CF:บทที่ 532 คำโกหก

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

วิธีรับรหัสปลดล็อค

CF:บทที่ 532 คำโกหก

 

มาตรการสายฟ้าแล่บของฟิวเจอร์กรุ๊ปนั้นทำให้หลายคนต้องตกใจ, แต่สิ่งที่เกิดขึ้นต่อมากลับทำให้หลายคนต้องผิดหวัง

 

ชายคนนั้นไม่ได้ออกมาเจรจากับประเทศเหล่านั้น, แต่กลับเป็นเหล่าพนักงานของฟิวเจอร์กรุ๊ปแทน

 

มีคนจำนวนมากที่ตั้งคำถามว่าครั้งนี้เกิดเรื่องอะไรขึ้น, การต่อสู้ในตะวันออกลางนั้นทำให้ใครหลายคนรู้สึกสงสัย, ดูเหมือนว่าจะไม่พบเหตุผลอะไรเลยในการเข้าร่วมต่อสู้ในครั้งนี้

 

และเมื่อบางฐานทัพลับที่ถูกพบโดยอู๋ฮ่าวเหรินนั้น, ก็ได้มีเจ้าหน้าที่มากมายที่ต่างก็มองด้วยสีหน้าที่บูดเบี้ยว

 

โดยเฉพาะเหล่าเจ้าหน้าที่ที่ถูกคุมตัวไว้ทำสีหน้าบูดเบี้ยวหนักที่สุด, เพราะพวกเขารู้เรื่องของฐานทัพลับพวกนี้ดีที่สุด

 

แต่ในตอนนี้, แม้แต่ห้องแล็บลับเองก็ยังถูกพบโดยอู๋ฮ่าวเหรินอย่างง่ายดาย

 

และเมื่อนักวิจัยทั้งหมดถูกนำพาตัวมาโดยฟิวเจอร์กรุ๊ป, เหล่าเจ้าหน้าที่ของแต่ละประเทศต่างก็รู้สึกเหมือนเลือดพุ่งออกจากหัวใจของพวกเขา

 

เพราะพวกเขารู้ถึงบทบาทหน้าที่ของคนพวกนี้ดีอยู่แล้ว, ถ้าปราศจากพวกเขางานวิจัยของแต่ละประเทศก็จะต้องชะงักทันที

 

แต่ที่เป็นสถานการณ์เช่นนี้ก็เป็นความผิดของพวกเขาเอง และไม่มีหนทางที่จะหยุดยั้งไว้ได้

 

ลู่เผิงเฟยนำพากลุ่มคน มาพบปะกับตัวแทนที่ส่งมาจากประเทศต่างๆ, ในความคิดของเขา เขาก็ไม่มีอะไรที่จะพูดกับคนพวกนี้, ถ้าหัวหน้าของพวกเขาเป็นคนโหดร้ายกว่านี้ คนพวกนี้ก็อาจจะตายกันหมดแล้วก็ได้

 

หลังจากที่การประชุมและหารือจบลง, ปัญหานี้ทั้งหมดก็คลี่คลาย

 

"คุณลู่ครับ, ผมขอถามอะไรหน่อยครับ, คุณจะทำอย่างไรกับคนพวกนั้นเหรอครับ?" เจ้าหน้าที่คนหนึ่งถามลู่เผิงเฟยด้วยเสียงเบาๆและสุภาพมาก

 

ลู่เผิงเฟยมองดูเขา, และคิดว่าเขาน่าจะเป็นคนเยอรมัน จึงสงสัยขึ้นมา: เพราะเรื่องในครั้งนี้มีคนเยอรมันรวมอยู่ด้วยนิดหน่อย นอกจากนี้คนพวกนี้ยังเป็นแค่อดีตเยอรมันอีกด้วยเพราะพวกเขาเปลี่ยนสัญชาติตัวเองกันหมดแล้ว

 

"พอดีผมสงสัยเรื่องของคนพวกนี้นิดหน่อยน่ะครับ, ก็เลยถาม"

 

เขาไม่ต้องการที่จะบอกว่าพวกเขานั้นต้องการช่างเทคนิคพวกนี้, จากมุมมองของเขา ฟิวเจอร์กรุ๊ปคิดจะรับคนพวกนี้ไปแทนที่จะลงโทษพวกเขา

 

"อืม, ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันครับ"

 

ลู่เผิงเฟยคิดอยู่พักใหญ่, จริงๆแล้วเขาเองก็ไม่ค่อยรู้เรื่องนี้เหมือนกัน, ในตอนที่เขามาที่นี่, เขาก็แค่ทำตามที่อู๋ฮ่าวเหรินอธิบายไว้ก็เท่านั้น

 

อีกทางด้านหนึ่ง,

มีคนจำนวนมากบนอินเตอร์เนทที่กำลังรอคอยผลของเรื่องนี้อยู่, พวกเขาต้องการที่จะรู้เช่นกันว่าทางฟิวเจอร์กรุ๊ปจะทำอย่างไรกับคนพวกนี้

 

"ถ้าดูจากการกระทำของคนพวกนี้, ผมคิดว่าฟิวเจอร์กรุ๊ปคงจะฆ่าคนพวกนี้ทิ้งแน่ๆ"

