CF:บทที่ 744 การค้นพบ

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

วิธีรับรหัสปลดล็อค

CF:บทที่ 744 การค้นพบ

 

ลู่เปงเฟยได้พาผู้คนไปที่สหพันธรัฐเพื่อช่วยเขาในการจัดการดูแลเขตดาวสีฟ้า

 

ในตอนแรกเขาก็กังวลว่าจะมีปัญหา, แต่ในเวลานี้เขาไม่จำเป็นต้องกังวลอีกแล้ว

 

จนกว่าเรื่องของรู้หนอนจะเรียบร้อย, คงไม่มีใครที่จะมาเฝ้าดูเขา

 

"โม่เก๋อ, การสร้างการป้องกันรูหนอนไปถึงไหนแล้ว?"

 

สำเร็จไป 20% แล้วครับ, อย่างไรก็ตามเงินทุนของพวกเรานั้นอาจจะไม่เพียงพอที่จะรองรับพวกเราก่อสร้างจนแล้วเสร็จก็ได้ครับ" โม่เก๋อพูดอย่างกังวล

 

"ไม่ต้องกังวลไป, สร้างเต็มความสามารถของคุณเลย"

 

ในตอนแรก, โม่เก๋อก็ไม่คิดว่าจะมีปัญหาอะไรกับระบบป้องกันของรูหนอนที่สร้างขึ้นมาโดยอู๋ฮ่าวเหริน

 

แต่เมื่อเขาสร้างไปได้ 1% เขาก็พบว่ามีบางสิ่งบางอย่างผิดปกติเกิดขึ้น, ทำให้เขาต้องใช้ทรัพยากรไปมากกว่าเดิม

 

เมื่อเขาได้ทำความเข้าใจถึงสถานการณ์จริงๆของแผนการทั้งหมดแล้ว, เขาจึงได้สงสัยขึ้นมา, ว่าการป้องกันนี้แค่เอาไว้ต้องการที่จะใช้ป้องกันรูหนอนจริงๆเหรอ, ไม่ใช่แค่เขตดาวเขตเดียวแน่ๆ

 

เขาเคยถามเรื่องนี้กับอู๋ฮ่าวเหรินไปแล้วครั้งหนึ่ง, แต่อู๋ฮ่าวเหรินตอบกลับมาว่า, เพื่อในอนาคต"

 

โม่เก๋อไม่พอใจกับคำตอบนี้เท่าไร, แต่น่าเสียดายที่ท่านหัวหน้ากลับไม่ยอมตอบอะไรเพิ่มอีกแม้แต่น้อย

 

อู๋ฮ่าวเหรินเอามือทั้งสองข้างผยุงหัวของเขา, ในแผนของเขานั้นเรื่องเงินไม่ใช่ปัญหาเลยแม้แต่น้อย

 

แต่เขาลืมเรื่องหนึ่งไป, ยุคนี้ไม่ใช่ในอนาคต, ทันทีที่มีการสร้างเกราะรบขึ้นมา, ก็จะมีออร์เดอร์สั่งซื้อเข้ามาจนหมดเกลี้ยง

 

แต่ในยุคปัจจุบัน, หลายๆอารยธรรมต่างก็เฝ้ารอดูท่าทีกันอยู่, และยังไม่มีใครที่สั่งซื้อชุดเกราะกันเลย

 

อาจจะพูดได้ว่า, การคำนวณของอู๋ฮ่าวเหรินนั้นมีปัญหา, และชุดเกราะรบนั้นดันขายไม่ออกอย่างที่เขาได้คาดการณ์เอาไว้

 

แต่โชคยังดีที่, หลังจากที่ชาวซีซาร์ได้แสดงสมรรถนะของยานรบให้ได้เห็น, ก็มียอดสั่งซื้อยานรบเข้ามาเป็นจำนวนมาก

 

และได้มีบางอารยธรรมที่ได้ทำการแลกเปลี่ยนกับอู๋ฮ่าวเหริน, พวกเขาเองก็ต้องการสั่งซื้อยานรบกลับไปเป็นจำนวนหนึ่ง

 

ไม่อย่างนั้น, เขาคงไม่สามารถที่จะจ่ายค่าทรัพยากรที่ใช้ในการสร้างการป้องกันที่รูหนอนชุดแรกได้

 

