CF:บทที่ 620 จุดจบของความโลภ

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

CF:บทที่ 620 จุดจบของความโลภ

ในการเผชิญกับการกดดันจากกองทัพพันธมิตรจักรวาล ไม่ช้ากองกำลังในพื้นที่ความโกลาหลก็ตัดสินใจได้

รูหนอนถูกระบุแล้ว และพวกเขาก็ไม่มีอำนาจที่จะขู่สภาพันธมิตรได้อีก

หลังจากรู้ว่าสภาพันธมิตรก็ไม่ต้องการบังคับให้พวกเขาทำลายรูหนอนในพื้นที่โกลาหลพวกเขาก็ประนีประนอมกับสภาพันธมิตร

พวกเขาสามารถยอมจำนนกรรมสิทธิ์ของรูหนอนได้ แต่สภาพันธมิตรก็ต้องยืนยันได้ว่าจะไม่ไล่ล่าพวกเขา แน่นอนว่าในฐานะฝ่ายอ่อนแอพวกเขาจะต้องยึดกองกำลังอารยธรรมชั่วร้ายทั้งหมดในพื้นที่โกลาหลเพื่อกองทัพพันธมิตร

 

นี่คือการลงความเห็นของพวกเขา แล้วพวกเขาก็ต้องยอมให้สภาพันธมิตรจัดส่งคนเข้ามาในเขตความโกลาหลเพื่อการจัดการ

แน่นอนเพื่อแก้ปัญหานี้ก็ต้องส่งชุดวัตถุดิบให้แก่พันธมิตรด้วย

การเจรจาระหว่างทั้งสองฝ่าย ด้วยการประนีประนอมพื้นที่ความโกลาหล ก็แก้ไขปัญหาได้ในที่สุดหลังจากให้ดอกเบี้ยไปอย่างมาก

ส่วนการเจรจาของอีกฝั่งนั้นไม่ราบรื่นนัก พวกพันธมิตรสื่อสารได้กินดอกเบี้ย 30% ซึ่งทำให้สภาพันธมิตรโกรธเล็กน้อย

 

นอกเขตความโกลาหล บนดาวเล็ก ๆ การเจรจาระหว่างสภาพันธมิตรกับกองกำลังเขตความโกลาหลได้สิ้นสุดลงแล้ว

ในตอนนี้ทั้งสองฝ่ายยังไม่ได้แยกย้ายและกำลังคุยกันถึงเรื่องบางเรื่อง

คนหนึ่งที่รับผิดชอบการเจรจาของสภาพันธมิตรกล่าวกับตัวแทนของกองกำลังในเขตความโกลาหลว่า "การเจรจาที่นี่สิ้นสุดลงแล้ว โชคดีที่ผมไม่ได้เลือกไปเจรจาต่อรองรูหนอนกับอีกฝั่ง เห็นว่าคนเหล่านี้อาศัยการเป็นคนแรกที่เจอรูหนอนนั้นกัดดอกเบี้ยจำนวนมากไม่ยอมปล่อย ทำการเจรจามาถึงทางตัน "

"คุณหมายความว่าผู้ที่ค้นพบรูหนอนอื่นไม่ต้องการปล่อยรูหนอนไปง่าย ๆ สินะ”

"ฮ่า ๆ ที่จริงรูหนอนก็อยู่ภายใต้การควบคุมของเรา ซึ่งก็เป็นสาเหตุที่ทหารกล้าลงมือกับคุณ ผมบอกคุณได้เต็มปากเลยว่ารูหนอนนี่ดีกว่ารูหนอนในเขตโกลาหลเสียอีก เพียงแต่กฎหมายของพันธมิตรระบุว่าผู้ค้นพบสามารถรับรางวัลส่วนหนึ่งได้ คนเหล่านั้นก็อยากได้รางวัลมากเกินไป "

“แต่ฉันอยากจะขอบคุณพวกเขาจริง ๆ”

คนของกองกำลังในเขตความโกลาหลแน่นอนว่าเข้าใจความหมายของประโยคสุดท้ายของเขา หากคนเหล่านั้นไม่พบรูหนอนการเจรจาต่อรองระหว่างพวกเขาและสภาพันธมิตรก็ควรจะเป็นว่าสภาพันธมิตรจะให้ผลประโยชน์แก่พวกเขา

แต่ตอนนี้เนื่องจากการค้นพบรูหนอน สถานะของทั้งสองฝ่ายจึงเปลี่ยนไป

คิดดูแล้วเขาก็อึดอัดเล็กน้อย ที่พวกเฮงซวยเหล่านั้นพบรูหนอน

"ถ้าเราสามารถช่วยคุณแก้ปัญหาที่เกิดจากกลุ่มคนเขตความโกลาหลและพวกเขาไม่ได้รับผลประโยชน์ใด ๆ จากรูหนอนนั่นคุณสามารถลดค่าชดเชยได้ไหม?” เขาพูด

"โอ้ คุณมีวิธีงั้นหรือ?"

