CF:บทที่ 501 ระบาดไปทั่ว

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

CF:บทที่ 501 ระบาดไปทั่ว

เมืองทะเลที่เป็นรูปสี่เหลี่ยมแห่งหนึ่ง, มีเครื่องบินลำหนึ่งได้บินลงมาจากท้องฟ้า, เครื่องบินลำนี้ มีเหล่าพนักงานของฟิวเจอร์กรุ๊ปโดยสารอยู่

อู๋ฮ่าวเหรินนั่งอยู่แถวหน้าสุดของเครื่องบิน, มองดูแม่น้ำขนาดใหญ่และภูเขาผ่านกระจกพิเศษของเครื่องบินลำนี้

"จี้, ได้เริ่มงานแผนการประเมินไปรึยัง?"

"เมื่อหลายวันก่อน, คนพวกนั้นได้ทำได้กว่าที่พวกเราคาดการณ์ไว้ค่ะ, ด้วยการร่วมมือของคนพวกนั้นอุปกรณ์บางอย่างในเมืองก็จะสามารถทำงานได้อย่างเต็มประสิทธิภาพค่ะ"

อู๋ฮ่าวเหรินผงกหัว, ซึ่งเขาไม่ประหลาดใจเท่าไร, ถ้าเป็นเมื่อก่อนเขาคงจะประหลาดใจไปแล้ว แต่ตอนนี้เขามีอะไรหลายอย่างมากมายให้ต้องคิด

"หลังจากที่ทำการประเมินนี้เสร็จแล้ว, ก็เริ่มปล่อยภาพยนตร์ที่พวกเราทำออกมาได้, แล้วจากนั้นจึงค่อยปล่อยเกม "อารยธรรมมนุษย์" ออกมา

"รับทราบค่ะ"

เมื่อเครื่องบินลงมาจอดเทียบท่าที่สนามบินแล้ว, พนักงานของฟิวเจอร์กรุ๊ปก็ทยอยลงมาจากเครื่องบินอย่างรวดเร็วและมองดูเมืองทะเลทรายที่พวกเขายืนอยู่

ถ้าพวกเขาไม่เคยเห็นยานอวกาศมาก่อน, เมื่อได้ยินเรื่องของแผนการอพยพข้ามดวงดาวและการก่อสร้างบนดวงดาว, พวกเขาก็คงจะตกใจกับเมืองทะเลทรายแห่งนี้

หลิวหมิงเยว่มองมาที่อู๋ฮ่าวเหรินที่กำลังยืนอยู่และไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

ร่างกายที่เซ็กซี่ของเธอเอนตัวไปหาหลิวเหมยหรูและกระซิบกระซาบ "พี่เหมยหรูคะ, ก่อนหน้านี้พี่ได้มีอะไรกับหัวหน้าบ้างรึเปล่าคะ? ฉันรู้สึกว่าหัวหน้าเปลี่ยนไปมากเลยค่ะ"

"ยัยเด็กนี่, ฉันล่ะอยากเย็บปากของหล่อนจริงๆ, เธอคิดว่าพี่เหมยหรูของเธออายุเท่าไรแล้ว? ยิ่งไปกว่านั้น, หัวหน้าแค่เริ่มที่จะทำความเข้าใจอะไรบางอย่างได้เท่านั้น, เขาไม่คิดที่จะปิดซ่อนตัวเองเหมือนเมื่อก่อนแล้ว"

"หัวหน้าในตอนนี้รู้สึกเหมือนกับใกล้ชิดมากขึ้นพิกล, ถ้าเป็นเช่นนั้น, เขาก็อาจจะหลงใหลเสน่ห์ของหญิงสาวขึ้นมาบ้างก็ได้นะ"

"......"

