CF:บทที่ 285 อเมริกาผู้รับเคราะห์

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

CF:บทที่ 285 อเมริกาผู้รับเคราะห์

 

"ใครจมเรือดำน้ำญี่ปุ่น?"

 

เรื่องนี้กลายมาเป็นพาดหัวข่าวใหญ่ของสื่อใหญ่ๆมากมาย, และในโลกออนไลน์เองก็ได้เริ่มมีการถกเถียงกัน, ซึ่งหัวข้อในการถกเถียงนั้นก็คือเรือดำน้ำนั้นถูกจมโดยฝีมือของสหรัญอเมริกาใช่หรือไม่?"

 

"เมื่อกี้นี้, ฉันเพิ่งได้เห็นข่าวมาว่า, ทางอเมริกาและญี่ปุ่นตกลงจะทำการสำรวจเรือดำน้ำพร้อมกันเพื่อหาข้อสรุปว่าเรือดำน้ำนั้นได้จมลงโดยอุบัติเหตุหรือว่าโดนตอร์ปิโดโจมตีกันแน่, ทั้งสองประเทศนี้ตลกเป็นบ้าเลย คราวก่อนก็เรื่องของเครื่องบินสอดแนม, คราวนั้นอเมริกาได้ถือโอกาสเอาเปรียบไป, มาคราวนี้ ไม่รู้ว่าทางญี่ปุ่นจะตอบโต้ยังไง?"

 

"จะตอบโต้ยังไง? ก็ไม่ต่างอะไรจากพ่อทำร้ายลูกเลยไม่ใช่เรอะ, ยังไงญี่ปุ่นก็ไม่สามารถตอบโต้อะไรได้อยู่แล้ว! ไม่ว่าผลสรุปจะออกมาอย่างไร, ทางญี่ปุ่นก็พ่ายแพ้เห็นๆอยู่แล้ว"

 

"มันดูเหมือนละครยังไงก็ไม่รู้, ผมรู้สึกว่าทางอเมริกาเนี่ยทำเพื่อเอาคืนญี่ปุ่นชัดๆ, ครั้งก่อนเครื่องบินสอดแนมของพวกเขาถูกยิงตกโดยเครื่องบินของญี่ปุ่น พวกนั้นคงจะต้องเป็นเดือดเป็นแค้นอยู่ในใจแน่ๆ"

 

"ครั้งก่อนคราวที่เครื่องบินสอดแนมตกนั้น รู้สึกว่ามันแปลกๆอยู่น้า, ถึงจะบอกว่าเพราะทางอเมริกาได้เทคโนโลยีมาจากญี่ปุ่น ถึงได้ปล่อยญี่ปุ่นไปก็เถอะนะ, แต่จากบางรายงานก็บอกว่า มันเป็นการเล่นแง่และการจัดฉากโดยสหรัฐอเมริกาต่างหาก"

 

"ฮ่าฮ่า, ไม่ว่าใครจะเป็นคนทำ, ข้อก็ขอตบมือแสดงความยินดีให้ก็แล้วกัน, และมันจะดียิ่งขึ้นไปอีกถ้าเกิดมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีก ยิ่งเยอะยิ่งดี"

 

สำหรับจีนแล้ว, ทั้งสองประเทศนี้เป็นตัวปัญหาอย่างมาก, แน่นอนว่า ต่างก็อยากให้ทั้งสองประเทศนี้ทะเลาะกัน เพื่อที่จะได้ไม่มาสร้างปัญหาอะไรในจีน

 

ในทะเล ณ บริเวณที่เรือดำน้ำจมนั้น ในเวลานี้มีสายตาจำนวนนับไม่ถ้วนกำลังจับจ้องดูอยู่, เพื่อที่จะรู้เรื่องของสอบสวน

 

บนเรือรบของญี่ปุ่น คุยตังกำลังจ้องมองมายังเหล่าSDFที่หลบหนีออกมาจากเรือดำน้ำและถามขึ้น "ก่อนที่พวกคุณจะหนีออกมานั้น, พวกคุณมั่นใจนะว่าเรือดำน้ำนั้นถูกโจมตีจากภายนอกด้วยตอร์ปิโดจริงๆ?"