 

"คุณลองคิดดูดีๆ, ในปัจจุบันดูเหมือนคนพวกนี้น่าจะสามารถทำประโยชน์ให้ฟิวเจอร์กรุ๊ปได้, นั้นคงเป็นเหตุผลที่คนๆนั้นไว้ชีวิตพวกเขาก็ได้"

 

"ฉันได้ยินมาในช่วงที่ผ่านมานี้ว่า, มีหลายประเทศที่ได้ติดต่อกับฟิวเจอร์กรุ๊ปและหวังที่จะร่วมมือกับฟิวเจอร์กรุ๊ปอยู่นะ"

 

"เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น, มันก็แหงอยูู่แล้วที่ประเทศพวกนั้นต้องการที่จะร่วมมือกับฟิวเจอร์กรุ๊ป, คนพวกนี้ไม่ใช่คนโง่หรอกนะ, พวกเขาได้เห็นพลังของฟิวเจอร์กรุ๊ปแล้ว, ตราบเท่าที่พวกเขายอมที่จะร่วมมือกับฟิวเจอร์กรุ๊ป พวกเขาก็จะได้ไม่ต้องกังวลกับเรื่องนี้"

 

"ผมสงสัยนิดหน่อยนะ, ทำไมคุณอู๋ฮ่าวเหรินถึงได้ไม่ออกมาจัดการเรื่องนี้เองนะ?"

 

อู๋ฮ่าวเหรินกำลังทำอะไรอยู่? เขานั้นกำลังอยู่ในระบบซองแดง และกำลังอธิบายสถานการณ์ให้คนพวกนั้นฟังอยู่

 

"นักวิจัยครับ, นี่คือสถานการณ์ของผมในตอนนี้, คุณคิดว่าผมควรจะพัฒนาตรงไหนต่อดีครับ?"

 

เพราะเรื่องของการพบยานอวกาศ, อู๋ฮ่าวเหรินจึงได้ทำการเปลี่ยนเรื่องนิดหน่อย แล้วอธิบายสถานการณ์ให้คนในกลุ่มฟัง

 

นักวิจัยมองดูข้อความที่อู๋ฮ่าวเหรินได้ส่งมาด้วยความตกใจ และพูดขึ้นอย่างตะกุกตะกัก "พ่อค้าโบราณ, คุณกำลังล้อผมเล่นอยู่ใช่มั๊น?"

 

"ใครล้อเล่นกันล่ะ? ผมพูดเรื่องจริง, พวกคุณพอจะมีหนทางแก้บ้างไหม?"

 

มนุษย์ชุดเกราะพูดขึ้นมา "เดี๋ยมผมจะส่งชุดเกราะที่แข็งแกร่งไปให้นะ, คุณจะได้ไม่ต้องกลัวต่อให้ถูกพบก็ตาม"

 

อู๋ฮ่าวเหรินรู้สึกพูดอะไรไม่ออก ก่อนจะตอบกลับไป "ชุดเกราะน่ะ จะต้องแข็งแกร่งในระดับหนึ่งถึงจะใช้ได้, คนของผมไม่สามารถใช้ชุดเกราะได้หรอกนะ"

 

"ผมคิดว่า จะเป็นการดีกว่าถ้าจะหาอาวุธที่ทรงพลังมาใช้แทน" เจ้าแห่งรถบินพูดขึ้นบ้าง

 

"ในกรณีของเขา, มีอาวุธที่ทรงพลังไปก็เปล่าประโยชน์, เพราะคงไม่มีใครควบคุมมันได้, และอาวุธพวกนั้นจำเป็นต้องใช้พลังงานมากด้วย"

 

"แล้วยานรบล่ะ?" ผมเชื่อว่าพวกเราน่าจะแก้ปัญหานี้ได้ถ้าพวกเรามีกองยานรบ"

 

อู๋ฮ่าวเหรินก็รีบพูดแย้งขึ้นมา "ต่อให้คุณให้กองยานรบผมมา, คนทางฝั่งของผมก็ไม่มีใครขับได้อยู่ดีครับ"

 

สุดหล่อโคตรเจ๋งก็พูดขึ้นมา "ถ้าที่คุณบอกมาเป็นจริง, ผมว่าก็ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงนะ, เขตสองดาวเนี่ยถือว่าไกลมากอยู่ ต่อให้มีสตาร์เกตแต่พลังงานที่ต้องใช้เพื่อไปที่นั่นก็ไม่มีใครแบกรับไหวอยู่ดี

 

"ผมไม่รู้หรอกนะว่าคุณอยู่ที่ไหน, แต่คุณสามารถไปที่เขตดาวเดี่ยวได้นะ, เอ้านี่, นี่คือแผนการของคุณ ลองเอาไปดูเอง"

 

เขาไม่คิดว่าสุดท้ายแล้วจะเป็นเจ้าแห่งเรดาร์ที่โผล่มาช่วยเขาเป็นคนท้ายๆ, ดูเหมือนคนๆนี้จะไปถามเทพสงครามมา

 

