CF:บทที่ 808 หายนะที่ตามมา

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

CF:บทที่ 808 หายนะที่ตามมา

 

ในขณะที่ทุกคนคิดว่าอู๋ฮ่าวเหรินนั้นสามารถต้านทานการรุกรานได้รอบแรก, แต่เขานั้นรู้ดีว่าแนวรับของเขานั้นไม่สามารถต้านทานการรุกรานของกองยานร่วมได้แน่

 

ในการโจมตีรอบนี้, อู๋ฮ่าวเหรินพบว่าเขาสูญเสียไปอย่างมากในการตั้งรับ, นั่นคือพลังงานนั้นถูกใช้ไปอย่างรวดเร็วมาก และการโจมตีแบบนั้นไม่สามารถที่จะใช้ตลอดไปได้

 

เพราะว่าแนวป้องกันนั้นยังไม่เสร็จสมบูรณ์และป้อมปืนอีกหลายป้อมที่ยังสร้างเสร็จไม่ทันการ, ในเมื่อเป็นเช่นนี้ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะใช้โจมตีในศึกยืดเยื้อได้

 

ส่วนเรื่องของการสูญเสียพลังงานนั้นก็ช่วยอะไรไม่ได้, การโจมตีที่ทรงพลังนั้นย่อมต้องสูญเสียพลังงานมากอยู่แล้ว

 

ถ้ามีแค่อารยธรรมเดียว, อู๋ฮ่าวเหรินก็มั่นใจว่าจะสามารถป้องกันเอาไว้ได้, แต่ท่ามกลางกองกำลังร่วมเช่นนี้, จุดอ่อนของแนวรับนี้จะต้องถูกเปิดเผยขึ้นมาแน่

 

"หัวหน้าครับ, พวกเราป้องกันการโจมตีระลอกแรกได้แล้วครับ"

 

"อืม, ผมรู้แล้วล่ะ, บอกกับทุกคนให้เตรียมพร้อมที่จะอพยพตลอดเวลา, ให้กองยานขนส่งเตรียมตัวให้พร้อมและเคลื่อนย้ายสิ่งที่สามารถเคลื่อนย้ายได้ไปไว้ที่ยานขนส่ง"

 

"โธ่ หัวหน้า, ไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้นก็ได้ครับ, ด้วยประสิทธิภาพในการต่อสู้ของพวกเรา, พวกเราน่าจะสามารถป้องกันเอาไว้ได้อีกนานแน่ครับ"

 

อู๋ฮ่าวเหรินส่ายหัว, เมื่อสักครู่เขาได้หารือในกลุ่มซองแดงแล้ว, เหล่านักวางแผนต่างก็ได้ทำการวิเคราะห์แล้ว

 

ในการโจมตีครั้งต่อไป, เป็นไปได้ที่ยานรบของกองยานร่วมทั้งหมดจะถูกส่งออกมา, และจะเป็นไปไม่ได้ที่จะต้านทานการโจมตีครั้งนี้ได้แน่

 

มันจะง่ายกว่าถ้าจะถอนกำลังไปที่อีกด้านของรูหนอน

 

ถ้าคนเหล่านี้ไปที่อีกด้านของรูหนอน, แล้วปิดกั้นทางออกของรูหนอนเอาไว้ จากนั้นก็ทำให้พวกเขารู้ว่าความสิ้นหวังนั้นเป็นอย่างไร

 

"จะว่าไป, คุณได้จัดการกับสิ่งที่ผมได้ขอให้คุณไปทำเรียบร้อยหรือยัง?"

 

"ติดตั้งเรียบร้อยแล้วครับ"

 

"ดี, คุณไปได้แล้ว"

 

อู๋ฮ่าวเหรินได้เอาระเบิดทรงพลังจากอนาคตจำนวนมากออกมา, ซึ่งได้ทำการติดตั้งเอาไว้ที่ป้อมปืน

 

เมื่อพวกเขาถอนทัพออกจากที่นี่แล้ว, เขาก็จะทำการเซอร์ไพรส์กองยานร่วม

 

จากการวิเคราะห์โดยเหล่านักวางแผนในกลุ่มซองแดง, การโจมตีระลอกที่สองนั้น ยานรบทั้งหมดของกองยานร่วมจะต้องออกมากดดันเขาแน่

 

เมื่อต้องเผชิญกับกองยานรบขนาดมหึมานี้, จุดอ่อนของแนวป้องกันเรื่องของการโจมตีอย่างต่อเนื่องของป้อมปืนจะต้องถูกเปิดเผยออกมาแน่

 

"จากสถานการณ์ในปัจจุบันในสนามรบ, หากฝ่ายตรงข้ามไม่กลัวที่จะเสียสละยานรบเป็นจำนวนครึ่งหนึ่งละก็, พวกเขาคงจะฝ่าแนวป้องกันมาได้แน่"

 

"ผู้บัญชาการฝ่ายตรงข้ามคงไม่ทำแบบนั้นแน่, เขาทำแค่ประวิงเวลาทำสงครามยืดเยื้อออกไป, ก็จะเปิดเผยจุดอ่อนของแนวรับทั้งหมดออกมาได้แล้ว"