 

"ใช่ครับ, พวกเรามั่นใจ, แต่กว่าที่เราตรวจพบการโจมตีได้ มันก็สายไปเสียแล้วครับ, พวกกัปตันและเจ้าหน้าที่คนอื่นๆถูกขังเอาไว้อีกฝั่งหนึ่ง ไม่สามารถหลบหนีออกมาได้, ในท้ายที่สุดจึงมีแต่พวกเราที่หนีออกมาจากเรือดำน้ำด้วยแคปซูลกู้ชีพครับ, แล้วจากนั้นพวกเราก็พบเรือดำน้ำอเมริกาปรากฏขึ้นมา"

 

"บากะโล่, ไอ้พวกสารเลวอเมริกา, พวกเขาบอกว่าพวกเขามาที่นี่เพราะได้รับสัญญาณความช่วยเหลือ, ทั้งที่พวกนายก็ไม่ได้ส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือไปหาพวกเขา ถ้างั้นพวกเขาแอบดังฟังสัญญาณของพวกเรางั้นเหรอ, ไอ้พวกสารเลวนั่น"

 

คุยตังมีสีหน้าเกรี้ยวกราดขึ้นมา, เพราะพวกเขานั้นรู้ดีว่าถึงแม้ผลการสอบสวนจะปรากฏขึ้นมาอย่างไร ซึ่งมันก็คงไม่เกิดอะไรขึ้นอยู่ดีถึงแม้จะปรากฏว่าอเมริกาเป็นฝ่ายทำจริงๆขึ้นมาอยู่ดี

 

ส่วนทางฝั่งบนเรือของของอเมริกา, ผู้บัญชาการได้เข้ามาถามในเรื่องเดียวกัน "พวกคุณมั่นใจนะว่าพวกคุณไม่ได้โจมตีเรือดำน้ำของญี่ปุ่น?"

 

"ผู้การครับ, พวกเราไม่ได้ทำผิดพลาดแน่นอนครับ ถึงแม้พวกเราจะพบสัญญาณของเรือดำน้ำของพวกเขาก็เถอะครับ"

 

"ถ้างั้น, พวกคุณพบเรือดำน้ำลำอื่นหรือเรือรบใกล้ๆบ้างไหม?"

           

"ไม่ครับ, พวกเราพบแต่เรือดำน้ำของพวกเขาที่จมเท่านั้น, พวกเราได้ทำการสำรวจบริเวณรอบๆแล้ว และไม่พบเรือรบหรือเรือดำน้ำลำอื่นเลยครับ"

 

"น่าแปลก, แต่ดูเหมือนว่าเรือดำน้ำของพวกเขานั้นจะถูกโจมตีจริงๆเนี่ยสิ, หรือว่าจะเป็นปรากฏการณ์เหนือธรรมชาติกันนะ?"

 

ในตอนที่พวกเขาได้ยินว่าเรือดำน้ำญี่ปุ่นโดนจมจริงๆนั้น, กลุ่มของทางอเมริกาก็รู้สึกหน้าเสียขึ้นมาทันที, เพราะพวกเขาคิดว่าเรือดำน้ำลำนั้นเกิดอุบัติเหตุแล้วจมลงไปเอง

 

"ผู้การครับ, พวกเขาไม่คิดจริงๆใช่มั๊ยครับว่าพวกเป็นคนจมพวกเขาจริงๆ"

 

"ดูเหมือนข้อสรุปมันจะออกมาแล้วว่าพวกเราเป็นฝ่ายจมเขาจริงๆ และตอนนี้พวกเราคงได้แค่รอการอธิบายเท่านั้น, บ้าเอ๊ย เรื่องของเครื่องบินสอดแนมครั้งนั้นก็ว่าแปลกแล้ว, เรื่องแบบนี้ก็ดันเกิดขึ้นอีกครั้งได้ยังไงเนี่ย?"

 

แน่นอนว่า, จุดที่เกิดการระเบิดขึ้นบนเรือดำน้ำที่จมลงไปใต้น้ำนั้น, รอยแยกนั้นเกิดขึ้นจากการระเบิดจริงๆ และจากรอยนั้นแสดงให้เห็นว่าเป็นการโจมตีจากภายนอก, และสิ่งที่สร้างปัญหายิ่งไปกว่านั้นคือชิ้นส่วนที่หลงเหลือเอาไว้เป็นเทคโนโลยีของอเมริกาที่ใช้ในการผลิตตอร์ปิโด

 

พวกเขานั้นต้องการที่จะกลบเกลื่อนหลักฐานนี้, แต่ปัญหาคือผู้เชี่ยวชาญของทางญี่ปุ่นเองก็ได้ถูกส่งมาสอบสวนเช่นกันเดียวกัน

ตราบเท่าที่คนพวกนั้นอยู่ พวกเขาไม่สามารถกลบเกลื่อนหลักฐานได้

 

