจริงๆ, นี่ถ้าเกิดใช้หุ่นยนต์ขึ้นมา, คงไม่ได้มีชีวิตชีวิตรอดหนีกลับไปซักคนแน่

ในขณะที่ไม่มีใครสนใจ, เพราะทุกคนกำลังต่อสู้กับโจรสลัดกันอยู่ อู๋ฮ่าวเหรินก็ได้ลงมาจากเรือกู้ซากเพียงลำพังด้วยเรือช่วยชีวิตจากอีกฝั่งหนึ่ง

เขานั้นต้องการที่จะไปที่ฐานทัพบนเกาะ, แต่แน่นอนว่าเขาไม่ต้องการที่จะให้คนอื่นรู้, จึงอาศัยช่วงที่โจรสลัดโจมตีลงจากเรือโดยที่ไม่มีใครสนใจ

แต่ทว่าแม้จะไม่มีใครเห็นเขาก็จริง แต่ก็มีโจรสลัดบางคนที่กำลังหลบหนีเห็นเรือของเขาแล่นออกมาจากเรือกู้ซาก

หลังจากที่โจรสลัดหลบหนีมายังเขตปลอดภัยได้แล้ว, โจรสลัดคนหนึ่งบนเรือก็ได้พูดขึ้น "หัวหน้า, ข้าเห็นเรือเล็กลำหนึ่งออกมาจากเรือลำนั้นตอนที่ข้ากำลังหนีมาที่นี่"

"แล่นไปทิศทางไหน?"

แน่นอนว่า, หัวหน้าโจรสลัดเริ่มมีความสงสัยในเรือกู้ซากที่พิเศษลำนี้, และเขาก็ยังสงสัยคนที่ออกมาจากเรือลำนั้นด้วย

"ตรงนั้นครับ"

"ไปกันเถอะ, พวกเราไปจับตัวคนๆกันดีกว่า"

เมื่อรู้ว่าอู๋ฮ่าวเหรินหายตัวไป, คนบนเรือกู้ซากต่างก็พากันตึงเครียดขึ้นมาทันที

"ผู้กองครับ, นี่คือสิ่งที่ท่านหัวหน้าทิ้งไว้ใครครับ"

หม่าช่างจุนที่รีบวิ่งมาที่สะพานเดินเรือ, เขาไม่ได้คิดมาก่อนเลยว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้

"กัปตันหม่า, ผมมีธุระส่วนตัวที่จะต้องไปจัดการ, ตอนที่คุณได้อ่านจดหมายฉบับนี้ ผมก็คงจะลงจากเรือลำนี้ไปแล้ว, คุณไม่ต้องตามหาผม, เดี๋ยวผมจะกลับมาตามกำหนดการอย่างแน่นอน, เมื่อผมเสร็จธุระแล้ว, ผมจะกลับมาเอง"

"กัปตันครับ, หัวหน้าน่าจะหนีออกไปจากเรือตอนที่พวกเรากำลังสู้อยู่กับโจรสลัดแน่นอนเลยครับ"

"เข้าใจละ, ยกเลิกการตามหาได้"

หม่าช่างจุนจึงรีบกลับไปที่ห้องของเขาเพื่อรายงานสถานการณ์ให้ทราบ

เมื่อทางนั้นได้ทราบข่าว, เขาก็ช็อคไปสักพักหนึ่ง แล้วจึงตอบกลับมา "ดูเหมือนว่าจะมีองค์กรที่คอยหนุนหลังเขาอยู่กลางทะเลจริงๆสินะ, ดูเหมือนว่าการสืบสวนของพวกเราจะมาถูกทางแล้วล่ะน่ะ, ลองสะกดตามรอยเขาไป เผื่อจะทราบว่ามีองค์กรอะไรที่คอยหนุนหลังเขาอยู่"

"ครับ, ท่าน"

มองดูข้อมูลที่ถูกส่งมา, ท่านเลขาณุการเองก็ไม่คิดว่าอู๋ฮ่าวเหรินนั้นจะติดต่อกับองค์กรกลางทะเลจริงๆ

ตอนแรกเขาก็ได้แค่เดาเท่านั้น, แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าจะกลายเป็นเรื่องจริงซะแล้ว

ถ้าเป็นเช่นนี้, พวกเขาจำเป็นต้องวางแผนการอะไรสักอย่างกับฟิวเจอร์กรุ๊ปเสียแล้ว, มิเช่นนั้น ถ้าเกิดมีปัญหาอะไรขึ้นมา ได้กลายเป็นเรื่องยุ่งยากแน่

กลางทะเล, อู๋ฮ่าวเหรินได้ทำการเปลี่ยนอุปกรณ์ของเขา, เขาต้องการที่จะทดสอบสมรรถนะของรถลอยฟ้าด้วย

"คุณมีปัญหาแล้ว" จี้เตือนเขาขึ้นมา

"หืม, ปัญหาอะไรรึ?"

"โจรสลัดที่หนีไปพวกนั้นดูเหมือนจะเพ่งเล็งมาทางคุณแทนแล้ว, และตอนนี้่พวกเขากำลังมุ่งหน้ามาทางนี้แล้วด้วย"

อู๋ฮ่าวเหรินคิดอยู่ซักพักและหยิบเอาระเบิดพลังงานออกมามากมายจากช่องเก็บของและขว้างลงไปในทะเล

ถ้างั้นก็จัดการพวกเขา, คนพวกนี้เป็นอันตรายต่อเรือค้าขายลำอื่นด้วย"

ถ้าไม่ติดว่ารีบล่ะ, อู๋ฮ่าวเหรินคงจะอยู่เล่นกับพวกโจรสลัดพวกนี้ซักหน่อย, แต่ตอนนี้เขากำลังรีบที่จะทดลองรถลอยฟ้าได้, เขาจึงไม่มีเวลาที่จะมาเล่นกับคนพวกนี้

เข้าไปในรถลอยฟ้า, แล้วเก็บเรือเข้าไปในช่องเก็บของซองแดง,แล้วจากนั้นก็ขับรถลอยฟ้าพุ่งออกไปเหลือไว้เพียงคลื่นผิวน้ำและบินมุ่งหน้าไปยังฐานทัพบนเกาะ

เมื่อพวกโจรสลัดมาถึงพื้่นที่เมื่อสักครู่, อู๋ฮ่าวเหรินก็ได้หายตัวไปแล้ว

แต่ทว่าระเบิดพลังงานในที่อยู่ในน้ำนั้นได้เคลื่อนตัวเข้าหาเรือเร็วที่พวกเขาอยู่

เมื่อระเบิดพลังงาน, เกาะติดเข้ากับใต้ท้องเรือเร็ว, เสียงระเบิดก็ดังขึ้น และเรือเร็วทั้งหมดก็ได้กลายเป็นเศษซากชิ้นส่วนไปในทันที