 

"ข้าไม่คิดเช่นนั้นหรอก, จากการโจมตีในรอบที่สองนี้, จะเห็นได้ว่าผู้บัญชาการฝ่ายตรงข้ามน่าจะเป็นพวกหัวรุนแรงพอดู"

 

"น่าเสียดายนะ, ถ้าเกิดว่าคุณมีเวลามากกว่านี้ที่จะสร้างป้อมปืนทั้งหมดให้เสร็จเรียบร้อยเสียก่อน, ขอแค่มีพลังงานเพียงพอ, ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะทำลายแนวรับได้ต่อให้มียานรบมามากกว่านี้ซักสองเท่าก็ตาม"

 

อู๋ฮ่าวเหรินรู้สึกหมดแรงมาก, หลังจากที่เห็นการวิเคราะห์แล้ว, เขาก็เข้าใจได้ว่าแนวรับนี้ไม่สามารถที่จะต้านทานเอาไว้ได้เลย

 

"เขาจึงออกคำสั่งออกไป "ยิง, ยิงให้เต็มที่, ไม่ต้องไปสนเรื่องพลังงาน"

 

ภายใต้การสั่งการของอู๋ฮ่าวเหริน, ทหารทั้งหมดก็เริ่มแผนการโจมตีลดจำนวน

 

กองกำลังรับที่ทรงพลังของอู๋ฮ่าวเหรินนั้นทำให้หลายๆอารยธรรมที่เฝ้าดูสงครามนี้อยู่รู้สึกคาดไม่ถึง

 

ยิ่งไปกว่านั้น, จากการโจมตี จะเห็นได้ว่าป้อมปืนมากมายของอู๋ฮ่าวเหรินนั้นล้ำสมัยมาก

 

เรื่องนี้จึงได้ทำให้พวกเขาสงสัยอย่างมากว่ากองกำลังที่คอยหนุนหลังอู๋ฮ่าวเหรินนั้นทรงพลังมากแค่ไหนกัน

 

ในเวลานี้, ผู้บัญชาการของกองทัพร่วมมีสีหน้าที่เคร่งขึมมากขึ้นเรื่อยๆ, และพวกเขาก็ได้เริ่มทำการวิเคราะห์สถานการณ์ของสงครามนี้

 

 

"เพิ่มจำนวนยานรบเข้าไปเรื่อยๆ, และส่งยานรบทั้งหมดผลักดันออกไป, หากพวกเราสามารถผ่านการโจมตีนี้ไปได้, พวกเราจะสามารถทำลายแนวป้องกันนี้ได้แน่"

 

"ข้าไม่เห็นด้วย, ถ้าพวกเราโจมตีแบบนี้ต่อไป, พวกเราคงได้สูญเสียมากเกินไปแน่ๆ"

 

"ข้าก็รู้อยู่ ถ้าพวกเราเตะถ่วงเวลา, การสูญเสียของพวกเราคงจะน้อยลง, แต่ปัญหาตอนนี้พวกเราไม่มีเวลามากขนาดนั้น, ใครจะรับประกันได้ว่าสภาสหพันธรัฐจะไม่โผล่มาช่วยเขา"

 

เหล่าผู้บัญชาการที่คัดค้านต่างก็เงียบ, สิ่งที่พวกเขากังวลที่สุดในเวลานี้คือสภาสหพันธรัฐ

 

ในเวลานี้, กองยานน่าจะกำลังเดินทางมาช่วยอู๋ฮ่าวเหรินอยู่

 

"เมื่อเป็นเช่นนี้, พวกเราจะต้องส่งกองกำลังทั้งหมดออกไป, อย่าได้กลัวการสูญเสียพวกเราจะต้องจบศึกนี้ให้ได้โดยไวที่สุด"

 

ต่อจากนั้น, สถานการณ์การสู้รบนั้นก็ได้ทำให้ผู้คนที่เฝ้าดูอยู่เกิดความสับสน, พวกเขาไม่คิดว่าสงครามนี้จะกลายเป็นโศกนาฏกรรมขนาดนี้

 

ในอวกาศอันมืดมิดมีแสงสว่างจากป้อมปืนสว่างวาบขึ้นมา, และซากยานอวกาศก็ลอยไปทั่วทุกหนทุกแห่ง

 

ยานรบของกองยานร่วม ได้เข้าต่อสู้กับแนวรับโดยบุกอัดแนวหน้าอย่างต่อเนื่อง

 

ซึ่งเห็นได้ว่ากองยานร่วมนั้นได้เลือกที่จะเสียสละยานรบเพื่อเอาชนะสงครามนี้, มองไปที่ยานรบของข้าศึก ที่บุกเข้าประชิดแนวรับเรื่อยๆ อู๋ฮ่าวเหรินจึงได้ออกคำสั่งออกไป

 

"ถอนทัพ, ให้ผู้คนอพยพออกไป, แล้วใช้หุ่นยนต์เข้าควบคุมป้อมปืนแทน"

 

"จี้, คอยสั่งการหุ่นยนต์สมองกลทุกตัวและเริ่มตั้งเวลาทำลายตัวเอง"