"ก็มีวิธีอยู่ และคุณจะได้กรรมสิทธิ์ของรูหนอนอย่างรวดเร็วด้วย"

"ผมขอถามคุณได้ไหม?"

“ผมไม่ต้องการอะไรมากหรอก ผมจะช่วยคุณแก้ปัญหานี้ หากคุณสามารถลดค่าชดเชยลงได้ 30%"

"30%! นั่นมากเกินไป ผมจะช่วยรายงานให้คุณ ผมไม่สามารถตัดสินใจเองได้ว่าสภาจะให้ผ่านหรือไม่"

คนของกองกำลังในเขตโกลาหลยิ้ม พวกเขาจะสอนบทเรียนให้พวกเขา หากเราสามารถใช้ประโยชน์จากพวกเขาลดค่าชดเชยลงได้บ้างนั่นคือสิ่งที่ดีที่สุด

ในฝั่งของของสภาพันธมิตรการเจรจากับพันธมิตรสื่อสารก็ล้มเหลวอีกครั้ง ซึ่งทำให้พวกเขาหดหู่เล็กน้อย ด้วยอำนาจบางอย่างคนเหล่านี้กล้าที่จะเพิกเฉยต่อสภาพันธมิตร

ในขณะนี้เองข้อเสนอการช่วยเหลือในการแก้ปัญหาที่เสนอโดยเขตความโกลาหลก็ส่งมาถึงสภา

"มันน่าสนใจที่ได้เห็นข้อความนี้ เพราะรูหนอนที่พบโดยคนเหล่านี้ พวกที่อยู่ในเขตความโกลาหลเลยต้องประนีประนอมกับเรา ผลคือตอนนี้พวกเขาเสนอที่จะช่วยเราแก้ปัญหาเรื่องรูหนอน"

"คนของฝั่งเขตความโกลาหลกลัวที่จะกัดฟันใส่กลุ่มคนที่พบรูหนอน แต่ถ้าไม่ใช่เพราะพวกเขา พวกเราจะประนีประนอมกับกองกำลังในเขตความโกลาหลเหล่านั้นและให้ผลประโยชน์แก่พวกเขา"

"เช่นนี้คุณสามารถเจรจากับกลุ่มนั้นอีกครั้งและบอกพวกเขาว่าเราให้ค่าตอบแทนแก่พวกเขาได้เท่านี้ หากพวกเขาไม่ตกลงในครั้งนี้ก็ให้คนในเขตความโกลาหลลองดู"

“พวกเขาจะตกลงได้อย่างไร? มันน้อยกว่าค่าตอบแทนที่เราให้พวกเขาในการเจรจาครั้งก่อนเสียอีก”

"ไม่เป็นไร ถ้าพวกเขาไม่ตกลงเราจะคุยกับคนในเขตความโกลาหลและขอให้พวกเขาช่วยแก้ปัญหา"

ความเร็วของการเจรจานั้นเร็วมาก แม้ว่าพันธมิตรสื่อสารจะได้ข่าวมาบ้าง แต่ก็ไม่ได้สนใจ พอเห็นค่าตอบแทนที่บรรทัดล่างสุดแล้วพวกเขาปฏิเสธโดยไม่ลังเล

ราวกับจะแสดงความไม่พอใจ กลุ่มยังเพิ่มค่าตอบแทนขึ้นไปอีก

จากการรายงานของข่าวดังกล่าวสภาพันธมิตรได้ส่งเจ้าหน้าที่ไปเพื่อเริ่มการเจรจากับกองกำลังในเขตความโกลาหล ในที่สุดทั้งสองฝ่ายก็ตกลงกันได้โดยลดค่าชดเชยในเขตความโกลาหลลง 20%

เมื่อเซ็นข้อตกลงแล้ว ข้อมูลที่ได้เตรียมไว้แล้วจะถูกปล่อยในเขตความโกลาหล

พวกเขาจะจัดการกับคนกลุ่มนั้นอยู่แล้ว แล้วตอนนี้พวกเขาก็สามารถใช้เรื่องนี้เพื่อลดค่าชดเชยลงได้ 20% พวกเขาพอใจมาก

กองกำลังพันธมิตรการสื่อสาร ลักลอบข้อมูลของคนเหล่านั้นและข้อมูลเกี่ยวกับการติดต่อของพวกเขากับกองกำลังเขตความโกลาหลในระหว่างการเผชิญหน้ากันระหว่างกองกำลังพันธมิตรและกองกำลังเขตความโกลาหลได้ถูกส่งไปยังมือของสภาพันธมิตร

หากเป็นแค่การลักลอบ สภาพันธมิตรก็ทำเพียงแค่ลงโทษพวกเขาด้วยเงินจำนวนมากเท่านั้นและไม่สามารถลงมือจริงจังกับพวกเขาเหล่านั้นได้

แต่ในระหว่างสงคราม พวกเขาติดต่อกองกำลังศัตรู ซึ่งเป็นคนล่ะเรื่อง มันไม่ใช่เรื่องใหญ่ที่สามารถแก้ไขได้หากใช้ค่าใช้จ่ายเพียงเล็กน้อย

