TB:บทที่ 109 สวนจักรพรรดิ์

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

ชื่อของ "ไคเหมินเจ่อ" คือเย่ข่ายซึ่งมีชื่อเหมือนกับตัวละครของ กู หลง ต้า อย่างไรก็ตามเขาไม่สามารถบินด้วยมีดได้ แต่มีสิ่งเดียวกับเย่ข่าย คือ ตราบใดที่เขาโจมตีเซิร์ฟเวอร์หรือแพลตฟอร์ม เขาจะเป็นเหมือนมีดบินเลยล่ะ ซึ่งเป็นมีดในมือของเย่ข่ายและยิงเป้าหมายด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว

เย่ข่ายและเกาเฟิงเสี่ยวมาที่ บริษัท ของเฉินหลง เขาจึงแนะนำให้เจิ้งอี้และซวีหมิงเหม่ยรู้จัก

หลังจากรู้ว่าโปรแกรมอยู่ในมือของเจิ้งอี้ เย่ข่ายก็เข้า"ประชิด" เจิ้งอี้ ทันที

"คุณเฉิน โปรแกรมอะไรที่ทำให้เขาตื่นเต้นมาก" เกาเฟิงเสี่ยวเห็นเย่ข่ายที่ตื่นเต้นบางอย่างแสดงออกอย่างงงงวย

คุณรู้นี่ เย่ข่ายเป็นคนที่มักจะขอให้เขาทำอะไรซักอย่าง เขามักจะแสดงออกว่า "ให้อัจฉริยะของเขาทำสิ่งปัญญาอ่อนนี้อีกครั้ง" แต่คราวนี้เฉินหลงใช้โปรแกรมสั้น ๆ เพื่อให้เย่ข่ายแสดงความบ้าคลั่งออกมา ไม่จำเป็นต้องมีช่องว่างขนาดใหญ่เช่นนี้

“แน่นอนว่า ทุกที่มีเวทมนตร์นะคุณเกา คุณควรรู้ว่าค่าร่างกายของคนในประเทศจีนนั้นไม่ดีเท่าคนต่างชาติ นี่เป็นความจริงที่ว่าเราไม่สามารถหักล้างได้ในขั้นต้นอาจใช้เวลานานกว่าเพื่อจะเปลี่ยนสิ่งนี้ แต่ด้วยโปรแกรมนี้ สมรรถภาพทางกายของผู้คนแห่งสวรรค์จะดีขึ้นอย่างมากในเวลาอันสั้นคุณคิดว่านี่สามารถทำให้เขาเป็นแบบนี้ เฉินหลงได้อธิบายสั้น ๆ

"โปรแกรมนั้นสามารถปรับปรุงสมรรถภาพร่างกายของผู้คนได้จริงหรือ" ดวงตาของเกาเฟิงเสี่ยวเบิกกว้าง

โปรแกรมหนึ่งสามารถปรับปรุงสมรรถภาพทางกายของผู้คนซึ่งเรียกได้ไกลเกินไป

เฉินหลงหัวเราะและไม่พูด ไม่ว่าเขาจะบอกว่าตอนนี้มันไม่เป็นประโยชน์เท่าที่พูดกับข้อเท็จจริงเมื่อผลิตภัณฑ์ออกมา

ในเวลานี้เจิ้งอี้ปล่อยให้เย่ข่ายเห็นขั้นตอนส่วนใหญ่ของระบบภาพเสมือนจริง แต่ส่วนที่สำคัญที่สุดถูกสงวนไว้

ท้ายที่สุดหัวใจของผู้คนก็ยากที่จะทำนายได้ ใครจะรู้ว่าเย่ข่ายจะทำอะไรหลังจากดูรายการแล้ว บางทีเขาอาจจะทุ่มเทให้กับประเทศในขณะนี้ แต่ในอนาคตใครจะรู้ดังนั้นเฉินหลงและเจิ้งอี้จะไม่รับความเสี่ยงนี้

"คุณเฉิน ถ้าโปรแกรมนี้มีค่ามากมันไม่ปลอดภัยที่จะปล่อยให้อยู่ที่นี่เหรอ?" เกาเฟิงเสี่ยวคิดถึงความปลอดภัยของโปรแกรม