"คุณไม่ต้องการออกไปหาสมบัติในโบราณสถาน, หรือออกพัฒนาเขตดาวที่มั่งคั่งอีกบ้างเหรอ"

 

อู๋ฮ่าวเหรินส่ายหัว, ในที่สุดเขาขจัดความสนใจของผู้คนไปได้แล้ว, เขาจึงไม่ต้องการที่จะตกเป็นเป้าสายตาของใครต่อใครอีก

 

เมื่ออู๋ฮ่าวเหรินได้เข้าไปในระบบซองแดง, เขาก็พบว่าคนในกลุ่มนั้นกำลังฉลองกันอยู่

 

เขาได้เข้ามายุ่งในเรื่องที่คนเหล่านี้กำลังทำในช่วงนี้อยู่, ซึ่งทำให้เขาเข้าใจเรื่องนี้มากอยู่

 

"หืม, พวกคุณทำสำเร็จแล้วเหรอ?"

 

มนุษย์ชุดเกราะที่กำลังตื่นเต้นก็พูดขึ้นมา "ก็ไม่สำเร็จซะทีเดียวหรอก, แต่มี 2 อารยธรรรมที่ตอบตกลงข้อแลกเปลี่ยนของพวกเรา"

 

"ขอบคุณคุณมากนะ, ถ้าไม่ใช่เพราะข้อมูลของคุณล่ะก็, พวกเราก็คงไม่ได้ทรัพยากรพวกนั้นมา" นักวิจัยกล่าว

 

"ในเวลานี้, ด้วยทรัพยากรเหล่านี้, บริษัทของพวกเราก็จะสามารถเปิดได้แล้ว"

 

"แบ่งมาให้ทางนี้บ้างเลย, จริงด้วย...เดี๋ยวผมจะเอาของขวัญยินดีมามอบให้วันหลังละกัน" อู๋ฮ่าวเหรินพูดขึ้น

 

และเมื่อมองดูที่รายการทรัพยากรที่พวกเขาได้มา, ทำให้เขารู้สึกอิจฉา!

           

ในหัวของเขานั้น, เขาคิดว่าถ้าเขาจะแบล็คเมล์อารยธรรมอื่นๆแบบนี้บ้างจะดีมั๊ย

 

ซึ่งการแบล็คเมล์ด้วยข้อมูลที่เขามีนั้นน่าจะง่ายกว่าของคนพวกนี้ที่อยู่ในอนาคต

 

หลังจากที่ลองคิดดู, อู๋ฮ่าวเหรินก็ล้มเลิกวิธีการนี้ไป, ในยุคสมัยนี้มีอารยธรรมมากมายที่ไม่เคยปรากฏขึ้นมาก่อนในสหพันธรัฐ

 

ถ้าเกิดเขาใช้วิธีการแบล็คเมล์เช่นนี้, ถึงแม้ว่าเขาจะได้เงินมาบ้างก็ตามที, แต่ก็จะไม่สามารถแก้ปัญหาของเขาในปัจจุบันได้

 

เขาจึงคุยกับคนในกลุ่มต่ออีกสักพักแล้วพูดถึงปัญหาของตัวเอง, พวกเขาจึงได้ลงความเห็นว่า, ควรจะเอาทรัพยากรชุดแรกของพวกเขาไปใช้ก่อน, แต่อู๋ฮ่าวเหรินปฏิเสธไป

 

เขาเงียบไปสักพักหนึ่ง, เพราะเขาไม่ต้องการที่จะมีปัญหาที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นมาอีก

 

ตัวทำลายล้างเหล่านั้น, ในปัจจุบันก็ยังจัดการไม่เรียบร้อย

 

ถึงแม้ว่า, มันจะง่ายขึ้นที่จะโจมตีใส่เจ้าตัวทำลายล้างด้วยหน่วยชุดเกราะรบก็ตามที

 

แต่ตราบที่เจ้าตัวทำลายล้างยังไม่สามารถผนึกได้, มันก็จะมีปัญหาเกิดขึ้นตลอดเวลา

 

นอกจากนี้, ยังมีบางคนที่ได้กระตุ้นให้เขาเริ่มงานพ่อค้าโบราณของเขาอีกครั้ง

 

แต่คนที่บอกในเวลานี้เป็นกลุ่มคนที่เขาเกือบจะเลิกสนใจไปแล้วทั้งนั้น

 

