TB : ตอนที่ 16 การทดลอง
"เฉินหลง วันนี้ฉันต้องขอโทษนายด้วยจริงๆนะ
ฉันเป็นคนชวนนายมาก็จริงแต่ฉันไม่คิดว่าจะได้ชวนนายมาที่สถานีตำรวจแทน
ฉันขอโทษนะ…" จี้โม่ซีที่นั่งอยู่ในรถกล่าวขอโทษเฉินหลง
"แต่วันนี้ฉันรู้สึกมีความสุขมากเลยนะที่ได้ทำอะไรต่างๆกับเธอ ไม่ว่าฉันจะทำอะไร
ฉันก็ต้องอยู่ตัวคนเดียวตลอด เพราะฉะนั้นฉันมีความสุขมากที่มีเธออยู่
วันนี้มีสาวสวยชวนฉันมาทานมื้อเย็นทั้งที ไม่เห็นจะต้องกล่าวขอโทษอะไรฉันเลย"
เฉินหลงส่งยิ้มให้จี้โม่ซี
"…ขอบคุณ" จี้โม่ซีตั้งใจมองไปที่เฉินหลง
“อย่ามองฉันด้วยสายตาแบบนั้นสิ ฉันรู้ว่าฉันหล่อ แต่ถ้าเธอยังมองฉันแบบนี้
ฉันก็เขินเป็นเหมือนกันนะ” เฉินหลงพูดแกล้งอีกฝ่าย
"นาย ... " จี้โม่ซีจ้องมองที่เฉินหลง
"ตอนนี้ก็เกือบจะ5ทุ่มแล้ว ฉันขอขับไปส่งเธอที่บ้านก็แล้วกันนะ"
เฉินมองเวลาแล้วพูดออกมา
"ได้สิ" จี้โม่ซีพยักหน้า
หลังจากนั้น เฉินหลงก็ขับรถพาจี้โม่ซีไปส่งที่บ้านของเธอแล้วค่อยกลับไปที่วิลล่า
"ถึงบ้านยัง?" หลังจากที่เขากลับมาถึงวิลล่า
เฉินหลงได้รับวีแชท(แอพส่งข้อความ)จากจี้โม่ซี
"เพิ่งถึงบ้าน เธอยังไม่ได้พักผ่อนเหรอ?" เฉินหลงส่งข้อความกลับไป
"เพิ่งอาบน้ำเสร็จ" จี้โม่ซีตอบข้อความกลับมาในทันที
"อ๋า คนสวยอาบน้ำ น่าเสียดายที่ไม่ได้เห็นเป็นบุญตา"
เฉินหลงตอบข้อความกลับพร้อมกับใส่รูปรอยยิ้มเล็กๆท้ายประโยค
"จอมวายร้าย มันสายไปแล้วย่ะ นายไปพักได้แล้ว"
ข้อความของจี้โม่ซีที่ตอบกลับมามีรูปใบหน้าเขินอายเพิ่มมาในประโยคด้วย
"อืม ถ้างั้นฉันไปอาบน้ำก่อนนะ" หลังจากที่เฉินหลงกดส่งข้อความไปให้อีกฝ่าย
เขาก็วางโทรศัพท์มือถือลง แล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำทันที
เมื่อเขามาถึงห้องน้ำ เฉินหลงเติมน้ำในอ่างให้เต็มแล้วลงไปแช่ตัวในนั้น
"อืมม รู้สึกสบายชะมัด" เฉินหลงแช่ตัวในน้ำ รู้สึกถึงความสบายตามร่างกาย
ยิ่งไปกว่านั้นอ่างอาบน้ำนี้ยังเป็นจากุซซี่อีกด้วย
หัวฉีดน้ำที่อยู่ในอ่างอาบน้ำพ่นอากาศออกมาทำให้เกิดฟองในน้ำ
เพื่อนวดร่างกายของเฉินหลง ทำให้เขารู้สึกผ่อนคลาย
"นี่แหละคือชีวิต! ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมทุกคนถึงอยากรวย
เพราะความรวยมันดีอย่างนี้นี่เอง ระบบเถาเป่าที่แข็งแกร่งที่สุด ฉันรักมัน!"