"คุณเกา ตราบใดที่เราไม่พูดออกไป ใครจะรู้" เฉินหลงกล่าวว่า

เกาเฟิงเสี่ยวถูกต้องที่จะคิดเกี่ยวกับมัน แต่เรื่องยังคงต้องมีการรายงานไปยังผู้บังคับบัญชา ดังนั้นเกาเฟิงเสี่ยวและเฉินหลงพูด และออกจาก บริษัท

เฉินหลงรู้ว่าเกาเฟิงเสี่ยวอยากรายงานต่อไปเมื่อเขาจากไป ท้ายที่สุด ก็เป็นการดี ที่จะให้คนชั้นนำทราบเกี่ยวกับเรื่องใหญ่ เฉินหลงเดิมต้องการขายให้กับรัฐ เขาบอกประเทศผ่านปากของเกาเฟิงเสี่ยวว่าเขาสามารถขายในราคาที่ดี ทำไมจะไม่ล่ะ

หลังจากนั้นเฉินหลงกำลังรอการตอบกลับของเกาเฟิงเสี่ยวใน บริษัท

และเย่ข่ายและเจิ้งอี้ คนสองคนเริ่มศึกษาวิธีทำให้โปรแกรมง่ายขึ้นหรือทำเป็นหลายๆรุ่นออกมา

เกาเฟิงเสี่ยวไม่ขอให้เฉินหลงรอนาน หลังจากหนึ่งชั่วโมงเขากลับไปที่ บริษัท และเอาเฉินหลง, เจิ้งอี้, เย่ข่าย และเอาโปรแกรมไปวาง

เมื่อเห็นสถานที่นี้เฉินหลงก็รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อยเพราะสถานที่แห่งนี้เป็น "สวนแห่งจักรวรรดิ" ที่ไกลเกินเอื้อมของคนทั่วไป

"สวนจักรพรรดิ์" ซึ่งตั้งอยู่ทางตะวันตกของพิพิธภัณฑ์พระราชวังอิมพีเรียลและทางใต้ของสะพานอ้าวหยู่ ครอบคลุมพื้นที่ 1,500 ม. รวมถึงผิวน้ำ 700 มม. เป็นหน่วยพิทักษ์มรดกทางวัฒนธรรมที่สำคัญของชาติ มันเคยเป็นที่รู้จักกันในชื่อซีหยวน ก่อนการปลดปล่อย "สวนหลวง" เป็นสถานที่สำหรับจักรพรรดิศักดินามาเยี่ยมและเยี่ยมชมอยู่เสมอ ทิวทัศน์หลักรวมถึง ซี่เกือง พาวิลเลียน คินเชงฮอลล์, สวนกล้วย, ศาลาชูอิยุน, หยิงตาย เฟิงแซหววน และ จิงกุ

ในขณะเดียวกันก็ยังเป็นศูนย์กลางของราชวงศ์จีนที่ยิ่งใหญ่ที่อยู่อาศัยของผู้นำสูงสุดสัญลักษณ์และคำสรรพนามของอำนาจการบริหารสูงสุดและสถานที่ลึกลับสำหรับโลก

รถขับรถข้ามสะพานถ้ำอ้าวหยู่สีทองไปทางกำแพงสีแดงอย่างช้าๆ

เมื่อพวกเขามาถึงกำแพงสีแดง เกาเฟิงเสี่ยวและเฉินหลงลงจากรถ

ทันทีที่เขาลงจากรถ เฉินหลงรู้สึกว่ามีดองตานับพันจ้องเขาอยู่ว่าหากเกิดเขามีการกระทำที่ไม่เหมาะสม เขาจะโดนจับแน่

ในขณะนี้เครื่องตรวจจับเฉินหลงนอกจากนี้ยังอาจกล่าวได้ว่าระบบอัจฉริยะชี้ตำแหน่งของผู้ที่ล็อคตัวเอง

ทันใดนั้นเฉินหลงก็ให้คิดซุกซน ทันใดนั้นเขาก็หันหัวของเขาและแสดงรอยยิ้มที่ตำแหน่ง 90 องศาซ้ายของเขา

ในตำแหน่งนั้น ผู้ชายที่มีปืนซุ่มยิง เมื่อเขาเห็นรอยยิ้มจากเฉินหลงจากสายตาเขาก็รู้สึกตื่นเต้น เขาเกือบจะยิงเฉินหลง อย่างไรก็ตาม การอบรมด้วยความเข้มข้นสูงทำให้เขายังระงับอารมณ์ของเขาไว้ได้