อย่างไรก็ตาม, อู๋ฮ่าวเหรินก็ยังลังเลและใช้เวลาเตรียมตัวอีกสักระยะ

มันเป็นเรื่องสำคัญที่จะต้องตัดสินใจ

 

อย่างไรก็ตาม, ในเวลานี้เขาอยู่บนโลกอยู่แล้ว, แต่ถ้าต้องการให้เขาทำงานพ่อค้าโบราณในอารยธรรมอื่นๆคงจะเป็นไปไม่ได้

 

"พบบางอย่างที่น่าสนใจเข้าและจำเป็นที่จะต้องจัดการโดยคุณค่ะ" จี้ได้พูดเตือนเขา

 

"หืม, มีอะไรน่าสนใจอย่างงั้นรึ?"

 

"นี่คือรูปภาพที่เพิ่งถ่ายมาโดยดาวเทียมสอดแนมของพวกเราค่ะ, พวกเราพบว่ายานอวกาศแปลกๆ ซึ่งดูเหมือนว่าจะตรวจจับดาวเทียมสอดแนมของพวกเราที่ซ่อนอยู่ในช่องว่างมิติได้ค่ะ"

 

"อืม, โชว์รูปให้ผมดูหน่อย"

 

อู๋ฮ่าวเหรินรู้สึกสนใจขึ้นมา, เทคโนโลยีต่างมิตินั้น, กว่าในโลกอนาคตนั้นจะมีได้ก็ต้องผ่านการศึกษาคิดค้นมาอย่างยาวนาน

 

ในยุคสมัยนี้, มันจึงเป็นเรื่องแปลกมากที่จะมีคนที่สามารถพบดาวเทียมสอดแนมที่ซ่อนอยู่ในช่องว่างของมิติได้

 

ยานอวกาศขนาดเล็กมากที่จู่ๆก็ปรากฏขึ้นมาในวิดีโอนั้น, อู๋ฮ่าวเหรินมองดูที่ยานอวกาศลำนั้นแล้วพบว่า ยานอวกาศลำนี้สามารถพบดาวเทียมสอดแนมของเขาที่ซ่อนตัวอยู่ในช่องว่างมิติได้จริงๆ

 

ถ้าไม่ใช่เพราะเขาอยู่รอบๆระบบสุริยะแล้วล่ะก็, คงจะมีดาวเทียมสอดแนมมากกว่านี้, ยิ่งไปกว่านั้นมีดาวเทียมสอดแนมที่มีอยู่มากมายอยู่แล้ว, ถ้าไม่มีเทคโนโลยีที่ทรงพลังจริง ก็คงจะไม่สามารถหาพบได้"

 

"เป็นยานที่แปลกจริงๆ, ดูเหมือนว่าไม่น่าจะมีอำนาจในการโจมตีเลย"

 

"จากการวิเคราะห์ข้อมูลที่ถูกส่งกลับมา, พวกว่านี้เป็นยานอวกาศส่วนตัวที่อยู่ในยุคโบราณค่ะ, ซึ่งคิดว่าน่าจะถูกขุดขึ้นมาจากซากอารยธรรมค่ะ, มันจึงไม่มีพลังอำนาจในการโจมตีค่ะ, และความเร็วของมันก็ดูแปลกๆค่ะ, ส่วนเรื่องที่ว่าอาจจะมีระบบการทำงานอื่นซ่อนอยู่มั๊ยนั้น, ในปัจจุบันยังไม่พบค่ะ"

 

อู๋ฮ่าวเหรินผงกหัว, และจ้องไปที่ยานอวกาศอยู่สักพักหนึ่งและพูดขึ้นอย่างสงสัย "น่าแปลก, จากทิศทางการบินของยานอวกาศลำนี้ดูเหมือนว่าจะเป็นที่ระบบสุริยะนี่!"