อู๋ฮ่าวเหรินที่กำลังยืนฟังหญิงสาวคุยกัน, หน้าของเขาก็แดงขึ้นมาและรีบเดินออกจากตรงนี้ไป, เขานั้นยังจะต้องไปดูว่าแผนการประเมินนั้นไปถึงไหนแล้ว

หลังจากที่ทุกคนได้ทราบถึงเรื่องของการประเมินในวันนี้แล้ว, ผู้คนกลุ่มนี้ก็เริ่มตื่นเต้น, และเดินตามหุ่นยนต์ไปยังโรงงานข้างล่าง

"การประเมินในวันนี้นั้นง่ายมาก, แค่พวกคุณจำเป็นที่จะต้องใช้อุปกรณ์เหล่านี้เพื่อแสดงให้เห็นถึงความรู้ของพวกคุณว่าได้ตามมาตรฐานของพวกเราหรือไม่, แล้วคุณก็จะผ่านการประเมินนี้

ทั้ง 8 โซน, มีคนมากกว่า 10,000 คนในแต่ละโซน, เมื่อพวกเขาได้เรียนรู้เกี่ยวกับอุปกรณ์ที่ใช้ในการประเมินเสร็จแล้ว, พวกเขาเดินเข้าไปในโรงงานอย่างรวดเร็ว

พวกเขาต้องแข่งกับเวลา

ถ้าเกิดพลาดการประเมินครั้งนี้, ความพยายามที่ผ่านมาก็จะสูญเปล่า

ในขณะที่คนพวกนี้กำลังทำการประเมินอยู่นั้นเอง, ก็ได้มีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นที่โลกภายนอก มีหลายรัฐบาลที่ได้ส่งกองกำลังออกไปเพื่อรักษาความสงบ

ขณะที่ในเว็บบอร์ดของฟิวเจอร์กรุ๊ปคึกคักกันอย่างมาก, เพราะเป็นเว็บบอร์ดที่สามารถให้ผู้คนจำนวนมากสามารถออนไลน์ได้พร้อมกันโดยเว็บไม่ช้าลงหรือล่มได้

"บ้าจริง, แล้วผมจะมีชีวิตอยู่ต่อได้ยังไง, เมื่อเช้าก็ยังดีๆอยู่เลย, พอมาถึงตอนบ่ายบริษัทก็ประกาศล้มละลายซะงั้น"

"แม่งเอ๊ย, หัวหน้าของเราหายตัวไป, ปล่อยให้พนักงานบริษัทกว่า 300 คนได้แต่ยืนมองข้าวของในบริษัท"

"มีสินค้าอยู่ในบริษัทของคุณไม่ใช่เหรอ? จะไปกลัวอะไรล่t? เอามันออกไปขายเอาเงินเลย"

"ขายให้ใครล่ะ? เอ้าดู, นี่คือสินค้าของบริษัทผม, คุณคิดว่ายังจะมีคนซื้ออีกมั๊ย?"

"บ้าจริง, ขายไม่ออกหรอก, ข้าเชื่อว่าถ้าเป็นเมื่อวานนี้คงจะมีคนมากมายแย่งกันซื้อ, แต่ตอนนี้ให้ฟรีคงยังไม่มีใครเอาเลยมั๊ง?"

"ฮ่าๆๆ, บ้ามาก, นี่มันบ้ามากๆ, แค่วันเดียว โรงงานมากกว่า 200 โรงงานต้องปิดตัวลง และยังมีมากกว่า 1,000 โรงงานที่เตรียมตัวจะปิดตาม"

"สมควรแล้ว, พวกเขาโดนเตือนความจำโดยฟิวเจอร์กรุ๊ปหน่อยว่า, พวกเขาก็ทำได้เพียงแค่ตดเมื่อพวกเขาพูดถึงฟิวเจอร์กรุ๊ป, ตอนนี้ตดนั้นคงย้อนกลับไปกระแทกฟันร่วงหมดปากไปแล้วมั๊ง"

"เฮ้อ, ปัญหาตอนนี้คือจะทำยังไงกับคนจำนวนมากที่ตกงานเหล่านี้นี่สิ"

"......."