เฉินหลงคิดถึงระบบเถาเป่าที่แข็งแกร่งที่สุดของเขา แล้วก็เข้าสู่ระบบไป
เพราะว่าไม่มีของอะไรในร้านค้าของเฉินหลง ดังนั้นจึงไม่มีใครอุดหนุนเขา
แน่นอนว่ายังมีเพชรจำนวนมากที่ตั้งอยู่ในร้าน
หลังจากนั้นเฉินหลงก็หาสิ่งของที่เป็นประโยชน์ต่อเขา
และเขาสามารถแลกเปลี่ยนมันได้ในขั้นตอนของระบบ
เฉินหลงที่เห็น "ยาต้าหลี่" และ "ยาฉลาด" มาก่อน เขาสามารถซื้อมันได้
แต่เฉินหลงไม่สามารถใช้งานพวกมันได้ในตอนนี้ดังนั้นเขาจึงขอข้ามมันไปก่อน
"ยังไงซะก็มีสิ่งที่เรียกว่า ‘แว่นตาวิเคราะห์คุณภาพต่ำ’ อยู่นี่ แล้วมันจะมี
‘แว่นตาวิเคราะห์ทั่วไป’ บ้างไหมนะ?" เฉินหลงกำลังคิดถึงความเป็นไปได้สำหรับมัน
เมื่อเฉินหลงนึกถึงแว่นตาวิเคราะห์ เขาเห็นผลิตภัณฑ์จำนวนมากของแว่นตาวิเคราะห์
และมันยังแบ่งเกรดเอาไว้อีกด้วย
"แว่นตาวิเคราะห์แบบสมบูรณ์ สิ่งมีชีวิตหรือวัตถุใดๆก็ตามในจักรวาลสามารถจำแนกได้
ผู้ขายคือ เปราแห่งมันโทล่า ดาวเคราะห์ไฮเทค ราคาอยู่ที่ 50,000 คะแนนแลกเปลี่ยน
สิ้นค้าคงเหลือ 27/50"
"แว่นตาประเมินราคาในตำนาน สามารถใช้เพื่อระบุทุกสิ่งในจักรวาล
ยกเว้นพื้นที่ลับเฉพาะและสมบัติของจักรวาล ผู้ขายคือ
อัลวินแห่งดาวเคราะห์ยานอวกาศ ราคาอยู่ที่ 40,000 คะแนนแลกเปลี่ยน สิ้นค้าคงเหลือ
100/100"
"แว่นตาวิเคราะห์ระดับสูงสุด ... "
"แว่นตาวิเคราะห์แบบปรับแต่ง ... "
"แว่นตาวิเคราะห์ทั่วไปสามารถระบุวัตถุทั้งหมดบนโลกของผู้ใช้ได้
ผู้ขายคือบรูเออร์แห่งบลาย สิ้นค้าราคาอยู่ที่ 1,000 คะแนนแลกเปลี่ยน
สิ้นค้าคงเหลือ 345/400"
"คนธรรมดาถึงต้องการ 1,000 คะแนนแลกเปลี่ยน
ดูเหมือนว่าฉันต้องหาวิธีอื่นที่จะได้รับมันอีก" เฉินหลงพูดอยู่ในใจ
หลังจากแช่ตัวในอ่างอาบน้ำไปประมาณครึ่งชั่วโมงแล้ว เขาก็ออกมาจากอ่าง
“ จ้าวหงไป๋ ผู้ชายคนนั้นกล้ามาตอแยฉันไม่เลิก
แล้วฉันจะทำให้คุณได้เห็นจุดจบของคนที่มายั่วโมโห คอยดูเถอะ”
หลังจากก้าวออกมาจากห้องน้ำ
เฉินหลงนอนแผ่อยู่บนโซฟาแบบเตียงนอนขนาดใหญ่แล้วเริ่มคิดแผนการเอาคืนจ้าวหงไป๋
ถึงเฉินหลงจะไม่มีวิธีเก็บคะแนนแลกเปลี่ยน
แต่การแก้แค้นสามารถทำสำเร็จได้โดยคนหนึ่งคน
"ถ้านายขอให้ใครบางคนจัดการกับเขา นั่นก็แค่การลงมือทำ ไม่มีความสะใจเป็นพิเศษ
แต่ถ้านายอยากสู้กับเขา นายจะต้องจัดการมันด้วยตัวเอง
แล้วทำให้เขารู้ว่าเขากำลังรับมือกับใคร นี่สิดี"
เฉินหลงกำลังนึกถึงความสามารถในการควบคุมไฟของเขา "การเผาไฟจำเป็นต้องใช้ออกซิเจน
แล้วคนเราก็ใช้ออกซิเจนหายใจเพื่อความอยู่รอด
เราสามารถเผาไฟที่ไม่สามารถมองเห็นได้ ถ้าเราสามารถเผาออกซิเจนรอบตัวจ้าวหงไป๋ได้
เราก็จะสามารถฆ่าเขาอย่างเงียบเชียบ แน่นอนว่าเราไม่ใช่ผู้ฆ่า
เราสามารถทำให้เขาเป็นผักเปื่อยได้ อย่างมากอะนะ"
เมื่อปริมาณออกซิเจนน้อยกว่า 10% มนุษย์จะมีอาการคลื่นไส้และอาเจียน
