CF:บทที่ 772 คำขอในกลุ่มซองแดง

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

ในกลุ่มซองแดง, คนที่ใช้ชื่อว่าอูรุม, ซึ่งเป็นคนที่เสนองานนี้มาให้เขา, เมื่อได้ดูวิดีโอที่อู๋ฮ่าวเหรินส่งมาให้เขา สีหน้าของเขานั้นก็ดูยินดีมาก

เขาเองก็ไม่คิดว่างานนี้มันจะสำเร็จได้ง่ายดายขนาดนี้เหมือนกัน

"เยี่ยม, เยี่ยมมาก, ถึงผมจะไม่ได้เห็นคนพวกนี้ตายในมิตินี้ก็ตาม, แต่ก็ได้เห็นคนพวกนี้ตายในอีกมิติหนึ่ง, มันก็เป็นอะไรที่สุขสุดๆในชีวิตแล้ว"

"ช่างอ่อนแอเสียนี่กระไร!"

มีบางคนที่ดูภาพการต่อสู้ในวิดีโอและพูดขึ้นมาแบบใส่อารมณ์, สำหรับคนในยุคอนาคตแล้ว นี่เรียกว่าสงครามยังไม่ได้ด้วยซ้ำ

"แต่ว่านะอูรุม, คุณพอใจกับแค่ดูภาพการล่มสลายของพวกเขาก็พอแล้วจริงๆเหรอ, ไม่ได้มีจุดประสงค์อื่นๆจริงๆเหรอ?" มีบางคนที่จู่ๆก็ถามขึ้นมา

"แน่นอนสิ, คิดว่าผมมีจุดประสงค์อะไรอีกล่ะ?" อูรุมพูดตอบยืนยัน

"ฮ่าๆ ข้าเองก็ไม่ค่อยหรอกว่างานมันจะง่ายขนาดนนั้นสิ, คุณจะต้องมีจุดประสงค์อื่นอีกแน่ๆ"

อู๋ฮ่าวเหรินมองดูบทสนทนาของพวกเขาอย่างตั้งใจและสงสัย, เพราะเหตุการณ์นี้มันส่งผลแค่ในมิติของทางนี้เท่านั้น, และจะไม่ส่งผลกระทบไปยังมิติในอนาคตด้วย

"คุณก็คิดมากไป, พ่อค้าโบราณ นี่คือรางวัลของคุณ, ผมจะส่งให้คุณเดี๋ยวนี้แหละ

หลังจากที่อูรุมส่งรางวัลให้อู๋ฮ่าวเหริน, เขาก็ได้รีบออฟไลน์ไป, ดูเหมือนว่าเขาคงอยากที่จะเอาวิดีโอนี้ไปโชว์ให้คนอื่นดู

"พ่อค้าโบราณ, ได้โปรดช่วยผมหาเทียนหยูของอารยธรรมลันตุสด้วยเถอะ, แน่นอนว่าผมจะช่วยคุณจัดหายุทโธปกรณ์มาให้ด้วย"

"ผมด้วยสิ, พ่อค้าโบราณ, มีของโบราณอยู่ในเขตดาวนี้, ถ้าคุณจะยอมส่งสำเนาของข้อมูลของโบราณนั้นมาให้ผม, ผมจะจ่ายค่าตอบแทนให้คุณแน่นอน"

"พ่อค้าโบราณ, เป็นไปได้ไหมว่าคุณจะช่วยหาไอ้นี่ให้......"

-----------------------------------------------------------------

อู๋ฮ่าวเหรินมองดูคำขอที่ยาวเป็นเป็นหางว่าวจนพูดอะไรไม่ออก, ซึ่งส่วยใหญ่ต่างก็ขอให้เขาช่วยตามหาอะไรบางอย่าง, แต่ไม่มีงานที่ให้ไปกำจัดกองกำลังอื่นอย่างคราวที่แล้วอยู่ด้วย

ถึงแม้ว่าเขาจะอยากได้ของรางวัลที่พวกเขาเสนอมาก็ตามที, แต่อู๋ฮ่าวเหรินก็รู้ดีว่าเขายังไม่อยากที่จะทำอะไรแบบนั้นในตอนนี้

มนุษยชาตินั้นยังอ่อนแอมากเกินไปอยู่, ด้วยกำลังพลที่เขามีนั้นก็ยังไม่แข็งแกร่งเพียงพอด้วย

ถ้าเกิดเขาทำอะไรที่เป็นที่สนใจของอารยธรรมอื่นขึ้นมา, มันก็จะเป็นเรื่องยากสำหรับเขาที่จะโผล่ไปสหพันธรัฐมากขึ้น

"สุภาพสตรีและสุภาพบุรุษ, ถึงแม้ว่าผมอยากที่จะทำงานให้พวกคุณก็ตาม, แต่ผมยังไม่สามารถทำอะไรได้มากในตอนนี้, ดังนั้น, ผมต้องขอโทษทุกคนด้วย, ผมจะเลือกดูงานบางอย่างที่ผมพอจะทำได้ในตอนนี้เท่านั้น"

"ถ้าอย่างนั้นให้พวกเราสนับสนุนด้านยุทโธปกรณ์ดีไหม?"