เมื่อรูปถ่ายใต้น้ำ และชิ้นส่วนต่างๆถูกเก็บกู้กลับไปใช้เป็นหลักฐานได้ถูกส่งกลับไป ทางรัฐบาลญี่ปุ่นก็เดือดดาลขึ้นมาทันที

 

จากเหตุการณ์เครื่องบินสอดแนมในครั้งก่อน, พวกเขานั้นสงสัยว่าจะเกิดจากการระเบิดตัวเองและเป็นการจัดฉากของอเมริกา, แต่ตอนนี้เพราะเรื่องครั้งนั้น ทางอเมริกาก็ได้มาจมเรือดำน้ำของพวกเขา

 

ในห้องประชุมของญี่ปุ่น, บรรยากาศเต็มไปด้วยความตึงเครียด, นายกเป่ยจินซัง, มองดูเจ้าหน้าที่ทั่งกำลังนั่งอยู่ด้วยสีหน้าเศร้าหมอง

 

"ครั้งนี้จะเหมือนครั้งที่แล้วงั้นเหรอ, ที่พวกเราได้แต่กลืนน้ำลายตัวเองโดยที่ไม่สามารถทำอะไรได้เลย?"

 

"แต่คราวนี้มันไม่เหมือนกับคราวนั้นนะ, คราวนี้พวกเขาจมเรือดำน้ำของพวกเรา, พวกเขาจะต้องขอโทษพวกเรามาสิ"

 

เจ้าหน้าที่บางคนผงกหัว, เรื่องในคราวนี้เป็นความผิดของทางสหรัฐอเมริกา พวกเขานั้นไม่สามารถปล่อยผ่านเรื่องนี้ไปเฉยๆได้, พวกเขาจะต้องออกมาขอโทษ

 

"ใช่ ให้พวกเขาอธิบายออกมา, จะไม่ยอมให้บอกว่าเป็นแค่การโจมตีผิดพลาดหรอกนะ ลืมไปได้เลย" นายกเป่ยจินซันคำรามออกมา

 

"แน่นอนว่าจะต้องให้พวกเขาชดใช้กับการสูญเสียของพวกเรา"

 

มองดูคนพวกนี้, นายกเป่ยจินซัง ก็ทำได้แค่ถอนหายใจออกมา, เขานั้นคงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะต้องพูดแบบนั้นออกไป

 

ทางสหรัฐอเมริกาเองก็ได้จัดการประชุมขึ้น, พวกเรานั้นสับสนอย่างมาก พวกเขาตรวจสอบอุปกรณ์ของเรือดำน้ำแล้วก็ไม่พบว่ามีการปล่อยตอร์ปิโดออกไปแต่อย่างไร

 

หรือจะเรียกได้ว่า, เรือดำน้ำของญี่ปุ่นนั้นไม่ได้จมโดยฝีมือพวกเขา ถึงแม้หลักฐานจะบ่งบอกว่าเป็นฝีมือพวกเขาก็ตามที

 

"ตอนนี้จากหลักฐานทั้งหมดบ่งบอกว่าเป็นพวกเราที่่จมเรือดำน้ำ, พวกคุณคิดว่าอย่างไร?"

 

"มันแปลกนะ, มั่นใจนะว่าญี่ปุ่นไม่ได้ระเบิดตัวเองและจัดฉากหรอกเหรอ? ก็ในเมื่อเรือดำน้ำของพวกเราไม่ได้ปล่อยตอร์ปิโดออกไปเลย, และก็ไม่พบเรือดำน้ำลำอื่นอยู่ในบริเวณนั้นด้วย, แล้วตอร์ปิโดที่จมเรือดำน้ำญี่ปุ่นนั้นจะมาจากไหน?"

 

"ผมคิดว่าพวกเราจะต้องคิดหาทางแก้สถานการณ์ในตอนนี้กันก่อน, จากสถานการณ์ในปัจจุบัน ไม่ว่าพวกเราจะแก้ต่างยังไง ญี่ปุ่นคงจะปักใจเชื่อว่าเป็นพวกเราที่จมเรือดำน้ำลำนั้นอย่างแน่นอน"

 

ราวกับเป็นแพะรับบาป, พวกเขานั้นไม่สามารถแก้ต่างให้ตัวเองได้เลย

 

พวกเขานั้นคงจะต้องยอมเป็นแพะ เพราะทางสื่อในญี่ปุ่นได้รายงานออกไปแล้วว่าเรือดำน้ำนั้นถูกจมลงโดยฝีมือของสหรัฐอเมริกา ถึงจะไม่รู้ว่าใครเป็นคนปล่อยข่าวนี้ออกไป

