TB:บทที่ 180 หางานทำ

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

พอเข้าไปในห้อง ลู่เซียงและเซียจินก็นั่งด้วยกัน แน่นอนว่าร่างกายของพวกเขายังคงแยกจากกันด้วยช่องว่างเล็กน้อย

ไม่นานพนักงานเสิร์ฟบางคนก็เข้ามาเพื่อรับออเดอร์ เพื่อดูแลสองสาวเฉินหลงไม่ได้สั่งไวน์และของอื่น ๆ แต่สั่งไว้เพียงขนมของว่างและเครื่องดื่ม

“ เฉินหลงทำไมไม่มีไวน์ล่ะคุณขี้เหนียวอีกแล้ว” เมื่อเห็นว่าไม่มีไวน์ลู่เซียงพูดอย่างรีบร้อน

การได้ยินคำพูดเช่นนี้ของลู่เชียง เฉินหลงค่อนข้างหนักใจ

“อืม ก็คุณต้องการไวน์คุณสามารถดื่มเบียร์ได้สิบสองแก้วก่อน” เฉินหลงขอให้บริกรรินไวน์อีกครั้ง

หลังจากนั้นลู่เซียงอาจจงใจแกล้งแสดงความรักต่อหน้าเฉินหลงดึงเซี่ยจินมาร้องเพลงรักต่อหน้าเฉินหลง

อย่างไรก็ตามหลังจากร้องเพลงจบแล้วลู่เซียงในมือของเซียจินก็ถูกแย่งไปโดยฮ่าวซือเหวิน

สองสาวเริ่มโหมด แมค ทันที

เซียจินถูกปล้นโดยฮ่าวซือเหวิน เขาได้ แต่นั่งบนโซฟากับเฉินหลงและดูสองสาวร้องเพลง

“ คุณทำงานอะไรคุณเฉิน?” เซียจินหยิบขวดเบียร์ขึ้นมาแล้วแตะเบียร์ในมือของเฉินหลงจิบแล้วแกล้งถามอย่างลวก ๆ

เฉินหลงก็ดื่มและพูดด้วยรอยยิ้มว่า“ ผมจะพูดยังไงดีผมรู้ทักษะทางการแพทย์และรู้เรื่องของเก่านิดหน่อย ผมสนใจวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีด้วยตอนนี้ผมทำงานในทิศทางของวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี "

"ปรากฎว่าคุณเฉินเป็นคนที่มีความสามารถหลากหลาย" เซียจินมองเฉินหลงด้วยสีหน้าประหลาดใจเล็กน้อย

"มันไม่เพียงพอเอามาพูดถึงหรอกครับ " เฉินเสี่ยวพูดต่อ

"เมื่อพูดถึง บริษัท เทคโนโลยีคุณเฉินคุณเคยได้ยินชื่อ" เทคโนโลยีเว่ยหลง "ไหม?”เซียจินถาม

ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินชื่อ บริษัท ของเขาจากปากของ เซีย จิน แต่เฉินหลงรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย เขายังอยากได้ยินเกี่ยวกับจุดยืนของ บริษัท ในใจคนอื่น ๆ เขาพยักหน้าและพูดว่า "ผมเคยได้ยินมาดูเหมือนว่ามันเป็นการดำรงอยู่ที่ดีมาก"

หลังจากที่เฉินหลงพูดจบเขาก็รู้สึกได้ว่าเขาหน้าด้านจริงๆ เขาโอ้อวดเกี่ยวกับ บริษัท ของเขา