 

ยานขนส่งลากเอาทรัพยากรทั้งหมดออกมาและผู้คนก็พากันเข้าไปในรูหนอนและเริ่มทำการขนย้าย

 

ในเวลานี้, ป้อมปืนทั้งหมดของแนวรับทำการโจมตีอย่างเต็มกำลัง, เมื่อผู้บัญชาการกองยานร่วมได้เห็นแบบนี้แล้ว, ทั้งหมดต่างก็ยิ้มขึ้นมา

 

หากพวกเขาสามารถต้านทานการโจมตีนี้ได้, พวกเขาก็จะสามารถทำการยึดแนวรับได้

 

แน่นอนว่า, ไม่ได้มีเพียงแค่พวกเขาที่เห็นเช่นนี้, แต่ยังมีเหล่านักวางแผนการรบที่กำลังเฝ้าดูสงครามนี้อยู่, ในกลุ่มซองแดง, เป็นอีกครั้งที่พวกเขาให้คำแนะนำอู๋ฮ่าวเหริน

 

"พ่อค้าโบราณ, ตอนนี้เป็นโอกาสที่ดีที่จะใช้ระเบิดแสงสังหารที่ผมจัดหามา, ขอแค่ลูกเดียวคุณก็จะสามารถจมยานรบทั้งหมดของฝั่งตรงข้ามได้ทันที"

 

"ผมสามารถหาแสงอาทิตย์บริสุทธิ์ได้นะ, มันใจได้เลยว่ามันสามารถละลายได้ทุกสิ่งของฝั่งตรงข้ามได้เลยล่ะ"

 

"ปืนใหญ่อุกกาบาติก็ไม่เลวนะ, เพียงแค่ 2 นัด ก็สามารถส่งพวกมันทั้งหมดกลับบ้านไปได้เลย"

 

"........"

 

มองดูการโปรโมตขายของคนเหล่านี้แล้ว, อู๋ฮ่าวเหรินถึงกับพูดอะไรไม่ออก

 

มันปฏิเสธไม่ได้ว่าเขาเองก็อยากได้มาใช้เหมือนกัน, ซึ่งทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา

 

แต่ทว่า, เขาก็ต้องอดทนเอาไว้ ถึงแม้มันจะเยี่ยมที่จะเอามาใช้ฆ่าศัตรูก็ตาม, แต่ทว่าเขากลัวถึงผลที่จะตามมา

 

"ผมไม่ซื้อหรอก, ผมมั่นใจว่าผมไม่ต้องใช้อาวุธพวกนี้หรอก, แล้วถ้าผมอยากจะใช้มันเมื่อไร, ผมก็จะใช้มันในสงครามที่ไม่ได้อยู่ในความสนใจของอารยธรรมอื่นๆ"

 

"มันก็จริงนะ, คุณไม่สามารถที่จะใช้ในการรบที่เต็มไปด้วยผู้ชมแบบนี้, ไม่อย่างนั้นคงได้มีอารยธรรมที่เพ่งเล็งมาที่คุณมากขึ้นแน่"

 

อู๋ฮ่าวเหรินส่ายหัวและตัดสินใจที่จะไม่สนใจคนเหล่านี้, สงครามด้านนอกนั้นได้มาถึงจุดสุดท้ายแล้ว

 

บุคลากรทุกคนได้พากันขึ้นยานขนส่ง, และเคลื่อนที่ผ่านรูหนอน

 

10 นาทีต่อมา, ป้อมปืนทั้งหมดก็ถูกเข้าควบคุมโดยหุ่นยนต์

 

กองยานร่วมฝ่ายตรงข้ามนั้นยังไม่รู้ถึงสถานการณ์นี้, เพราะพวกเขากำลังโจมตีอย่างไม่คิดชีวิต

 

หลังจากที่ยานรบลำแรกฝ่าแนวป้องกันและเข้ามาถึงฐานทัพป้องกันได้แล้ว

 

ก็เป็นเหมือนดั่งน้ำที่แทรกตัวออกมาจากรอยแยกของเขื่อน, มียานรบที่ฝ่าแนวป้องกันและเข้าถึงฐานป้องกันมาได้มากขึ้นเรื่อยๆ

 

"ฮ่าๆๆ, พวกเราชนะแล้ว ในที่สุดพวกเราก็บุกเข้ายึดได้แล้ว"

 

"เยี่ยมมาก, เร็วเข้า, เร็ว, พวกเราจะต้องจับตัวอู๋ฮ่าวเหรินให้ได้"

 

ในขณะที่กองยานร่วมกำลังฉลองชัยชนะที่ฝ่าแนวรับเข้ามาได้แล้วนั้น, ก็มีแสงสว่างขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นมา

 

จากนั้นฐานทัพทั้งหมดก็เกิดระเบิดขนาดใหญ่, กลายเป็นดาวที่เต็มไปด้วยแสงและไฟ

 

การเปลี่ยนแปลงนี้, ได้ทำให้บรรดาผู้บัญชาการที่กำลังฉลองชัยชนะ ก็ตัวแข็งทื่อไปในทันที