ทางรัฐบาลของทุกประเทศต่างก็แย่ไม่แพ้กันในเวลานี้, ด้วยการเปิดเผยข้อมูลเทคโนโลยีต่างๆของฟิวเจอร์กรุ๊ปในครั้งนี้, ทำให้บริษัทมากมายต้องพากันปิดตัวลง, แล้วถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป ประเทศคงได้เกิดความไม่สงบขึ้นแน่

ได้มีการประท้วงเกิดขึ้นมากมายในต่างประเทศ และพวกเขาต้องการให้รัฐบาลออกมาช่วยเหลือเรื่องปัญหาการจ้างงาน

แต่ปัญหาก็ได้มาเจอเข้ากับทางตัน, ไม่มีประเทศไหนที่สามารถหาทางออกนี้ได้หากปราศจากการช่วยเหลือของฟิวเจอร์กรุ๊ป

รางเหง้าของความอับโชคของอู๋ฮ่าวเหรินได้แพร่กระจายไปทั่วในขณะนี้, ยิ่งมีบริษัทไหนที่ใช้เทคโนโลยีของฟิวเจอร์กรุ๊ปมากยิ่งขึ้นเท่าไร, ก็ยิ่งมีคนซวยมากขึ้นเท่านั้น

แอปเปิ้ลเมื่อ 2 วันก่อน, พวกเขานั้นกำลังภูมิใจกับเทคโนโลยีที่เพิ่งค้นพบนี้มาก, และคิดว่าหลังจากที่นำสินค้าชิ้นใหม่นี้วางขายเมื่อไร, พวกเขาจะสามารถเผชิญหน้ากับฟิวเจอร์ได้แน่, แต่แล้วพวกเขาก็ต้องชดใช้ให้กับความโง่เขลาของพวกเขา

ตอนนี้, ทั้งบริษัทแอปเปิ้ล, กำลังอยู่ในสภาวะเป็นอัมพาต, สินค้าทั้งหมดต้องหยุดชะงัก

ในการประชุม, ผู้ถือหุ้นมากมายของแอปเปิ้ล ต่างก็มีสีหน้าไม่ดีราวกับจะตาย

"สถานการณ์เป็นอย่างไรบ้าง? พวกคุณสามารถหาวิธีทำให้บริษัทของพวกเราพลิกฟื้นกลับมาดำเนินการต่อได้มั๊ย?"

"ไม่มีทางหรอกครับ, ถ้าบริษัทของพวกเรายังคงเปิดต่อไป, พวกเราคงได้สูญเงินจนล้มละลายแน่นอนครับ"

"บ้าจริงเจ้าพวกฟิวเจอร์กรุ๊ป, พวกนั้นไม่ได้ปรารถนาดีจริงๆด้วย, ปล่อยเทคโนโลยีพวกนี้ออกมาราวกับว่าเป็นหลุมพลางรอพวกเราโดดลงไปยังไงอย่างงั้น"

คนอื่นๆไม่ได้พูดอะไรออกมา, ต่อให้มันเป็นหลุมพราง พวกเขาก็คงทำได้แต่โทษตัวเอง, เพราะดันไปโลภมากอยากได้เทคโนโลยีของคนอื่น

"ได้ยินมาว่ากูเกิ้ลและGMเองก็ประสบปัญหาแบบเดียวกัน, อย่างน้อยตอนนี้พวกเราคนเดียว, ทางรัฐบาลจะต้องออกมาหามาตรการช่วยแก้ไขปัญหานี้ให้พวกเราแน่

แน่นอนว่ากูเกิ้ลนั้นขายของหลายอย่างมากกว่าแอปเปิ้ล, และสินค้าของพวกเขานั้นก็ได้รับผลกระทบจากฟิวเจอร์กรุ๊ปเช่นกัน, โดยเฉพาะเว็บกูเกิ้ล ในเมื่อคนนิยมใช้เว็บของฟิวเจอร์กรุ๊ปมากกว่า ทำให้จำนวนผู้ใช้กูเกิ้ลลดลงไปเรื่อยๆ