"เทคโนโลยี เว่ยหลง เป็นมากกว่าร่ำรวย มันทรงพลังมากเมื่อไม่นานมานี้เทคโนโลยี เว่ยหลง เป็นเพียง บริษัท เล็ก ๆ แต่เมื่อไม่นานมานี้ขนาดของ บริษัท ได้เปลี่ยนจาก บริษัท เล็ก ๆ ไปเป็น บริษัท ยักษ์ใหญ่ด้านวิทยาศาสตร์และ อุตสาหกรรมเทคโนโลยีแม้ว่านี่จะเป็นเพียงขนาดของ บริษัท แต่ก็ไม่ใช่ความสำเร็จของ บริษัท แต่ความเร็วนี้ไม่ได้ทะลุไปชั่วคราวยิ่งไปกว่านั้นฉันได้ยินมาว่าเจ้านายของ บริษัท เว่ยหลง เป็นบุคคลที่ลึกลับมากเขาอาจมี เบื้องหลังที่ลึกซึ้งเพื่อที่เขาจะสามารถทำศึกครั้งใหญ่ในเขตแดนของเมืองหลวงโดยไม่มีแรงกดดันใด ๆ นอกจากนี้ฉันยังได้ยินว่าเทคโนโลยี เว่ยหลง กำลังสร้างเทคโนโลยีขั้นสูงทันทีที่เปิดตัวเทคโนโลยีนี้ก็สามารถแพร่กระจาย ทั่วทุกมุมโลกดังนั้น นิว บี จึงไม่เพียงพอที่จะอธิบายเทคโนโลยีของ เว่ยหลง” เซียจินพูดอย่างจริงจัง

เป็นครั้งแรกที่เขาได้ยินการประเมิน บริษัท ของเขาที่สูงเช่นนี้จากปากคนอื่นอารมณ์ของเฉินหลงสามารถจินตนาการได้ว่าเจ๋งมาก

"ขอบคุณคุณรู้ดีได้อย่างไร?"

เซียจินหัวเราะเบา ๆ และพูดว่า "ฉันมีเพื่อนที่ดีคนหนึ่งซึ่งทำงานเป็นโปรแกรมเมอร์ในเทคโนโลยี เว่ยหลง ข้อมูลบางอย่างได้มาจากเขาและบางส่วนก็วิเคราะห์ด้วยตัวเองถ้าเป็นไปได้ฉันต้องการสมัคร งานใน บริษัท เว่ยหลง หลังจากสำเร็จการศึกษา "

ใบหน้าของเซียจินแสดงให้เห็นถึงความคาดหวัง

ในฐานะนักเรียนการเงินเซียจินวิเคราะห์ข้อมูลทุกประเภทเป็นทักษะพื้นฐาน ถ้าเขาทำสิ่งนี้ได้ไม่ดี คงไม่เรียกว่าความสำเร็จ

“ คุณคิดว่าฉันมีโอกาสได้ทำงานใน บริษัท เว่ยหลง หรือไม่?” เฉินหลงถามว่า

เซียจินมองไปที่เฉินหลงแล้วพูดว่า "ถ้ามือการเขียนโปรแกรมของคุณสามารถจับคู่พี่ชายของฉันได้ก็ไม่น่ามีปัญหาอย่างไรก็ตามเทคโนโลยีของพี่ชายของฉันสามารถเข้าสู่ บริษัท ได้อย่างสมบูรณ์"

ความหมายก็คือเซี่ยจินไม่ใช่คนมองโลกในแง่ดีเกี่ยวกับเฉินหลง

"ฉันคิดว่าทักษะของฉันดีฉันจะลองทำพรุ่งนี้" เฉินหลงไม่สนใจสายตาดูถูก

"ฉันขอให้คุณเฉินประสบความสำเร็จในวันพรุ่งนี้" เซียจินยิ้มและสัมผัสถ้วยเฉินหลง

อย่างไรก็ตามแม้ว่าใบหน้าของเซียจินจะบอกว่าดูดีด้วยรอยยิ้ม แต่ในใจของเขากลับดูถูกเฉินหลงเกินความสามารถของเขา

เมื่อเห็นความคิดของเซียจินเฉินหลงจึงพูดกับเขาว่า "คุณเซียจริงๆแล้วผมคิดว่าคุณสามารถไปที่ เว่ยหลง เทคโนโลยี เพื่อสมัครงานได้ตอนนี้ บริษัท ให้ความสำคัญกับความสามารถตราบเท่าที่คุณ สามารถตอบสนองความต้องการของพวกเขาเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่เลือกคุณ เอาแบบนี้ไหมไปสมัครพร้อมกันพรุ่งนี้ "