ตอนนี้ตราบใดที่สภาพันธมิตรยังคงเป็นเช่นนี้กลุ่มนั้นก็จะตาย

สมาชิกของสภาสัมพันธมิตรได้ไปพบกับสมาชิกของกลุ่มพันธมิตรการสื่อสารอีกครั้ง ในหน่วยงานบังคับใช้กฎหมายของพันธมิตร

เมื่อสมาชิกของพันธมิตรสื่อสารเห็นสมาชิกของสภาพันธมิตร บางคนก็ตะโกนว่า "คุณจะจับเราไม่ได้ ถ้าคุณจับเรา จะมีปัญหาใหญ่ในการสื่อสารของพันธมิตร"

"ใช่คุณต้องปล่อยให้เราไปทันที ไม่งั้นคุณจะต้องรับผิดชอบต่อผลที่เกิดขึ้น"

"ฮ่า ๆ ฉันไม่รู้ผลที่จะตามมาหรอก แต่ฉันรู้ว่าตอนนี้พวกคุณกำลังมีปัญหาแล้ว คุณน่าจะเข้าใจชัดเจนเกี่ยวกับความผิดที่คุณได้กระทำไปตามหลักฐานในข้อมูลนี้"

"เราไม่ผิด นี่เป็นข้อกำหนดขั้นต่ำของเรา ถ้าคุณตกลงเราก็จะยกรูหนอนให้ คุณก็น่าจะเข้าใจชัดเจนว่าข้อมูลนั้นไม่สามารถทำอะไรกับเราได้"

"ดูเหมือนว่าคุณไม่รู้อะไรเลย ถ้าคุณคิดว่าคุณมีธุรกิจการสื่อสารส่วนใหญ่ของพันธมิตรจักรวาลแล้วเราจะไม่กล้าลงโทษคุณล่ะก็ คุณคิดผิดแล้ว ดูนี่ นี่เป็นข่าวล่าสุดของเรา"

ข้อมูลส่วนหนึ่งถูกวางลงตรงหน้าพวกเขาซึ่งเนื้อหานั้นเข้าใจได้ง่ายมาก นั่นคือนวัตกรรมเทคโนโลยีของอุปกรณ์สื่อสาร

นวัตกรรมทางเทคโนโลยีนี้สามารถปรับปรุงความเร็วในการสื่อสารของพันธมิตรทั้งหมดและสร้างระบบเครือข่ายแสงที่สมบูรณ์แบบมากขึ้น

ในข้อมูลนี้ บริษัทที่มีส่วนร่วมทั้งหมดเป็นบริษัทสื่อสารขนาดเล็กและขนาดกลางที่ไม่ได้เข้าร่วมพันธมิตรการสื่อสาร พวกเขาทุกคนได้รับเทคโนโลยีอุปกรณ์สื่อสารจากอู๋ ฮ่าวเหริน

จากนั้นบริษัทเหล่านี้ก็ใช้เทคโนโลยีนี้ร่วมมือกับสภาพันธมิตรเพื่อยกระดับเครือข่ายการสื่อสารของพันธมิตรทั้งหมด

กล่าวได้ว่าการกระทำของอู๋ ฮ่าวเหรินเป็นการเก็บกวาดที่ขจัดการพึ่งพาคนเหล่านี้โดยตรง

นอกจากนี้ยังมีบางคนในสภาพัธมิตรที่ไม่พอใจกับพฤติกรรมของพวกเขาในตอนนี้ เป็นผลให้พวกเขาหมดหนทาง

"คุณช่วยบอกผมได้ไหมว่าบริษัทเหล่านี้มีส่วนเกี่ยวข้องกับชายที่ชื่ออู๋ ฮ่าวเหรินคนที่ร่วมมือกับทหารเพื่อศึกษาอุปกรณ์ตรวจสอบ?"

“แล้วคุณรู้ได้ยังไง? ผมได้ยินมาว่าบริษัทเหล่านี้จ่ายส่วนหนึ่งของหุ้นเพื่อแลกเปลี่ยนเทคโนโลยีจากเขา"

พอแน่ใจแล้วว่าบริษัทเหล่านี้เกี่ยวข้องกับอู๋ ฮ่าวเหรินคนเหล่านี้ก็หน้าเสียในทันที

“เขาไม่ได้เป็นคนส่งข้อมูลรูหนอนนี่ใช่ไหม?”

"ไม่มีทาง ไม่มีใครคิดจะปล่อยข้อมูลนั้นหรอก"

คนเหล่านี้ไม่เชื่อว่าจะมีคนที่นำรูหนอนที่มีความสำคัญเช่นนั้นออกมาดักพวกเขา

น่าเสียดายที่พวกเขาไม่รู้เกี่ยวกับอู๋ ฮ่าวเหรินเลย มิฉะนั้นพวกเขาก็จะเข้าใจว่าอู๋ ฮ่าวเหรินไม่เคยสนใจผลตอบแทนของรูหนอนนั้นเลย