 

"ใช่ค่ะ, มันเป็นระบบสุริยะ, ซึ่งดิฉันไม่ทราบว่าเป็นเพราะดาวเทียมสอดแนมหรือมีเป้าหมายอื่น แต่เป้าหมายของพวกเขาคือระบบสุริยะค่ะ"

 

อู๋ฮ่าวเหรินลูบคางของเขาและคิดอยู่สักพักหนึ่งแล้วพูดขึ้นมา "ถ้ามันเป็นระบบสุริยะจริงๆ, ก็ปล่อยให้พวกเขาเข้ามา, แล้วจากนั้นก็ให้โม่เก๋อจับยานนั้นไว้"

 

"รับทราบค่ะ"

 

ยานสำรวจที่มาจากอารยธรรมโครน่านั้น, ซึ่งไม่ได้รู้ตัวเลยว่าพวกเขานั้นถูกพบโดยอู๋ฮ่าวเหรินแล้ว

 

คนกลุ่มนี้เดินทางกันอย่างระวังตัว, จากจุดหนึ่งไปยังจุดหนึ่งมุ่งหน้ามายังระบบสุริยะ

 

แต่ในเวลานี้พวกเขารู้สึกสับสนมากที่เมื่องมองดูหมู่ดาวรอบๆและสิ่งก่อสร้างในอวกาศ

 

"นี่มันยังไงกันแน่นะ? เป็นอารยธรรมแบบไหนกันแน่?"

 

"เป็นอารยธรรมที่แปลกมาก, ทั้งๆที่ดูเหมือนเพิ่งจะพัฒนาจนออกอวกาศได้, แต่เมื่อดูอุปกรณ์ต่างๆที่อยู่ที่นี่แล้วช่างดูเหมือนอารยธรรมที่ทรงพลังที่มีการพัฒนามาอย่างยาวนานมากแล้ว"

 

"คุณคิดว่าจะเป็นไปได้มั๊ยที่อาจจะเป็นอารยธรรมที่เพิ่งย้ายเข้ามา?"

 

"เป็นไปไม่ได้หรอก, ที่้นี่มันแล้นแค้นมากเกินไป, เป็นไปไม่ได้ที่จะมีคนจากอารยธรรมที่ทรงพลังย้ายมาที่เขตดาวเช่นนี้"

 

"สิ่งที่ข้าต้องการจะรู้มากในเวลานี้คือเจ้าพวกโง่เหล่านั้นที่ได้ฝ่าเข้ามายังที่นี่นั้นได้ถูกทำลายไปจนเหี้ยนแล้วหรือยัง"

 

เขาไม่ใช่คนเดียวที่คิดเช่นนั้น, จริงแล้วตลอดทางมาที่นี้นั้น ทุกคนต่างก็สับสน

 

เมื่อเห็นอุปกรณ์ที่อยู่ที่นี่แล้ว, แม้แต่สิ่งก่อสร้างในอวกาศ, หากคนพวกนั้นได้เข้ามารุกรานที่นี่ หัวของพวกเขาคงหลุดจากบ่าไปแล้วแน่นอน

 

การรุกรานเข้ามาในที่แบบนี้เหมือนเป็นการรนหาที่ตายชัดๆ!

 

ยิ่งไปกว่านั้น, จากข้อมูลที่เขาได้มา, คนพวกนั้นเหมือนจะรายงานเข้ามาในตอนแรกว่าพบอารยธรรมที่อ่อนแอมาก

 

แบบนี้ยังเรียกว่าอ่อนแอได้อีกเหรอ, ถ้านี่เรียกว่าอ่อนแอ, แล้วอารยธรรมโครน่าของพวกเขาจะเป็นอะไร

 

จากสิ่งก่อสร้างทั้งหมดและยานขนส่งในอวกาศ, เช่นเดียวกันกับป้อมปืนที่น่าสะพรึงกลัว, อารยธรรมนี้มันทรงพลังมากเลยไม่ใช่รึไง

 

ถ้าไม่ได้เป็นเพราะยานของพวกเขานั้นพิเศษ, พวกเขาคงได้หันหลังกลับและรีบบินหนีไปแล้ว

 

ในเวลานี้พวกเขาต้องการที่จะเข้าไปดูด้านใน, เพื่อดูว่าเป็นอารยธรรมแบบไหนกันแน่?

 

พวกเขาอาจจะได้ชื่อเสียงก็ได้ถ้าพวกเขาเข้าใจสถานการณ์และส่งข้อมูลที่แม่นยำกลับไป

 

โดยเฉพาะเรื่องของเทคโนโลยีดาวเทียมสอดแนมที่อยู่ช่องว่างมิติที่ทำให้พวกเขาต้องตื่นเต้น