"หัวมังกรของฉันถูกพบแล้ว" แน่นอนว่าชายคนนั้นรู้ว่าเฉินหลงเห็นเขา เขาทำอะไรไม่ได้นอกจากจะรายงานเบื้องบนเท่านั้น

“แปด ไม่ต้องห่วงมากขนาดนั้นรักษาตำแหน่งของคุณไว้” เสียงมาจากชุดหูฟังของชายคนนั้นสั่งให้เขาอยู่ที่ไหน

คนที่สั่งก็ทำอะไรไม่ถูกด้วยเช่นกันเพราะเขาได้รับรายงานจากสมาชิกทุกคนในทีม ข่าวทั้งหมดคือว่าเขาได้รับการค้นพบ ในทำนองเดียวกันเขาเห็นเฉินหลงหัวเราะ ถ้าเขาไม่รู้ว่าเฉินหลงเป็น "กลุ่มซีโร่" เขาจะน่าสงสัย

"กลุ่มซีโร่" พวกนั้นแข็งแกร่งจริงๆคนที่สั่งไม่คิดอะไรเลย

"ตอนนี้ฉันกำลังดูอะไรอยู่?" เกาเฟิงเสี่ยวมองเฉินหลง

ตอนนี้เกาเฟิงเสี่ยวเห็นเฉินหลงจากซ้ายไปขวาและบางครั้งเขาก็แสดงรอยยิ้มเหมือนคนบ้า เขาเห็นเกาเฟิงเสี่ยวแสดงใบหน้าที่เต็มไปด้วยคำถาม

"ไม่มีอะไรนอกจากคำทักทาย" เฉินหลงยิ้ม

เห็นเฉินหลงไม่เต็มใจที่จะพูดว่าเกาเฟิงเสี่ยวไม่ถามอีกแล้วและยังคงพาเฉนหลงและทั้งสามคนเข้าไปข้างใน

ขณะที่พวกเขาเดินเข้ามาพวกเขาจะเห็นชายในชุดดำกระจัดกระจายอยู่รอบตัวพวกเขาเป็นครั้งคราว

ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังยืนอยู่ที่นั่น แต่เมื่อพวกเขาพบว่ามีอันตรายพวกเขาจะกลายเป็นโหมดโจมตีและนักฆ่าอันตราย

เพียงไม่นานเฉินหลงก็มาถึงที่เซนได ซึ่งเป็นผู้นำสูงสุดของราชวงศ์จีนที่ยิ่งใหญ่

หลังจากเกาเฟิงเสี่ยวและเจ้าหน้าที่นอกเมืองเซนไดพูดสองคำ เจ้าหน้าที่คนหนึ่งเข้ามารายงานอีกคนกำลังดูเกาเฟิงเสี่ยวสี่คนด้วยความระมัดระวัง

มีผู้รายงานไม่กี่คนออกมาและเปิดประตูเพื่อให้เกาเฟิงเสี่ยวและสี่คนเข้ามา

ในเวลานี้เฉินหลงก็ทักทายทหารสองคนในทันทีและทั้งสองคนก็คารวะให้เฉินหลงโดยไม่รู้ตัว

เฉินหลงยิ้มให้พวกเขาแล้วเดินเข้ามา

ฉันเป็นคนสำคัญอยู่ดีและก็เหมาะสำหรับพวกเขาที่จะแสดงความเคารพตัวเอง

เฉินหลงกับเกาเฟิงเสี่ยวและคนสามคนมาที่ห้องโถงใหญ่ของเซนได

เฉินหลงเข้ามาในห้องโถงหลักของเซนไดผู้นำคนแรกและคนที่สองของราชวงศ์จีนที่ยิ่งใหญ่นั่งคุยกันและหัวเราะในขณะที่ชายชราในวัยห้าสิบของเขายืนเงียบ ๆ อยู่ข้างหลังพวกเขา

เมื่อเห็นชายชรา เฉินหลงก็รู้สึกว่าขนลุก

อันตราย ชายชราคนนี้อันตราย อยู่ห่างจากเขา อย่าเป็นศัตรู

เฉินหลงคิดอย่างเดียวหลังจากที่ได้เห็นชายชราคนนี้