"ไม่ๆ, นั่นไม่ใช่เรื่องดีสำหรับผมนัก"

อู๋ฮ่าวเหรินรีบปฏิเสธ, เขาไม่ต้องการที่จะพาตัวเองไปเจอกับหายนะเพราะสถานการณ์เหล่านี้

เมื่อเขาได้ออกจากกลุ่มไปพร้อมกับแบบแปลนยานรบพิเศษที่เขาเพิ่งได้มา, กลุ่มคนในระบบซองแดงนั้นไม่ได้ออกตามไปด้วย, และทุกคนต่างก็เริ่มหารือกัน

"น่าเสียดายนะ, ถ้าพ่อค้าโบราณยอมทำงานให้พวกเราล่ะก็, บางทีอารยธรรมของเราอาจจะได้เลื่อนไปสู่ระดับสูงสุดเลยก็ได้"

"ใครบอกว่าไม่ล่ะ? จากสถานการณ์ในปัจจุบันมันเป็นเรื่องยากมากที่จะพัฒนาด้านวิทยาการและเทคโนโลยีให้เข้มแข็งขึ้นมาได้, ถ้าเพียงแต่พวกเรามีของโบราณที่มีอารยธรรมสูงสุดทิ้งเอาไว้มากขึ้นนะ"

ขณะที่พวกเขากำลังหารือกันเรื่องการเลื่อนชั้นไม่สู่อารยธรรมระดับสูงสุดอยู่นั้น, ก็มีใครบางคนที่จู่ๆก็พูดขึ้นมา "ดูเหมือนข้าจะเข้าใจแล้วว่าทำไมอูรุมถึงอยากให้งานแปลกๆนี้ทำสำเร็จ"

"โอ้! พวกเรากำลังคุยเรื่องอื่นกันแล้วแท้ๆ, จู่ๆก็พูดเรื่องนี้ขึ้นมา, นี่หัวคุณคิดได้ช้ากว่าคนอื่นขนาดนั้นเลยเหรอ?"

"ฮ่าๆๆ, อย่าพูดแบบนั้น อารยธรรมของพวกเขาคิดช้ากว่าคนอื่นจริงๆ, ดังนั้นถ้าคุณหารืออะไรกับคนจากอารยธรรมของพวกเขานะ, คุณแทบจะกระอักเลือดเลยล่ะ"

"อย่าหัวเราะสิ, ทุกคน, มันเป็นลักษณะเฉพาะของแต่ละอารยธรรมนี่นา, มันไม่มีทางจะเปลี่ยนกันได้ง่ายๆหรอก, จะว่าไปเหตุผลคืออะไรล่ะ?"

"เพื่อที่จะทำลายกำแพงของอารยธรรมมอมบาซ่าในช่วงเวลาของพ่อค้าโบราณและทำให้พวกเขานั้นลุกขึ้นมาได้อย่างรวดเร็วโดยปราศจากการทุกข์ทรมาณจากสงครามฆ่าล้างเผ่าพันธุ์น่ะสิ"

"อืม, อารยธรรมมอมบาซ่าสินะ, ดูเหมือนจะเป็นอารยธรรมชั้นสูงนี่"

"ใช่, ผมเพิ่งไปตรวจสอบมา,

เหตุผลที่ว่าทำไมอารยธรรมนี้ถึงได้มีประสบการณ์การทุกข์ทรมาณเหล่านี้ก็เพราะพลังของมาดจิล่า"

"บ้าจริง, ถ้ามันเป็นเรื่องจริง, หายนะอย่างแรกสุดของอารยธรรมนี้ซึ่งถูกนำพามาโดยอารยธรรมนี้, หลังจากนั้นผ่านไป, อารยธรรมนี้ก็ได้ติดอยู่ในวังวนที่โหดร้ายของหายนะที่เหมือนกับเป็นคำสาป"

"ในตอนนี้, อารยธรรมมอมบาซ่านี้ไม่ได้มีโชคร้ายแบบนั้นอีกแล้ว, พวกเขาน่าจะได้ก้าวสู้อารยธรรมชั้นสูงเร็วกว่านี้, แต่พวกเขาไม่สามารถทำได้เพราะเรื่องที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง"

กลุ่มคนถึงกับพูดอะไรไม่ออก, พวกเขาอยากที่จะรู้ว่าอารยธรรมมอมบาซ่านั้นจะรู้สึกอย่างไรบ้างในเวลานี้