ทำให้กำไรของพวกเขาจึงได้ลดลงกว่าแต่ก่อน, และตอนนี้พวกเขายังเจอกระแสแง่ลบมากขึ้นเรื่อยๆอีกด้วย

สำหรับเจ้าหน้าที่รัฐบาลเอง, ในวันนี้เป็นวันที่หนักหนาที่สุด มีโทรศัพท์เข้ามาไม่หยุดไม่หย่อน ดังตลอดทั้งวัน

ในจงหนานไห่, มีเหล่าเจ้าหน้าที่อาวุโสและผู้อำนวยการหลายคนมานั่งรวมกันอยู่ในห้องประชุมและดูขอมูลอย่างต่อเนื่อง, มีบางคนที่รู้สึกยินดีกับแผนการที่เตรียมไว้ล่วงหน้านี้

"เจ้าหนูนั่นวางแผนเอาไว้นานแล้วอย่างงั้นเหรอ, ไม่อย่างนั้นแผนนี่คงไม่ละเอียดขนาดนี้"

"ในตอนนี้ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน, จากข้อมูลที่เราได้รับมา ไม่สามารถบอกได้เลยว่าแผนการนี้ได้วางเอาไว้นานแล้วหรือไม่, เพราะฟิวเจอร์กรุ๊ปเคยออกมาเตือนแล้ว แต่ก็ไม่มีใครฟัง"

"แต่ไม่ว่ามันจะเป็นแผนการหรือบังเอิญก็ตาม, ปัญหานี้พวกเราจำเป็นจะต้องหาแก้ให้ได้, ถ้าปล่อยให้เป็นเช่นนี้ต่อไป ผลของมันอาจจะเป็นอะไรที่เรารับไม่ไหวแน่ๆ"

ในเวลานี้, ที่เลขาธิการได้เดินเข้ามาด้านในแล้วพูดขึ้น "ท่านผู้นำครับ, มีข้อมูลที่พวกเราเพิ่งได้รับมาจากคนในฟิวเจอร์กรุ๊ปครับ"

กลุ่มคนจึงรีบตรวจสอบข้อมูลเหล่านี้ทันที, ข้อมูลที่ส่งมาให้ในคราวนี้จะต้องสำคัญมากแน่ๆ

ท่านผู้นำคิ้วขมวด, และถามกลับไป "จะต้องทำตามนี้จริงๆเหรอ?"

"จากการคำนวนแล้วคิดว่า, จากสถานการณ์ของเราในตอนนี้แล้ว ไม่มีหนทางอื่นที่ดีกว่านี้แล้วครับ, และถ้าพวกเราไม่ทำตามนี้ คงจะได้เกิดจราจลแน่ๆครับ, เมื่อถึงเวลานั้นฟิวเจอร์กรุ๊ปคงได้ก้าวเข้ามาโดยที่พวกเราทำได้แต่ยืนดูแน่ๆครับ"

"นี่อาจจะเป็นวิธีที่ดีจริงๆก็ได้, ยังไงพวกเราก็ไม่ใช่ศัตรูของฟิวเจอร์กรุ๊ปอยู่แล้ว, ในทางกลับกันพวกเราเองก็ได้เปรียบกว่าประเทศอื่นๆอยู่, ทำไมพวกเราไม่อาศัยความได้เปรียบนี้แล้วใช้ให้เป็นประโยชน์ล่ะนะ"

หลังจากที่ลังเลอยู่สักพัก, เขาก็ได้เริ่มเข้าใจเรื่องนี้และพูดขึ้น "ดำเนินการตามแผนการนี้, และให้ความร่วมมือในทุกภาคส่วน ใครก็ตามที่คิดคัดค้านหรือสร้างปัญหาให้จัดการยิงทิ้งได้ทันทีตามกฏอัยการศึก"