หากสมองขาดออกซิเจนเป็นเวลานานกว่าหกนาที
มันจะทำให้เกิดความเสียหายที่ไม่สามารถนำกลับคืนมาได้และการตายของสมองขั้นพื้นฐานสำหรับการขาดออกซิเจนเป็นเวลานานกว่าแปดนาที
ถ้าเฉินหลงสามารถควบคุมมันได้ล่ะก็ มันจะกลายเป็นทักษะที่ไม่สามารถเอาชนะได้
หลังจากคิดเกี่ยวกับมัน เฉินหลงก็เริ่มทำการทดลองในทันที
ผลลูกไฟเป็นผลไม้ชนิดหนึ่งบนดาวเคราะห์ระดับสูง แม้แต่ในดาวเคราะห์เพลิง
ไม่ใช่มนุษย์ทุกคนจะสามารถใช้มันได้
นั่นเป็นเพราะพลังที่ทรงพลังของมันบนดาวเคราะห์ดวงนั้น
ทำให้สามารถครอบครองผลลูกไฟได้
ดังนั้นการแปรสภาพของผลลูกไฟของเฉินหลงนั้นทรงพลังมาก
ด้วยพื้นฐานที่แข็งแรง
เฉินหลงใช้เปลวไฟที่ไม่สามารถมองเห็นได้อย่างคล่องแคล่วรวดเร็วเพื่อสร้างพื้นที่ปลอดออกซิเจน
แน่นอนว่าสิ่งที่เฉินหลงต้องลงมือทำคือการสร้างพื้นที่ดังกล่าวจากระยะไกล
ด้วยวิธีนี้ เฉินหลงจะได้มอบของขวัญชิ้นโตให้แก่จ้าวหงไป๋ได้
หลังจากการทดลองอยู่หลายครั้ง
ในที่สุดเฉินหลงก็สามารถสร้างพื้นที่ปลอดออกซิเจนภายในระยะหนึ่งกิโลเมตรได้ทุกที่ทุกเวลา
หลังจากทำการการทดลองทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย เฉินหลงจึงขอตัวลาไปพักผ่อน
วันต่อมา เฉินหลงขับรถของเขาไปแถวๆบ้านของจี้โม่ซี
เฉินหลงรู้ว่าหลังจากที่เมื่อวานได้ผ่านไปแล้ว
จี้โม่ซียังคงมีความรู้สึกดีๆต่อเขาอยู่ วันนี้เป็นวันสุดสัปดาห์
จี้โม่ซีจึงไม่ต้องไปทำงานในวันนี้ ดั่งคำสอนที่ว่าน้ำขึ้นให้รีบตัก
เฉินหลงจะไม่ปล่อยให้โอกาสนี้หลุดมือไปอย่างแน่นอน
สำหรับเมื่อวาน เฉินหลงได้บอกกับคุณตำรวจไปว่าเขาต้องไปทำงานในวันนี้
ซึ่งนั่นเป็นแค่ข้อแก้ตัวแบบขอไปทีของเฉินหลงเท่านั้น
"โม่ซี เธอตื่นแล้วยัง?" เฉินหลงส่งข้อความไปหาจี้โม่ซี
"ตื่นแล้ว ฉันกำลังจะไปเยี่ยมน้องชายที่โรงพยาบาล
คราวนี้ฉันรู้สึกขอบคุณนายมากจริงๆ
น้องชายของฉันจะได้รับการผ่าตัดภายในห้าวันนี้แล้ว" จี้โม่ซีส่งข้อความกลับไป
เนื่องจากอาการป่วยของน้องชายของจี้โม่ซีi
พ่อแม่ของจี้โม่ซีจำเป็นต้องดูแลเขาอยู่ที่โรงพยาบาล
ดังนั้นส่วนใหญ่จี้โม่ซีจุงต้องอยู่บ้านตามลำพัง แต่เมื่อเธอมีเวลา
จี้โม่ซีก็จะไปเยี่ยมพวกเขาที่โรงพยาบาล
หลังจากเก็บรวบรวมค่าใช้จ่ายในการผ่าตัดได้แล้ว
โรงพยาบาลจึงเริ่มเตรียมการรักษาสำหรับน้องชายของจี้โม่ซี
“ลงมาสิ แล้วฉันจะไปโรงพยาบาลเป็นเพื่อนเธอเอง” เฉินหลงส่งข้อความอื่นไปหาเธอ
"นี่นายอยู่ข้างล่างเหรอ?"
"ใช่ ฉันจะรอเธอนะ"
ห้านาทีถัดมา จี้โม่ซีจึงเดินลงไปชั้นล่าง
วันนี้ จี้โม่ซีไม่ได้อยู่ในชุดเครื่องแบบ เธอสวมเสื้อยืดสีขาวพิมพ์ลาย
กางเกงยีนส์ขาสั้น และรองเท้าสีขาวธรรมดาๆคู่หนึ่ง
วันนี้เธอแต่งตัวเหมือนกับสาวหวานและน่ารักเหมือนกับเด็กผู้หญิงที่อยู่บ้านถัดไป
0 ความคิดเห็น