 

กลุ่มผู้ต่อต้านอเมริกาในญี่ปุ่นต่างก็รุกฮือขึ้นมา, และเรียกร้องให้รัฐบาลทวงความยุติธรรมจากการกระทำของสหรัฐอเมริกาในครั้งนี้ ซึ่งถือเป็นการกระทำปราศจากการประกาศสงคราม

 

ส่วนประเทศอื่นๆที่กำลังจับตาดูเรื่องนี้, เมื่อพวกเขาได้รับทราบข่าว ต่างก็พากันอ้ำอึ้งไป, เพราะพวกเขาไม่คิดเรือดำน้ำของอเมริกานั้นจะจมเรือดำน้ำของญี่ปุ่นเข้าจริงๆเช่นกัน

 

บางประเทศจึงได้คิดที่จะใช้เหตุการณ์นี้เล่นงานสหรัฐอเมริกา

 

เมื่อข่าวนี้ได้ถูกรายงานออกไป, แผนการนี้ก็ถือได้ว่าสำเร็จ, ถ้าอู๋ฮ่าวเหรินที่เป็นคนทำไม่ได้เปิดเผยออกไปด้วยตัวเขาเองแล้ว ทางสหรัฐอเมริกาก็คงไม่สามารถที่จะแก้ต่างอะไรได้

 

เมื่อจื่อหยงได้โทรศัพท์มาหาอู๋ฮ่าวเหรินเพื่อคุยเรื่องนี้, อู๋ฮ่าวเหรินนั้นกำลังอยู่ในห้องแล็บ, เพราะรอรับเครื่องบินโดรนจิ๋วที่กำลังบินกลับมา

 

"ฮ่าๆๆ, เรื่องนี้ช่างน่าขันเสียจริง เรื่องที่สหรัฐอเมริกาจมเรือดำน้ำญี่ปุ่น, ผมได้ยินมาว่ามันเป็นการเอาคืนเรื่องที่เครื่องบินสอดแนมถูกยิงตกในครั้งนั้น, และตอนนี้บาดแผลทั้งสองประเทศนี้ก็ได้ลงลึกมากขึ้นเรื่อยๆ, ดูเหมือนทั้งสองประเทศนี้คงได้แยกจากกันในไม่ช้านี้แล้ว

 

"แต่ด้วยศีลธรรมของญี่ปุ่น, ถึงแม้อเมริกาจะจมเรือพวกเขาไปซักลำนึง, พวกเขาก็คงจะกัดฟันรับไว้อยู่ดีแหละน่า" อู๋ฮ่าวเหรินพูดตอบกลับไป ขณะที่เขากำลังเก็บเครื่องบินโดรนจิ๋วเข้าไปในช่องเก็บของ

 

"ฮ่า ฮ่า, อย่าดูถูกญี่ปุ่นเชียวนา, ถ้าปล่อยให้พวกเขามีโอกาส พวกเขาจะต้องเอาคืนอเมริกาอย่างแน่นอน, ซึ่งถ้าเป็นเช่นนั้น, ก็จะถือได้ว่าเป็นเรื่องดีของประเทศของเรา"

 

"ใช่แล้ว, มันเป็นเรื่องดี"

 

อู๋ฮ่าวเหรินคิด, ไม่ว่าใครก็ตามที่ส่งคนเข้ามาโจมตีหมู่บ้านซุยฉุยมันจะต้องกลายเป็นศพ ถ้าเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีกล่ะก็ มันจะไม่จบลงแค่เรือดำน้ำแน่ๆ

 

เพราะยังมีนักฆ่าที่ยิ่งใหญ่กว่านี้อยู่ในช่องเก็บของ, ซึ่งเขานั้นได้มาจากการฉกซองแดงในเลเวล3มาในช่วงนี้, ซึ่งมันสามารถใช้สู้กับเรือรบได้หลายลำเลยทีเดียว

 

อู๋ฮ่าวเหรินสงสัยอยู่ว่าถ้าเกิดมีอะไรเกิดขึ้นกับเรือบรรทุกเครื่องบินของอเมริกาที่ประจำอยู่ที่ญี่ปุ่นในช่วงเวลานี้, และถ้าเป็นแบบนั้น ทั้งสองฝ่ายคงได้เผชิญหน้ากันแน่


     

แสดงความคิดเห็น

0 ความคิดเห็น