"ฮ่าๆ, เขาใจล่ะ, บางทีผู้นำของชาวมอมบาซ่าเองก็คงจะยังกังวลเรื่องนี้อยู่, พวกเขาคิดว่าพวกเขาไม่ควรที่จะได้เลื่อนขั้นก็เพราะการกระทำของมาดจิล่า"

"ผมคิดว่ามันอาจเป็นเพราะความแค้นใจของเขาก็ได้, ที่ต้องการจะช่วยอารยธรรมมอมบาซ่าในมิติของพ่อค้าโบราณอาศัยอยู่ได้เปลี่ยนชะตากรรมของพวกเขา"

เมื่อเข้าใจถึงเหตุผลแล้ว, กลุ่มคนต่างก็รู้สึกพูดอะไรไม่ออก, ถึงแม้ว่ามิติของพ่อค้าโบราณนั้นจะเปลี่ยนไปมากอย่างไร, ก็ไม่มีผลอะไรกับพวกเขา

ในทางกลับกัน, การเปลี่ยนแปลงนี้ได้ทำให้ประวัตศาสตร์ทั้งหมดของจักรวาลในมิตินั้นได้เปลี่ยนแปลงไป

อู๋ฮ่าวเหรินเองก็คงได้คิดถึงเรื่องนี้ไว้บ้าง, เพราะการเปลี่ยนแปลงนี้, ทำให้มีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น

ดังนั้น, สำหรับอู๋ฮ่าวเหรินแล้ว, มันเป็นการขาดทุนอย่างมาก

อย่างไรก็ตาม, อู๋ฮ่าวเหรินนั้นก็ดูเหมือนจะไม่ได้สนใจการเปลี่ยนแปลงนี้มากนั้น, เขารู้ดีว่าตัวตนของเขานั้น, ได้ทำให้จักรวาลนี้ได้กลายไปเป็นอีกแบบแล้ว

สิ่งที่คุยกันในกลุ่มซองแดงนั้นไม่มีผลอะไรกับเขา, หลังจากที่ออกมาจากระบบซองแดงแล้ว, เขาก็ได้ทำการตรวจสอบแบบแปลนยานรบพิเศษ

แบบแปลนของยานรบลำนี้น่าจะได้มาจากซากโบราณสถาน, เพราะเขาไม่เคยเห็นมาก่อน และยานรบลำนี้ก็ยังดูล้ำสมัยมากกว่าของจักรวาลในอนาคตเสียอีก

ยิ่งไปกว่านั้น, ยังมีบางคำที่สามารถพบเห็นได้ในข้อมูลของโบราณบางอย่างเท่านั้นอยู่ด้วย

การแปลของบางคำในแบบแปลนนี้ก็ยังแปลไม่ถูกต้องด้วย

อย่างไรก็ตาม, อู๋ฮ่าวเหรินก็ตื่นเต้นอย่างมาก, เขาจึงขอให้จี้ช่วยเขาทำการวิเคราะห์ข้อมูลขณะที่กำลังศึกษาเทคโนโลยีการผลิตยานรบลำนี้

"มันเป็นเรื่องยากมากเลยนะที่จะสร้างยานรบรุ่นนี้ขึ้นมาซักลำ, ก็ใช่ว่าจะผลิตยานรบลำนี้ขึ้นมาไม่ได้เลย"

"ใช่แล้วค่ะ, หลังจากที่ทำการวิเคราะห์ดูแล้ว, โอกาสที่คุณจะสามารถสร้างยานรบรุ่นนี้ขึ้นมาได้น้อยมากค่ะ"

"หืม, ทำไมรึ?" อู๋ฮ่าวเหรินถามอย่างสงสัย

อู๋ฮ่าวนั้นไม่ได้รู้สึกว่าไม่รู้สึกถึงความยากในการผลิตมากถึงขนาดนั้น, ถ้าเขาไม่มีอุปกรณเขาก็น่าจะไม่ใช่เรื่องยากที่จะสร้างศูนย์กลางการผลิตยานอวกาศระดับสูงสุดขึ้นมาโดยเฉพาะโดยใช้พื้นฐานจากข้อมูลที่เขามีในปัจจุบัน

"เพราะว่าคุณขาดแคลนทรัพยากร, มีบางทรัพยากรที่ใช้ทำยานลำนี้หายากมากในยุคสมัยนี้ค่ะ"

จี้ไม่ได้บอกกับอู๋ฮ่าวเหรินว่าต่อให้เขาพบทรัพยากรนั้นแล้วและอยากที่จะสร้างยานรบขึ้นมาก็ตามที, แต่ก็ยังยากที่จะสร้างอยู่ดี

มองดูสีหน้าที่ตื่นเต้นของอู๋ฮ่าวเหรินแล้ว, จี้จึงไม่อยากที่เอาน้ำเย็นราดบนหัวเขาในตอนนี้