เซียจินกล้าดูหมิ่นตัวเองและเฉินหลงกำลังจะหลอกเขา

หลังจากฟังคำพูดของเฉินหลง เซียจินก็รู้สึกอาย

แม้ว่าเขาจะมีความมั่นใจในตัวเอง แต่เขาก็คิดว่าความรู้ทางวิชาชีพและความสามารถของตัวเองนั้นไม่ได้ด้อยไปกว่าคนอื่น ๆ เลย แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือประสบการณ์ดังนั้นเซียจินจึงไม่แน่ใจ

"ขคุณกลัวงั้นหรอ ที่จริงแล้วคุณยังเป็นนักเรียนอยู่ในโรงเรียนและยังไม่ได้ออกจากสังคมคุณจะมีอาการหวาดผวาเวลาต้องขึ้นเวทีจริง ซึ่งก็เข้าใจได้" เมื่อเห็นสีหน้าของเซียจิน เฉินหลงยิ้มและพูดอย่างแผ่วเบา

"ฉันกลัวงั้นหรอ ฉันจะกลัวได้อย่างไร ฉันมั่นใจในความรู้ทางวิชาชีพของฉันมาก ฉันจะสมัครงานไม่ได้งั้นหรอ โอเคพรุ่งนี้เช้าเราจะไปสมัครด้วยกันเพื่อดูว่าใครจะได้บ้าง" เซียจิน รู้สึก หัวร้อนและเห็นด้วยกับความคิดของเฉินหลง

"งั้นเราจะไปพร้อมกัน" ใบหน้าของเฉินหลงแสดงรอยยิ้มอย่างมีแผน

หลังจากร้องเพลงไปได้ไม่กี่เพลง ซือเหวินก็กลับไปที่ที่นั่งของเธอแล้วถามเฉินหลง "พี่หลง คุณคุยอะไรกัน บอกพวกเราได้รึป่าว?"

“ พวกเรากำลังพูดถึง บริษัท เว่ยหลง อยู่ เซียจิน บอกว่าอยากไปสมัครพรุ่งนี้” เฉินหลงกล่าวด้วยรอยยิ้ม

เฉินหลงบอกว่าเขาทำงานอยู่ บริษัท หนึ่ง แต่เขาไม่ได้บอกบาซือเหวินว่า บริษัท ของเขาชื่ออะไร

“ จริงๆเซียจินคุณเก่งมากฉันสนับสนุนคุณ” ได้ยินเซียจินไปสัมภาษณ์ บริษัท เว่ยหลง ซือเหวินมองเขา และพูดขึ้น

เซียจินไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยิ้มอ่อนให้

"พี่หลงอย่าพูดถึงเรื่องงานตลอดเวลาเลย ยังไงพวกเรามาที่นี่เพื่อร้องเพลง ไปร้องเพลงกันเถอะ" กล่าวว่าฮ่าวซือเหวินอดไม่ได้ที่จะพูด เธอจับมือของเฉินหลงแล้วดึงเฉินหลงขึ้นมา

"ได้ได้ ฉันจะร้องเพลง"

เฉินหลงลุกขึ้นยืนและกล่าว

ต่อมาหลังจากที่ลู่เซียงร้องเพลงจบเฉินหลงก็กดเพลง

หลังจากที่เฉินหลงร้องเพลงจบ พวกเขาก็ตะลึงกับการร้องเพลงของเฉินหลง

“ ร้องเก่งจัง หล่อเก่ง แถมยังมีฝีมือ คนแบบนี้เขาจะเปรียบเทียบได้ยังไง” เซียจินมองเฉินหลงแล้วแทบร้องไห้ และสองสาวมีดวงตาส่งประกาย