อู๋ฮ่าวเหรินประหลาดใจมาก, เพราะแผนการของเจ้าแห่งเรดาร์นั้นละเอียดมา, ตราบเท่าที่เขาทำตามแผนการนี้, เขาก็ไม่จำเป็นต้องถามขั้นตอนต่อไปเลย

 

"พวกคุณไม่ต้องช่วยผมทางด้านเทคโนโลยีแล้วก็ได้"

 

"ก็ได้, คุณคิดว่าพวกเราไม่รู้งั้นเหรอ, นักวิจัยเองก็น่าจะเตรียมข้อมูลด้านเทคนิคต่างๆให้คุณไว้แล้ว"

 

"แล้วก็, ผมอยากจะสร้างไลน์การผลิตยานแม่, แต่ตอนนี้ชิ้นส่วนต่างๆยังไม่เสร็จเลย, พวกคุณมีวิธีที่จะช่วยผมแก้ปัญหานี้บ้างไหม?"

 

"ยานแม่, บ้าไปแล้ว, คุณจะสร้างของแบบนั้นขึ้นมางั้นเหรอ!" ชาวไร่พูดขึ้นมาอย่างตกใจ

 

แม้แต่คนอื่นก็ยังตกใจ, พวกเขาไม่คิดว่าอู๋ฮ่าวเหรินคิดที่จะสร้างไลน์การผลิตยานแม่ขึ้นมาจริงๆ

 

เนื่องจากมันต้องใช้ทรัพยากรมหาศาลในการสร้าง, ในปัจจุบันไม่มีองค์กรไหนที่สร้างไลน์การผลิตยานแม่ขึ้นมาใช้เองแล้ว

 

เพราะอย่างนั้น, ไลน์การผลิตยานแม่จึงได้ถูกส่งให้กับทางกองทัพทั้งหมด

 

ทุกคนจึงได้ประหลาดใจที่ได้ยินที่อู๋ฮ่าวเหรินบอกว่าเขาต้องการที่จะสร้างไลน์การผลิตยานแม่ขึ้นมา

 

"เรื่องของไลน์การผลิตยานแม่ไม่ใช่ปัญหาหรอกผมมีทรัพยากรพอ, พวกคุณช่วยผมแก้ไขชิ้นส่วนพวกนี้ให้หน่อย ส่วนชิ้นส่วนอื่นผมจะจัดการเอง"

 

"บ้าจริง, ตอนนี้ผมชักจะรู้สึกอิจฉาที่ๆคุณอยู่นิดหน่อยแล้วล่ะ" นักธุรกิพลังงานพูดขึ้นแบบคร่ำครวญ

 

เขานั้นสงสัยจริงๆว่า, อู๋ฮ่าวเหรินอยู่นั้นอยู่ที่ไหนกันแน่, ฟังจากที่เขาเล่าแล้ว น่าจะเป็นเขตดาวใหม่ที่กำลังพัฒนา           

 

เขตดาวที่ยังไม่ได้พัฒนานั้น, สำหรับคนที่ทำงานด้านพลังงานนั้นเป็นอะไรที่น่าอิจฉามาก, เขตดาวที่ยังไม่พัฒนานั้นมันที่ๆเต็มไปด้วยความมั่งคั้ง

 

แน่นอนว่า, เขตดาวเช่นนี้มันจะเต็มไปด้วยอันตรายอยู่ทุกหนทุกแห่ง, ถ้าโชคร้ายก็อาจจะตายได้

 

"อีกไม่นาน, ผมจะบอกพวกคุณเองว่าผมอยู่ที่ไหน, แต่ตอนนี้ผมยังบอกพวกคุณไม่ได้"

 

จริงๆแล้ว, อู๋ฮ่าวเหรินอยากจะบอกความจริงแก่พวกเขาเสียวันนี้เลย, เพราะหลังๆมานี้เขาพูดเรื่องแต่งกึ่งจริงกึ่งเท็จมาโดยตลอด

 

ในตอนนี้เขาก็ยังรู้สึกว่าการโกหกสีขาวนั้นยังเป็นตัวเลือกที่ถูกต้องอยู่, ปล่อยให้พวกเขารู้แค่สถานการณ์ของเขาก็พอ ไม่งั้นคงได้อิจฉาจนตายแน่

 

ขณะนั้นเอง จู่ๆจ้าวแห่งศิลป์ก็ออนไลน์เข้ามา, หลังจากที่ได้ฟังที่ฮ่าวเหรินพูดเขาก็พูดขึ้นมา "สถานการณ์ของเจ้าหนูนี่พิเศษมาก, นี่คือข้อมูลที่ข้าจะให้เจ้า, ถ้าเจ้าสามารถสร้างสิ่งนี้ขึ้นมาได้, เจ้าก็จะไม่ต้องกังวลเรื่องของอันตรายอีกเลย"

 

อู๋ฮ่าวเหรินมองดูข้อมูลที่เขาให้มา และเขาก็รู้สึกฮึกเหิมขึ้นมาทันใน, เขาไม่คิดว่าเจ้าแห่งศิลป์นั้นจะมีข้อมูลแบบนี้ได้