RC:บทที่ 261 ถ่ายโอนการทำงาน

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

“ทางนั้น มาดูสิว่าเราจะได้ของดีอะไรบ้าง!” หลิน เฟิงได้มองไปทางทิศตะวันออกและตะวันตกพร้อมกับพูดไปด้วย.

ไม่ช้าหลิง เฟิงต้องเดินทางไปยังที่แห่งนั้น พร้อมกับหวัง ฮ่าวหมิงและเติ้ง เทียนฟู.

ตลาดมืดนั้นสามารถทำให้ตลอดระยะทางเต็มไปด้วยความมืดมิดไม่มีสิ้นสุด เฉพาะแถบย่านนี้ มันดูเหมือนกับถนนที่เต็มไปด้วยความแปลกประหลาด.

ผู้คนบนท้องถนน ต่างสวมหน้ากากไม่ก็ผ้าคลุม ไม่มีความจำเป็น ว่าพวกเขาต้องเปิดเผยตัวตนแก่ผู้อื่น.

เมื่อหลิง เฟิงได้เดินเข้าไปยังถนนที่คล้ายกับตลาดมืดแห่งนี้ เขามีความรู้สึกอย่างลับๆ ว่าผู้คนทั้งหมดในที่แห่งนี้ล้วนแข็งแกร่ง และคนที่อ่อนแอที่สุด คือคนที่อยู่เหนือกว่าระดับ B เสียอีก นั่นทำให้เขาประหลาดใจอย่างมาก.

แม้แต่หลิงเฟิงยังรู้สึกหวาดกลัวในบางครั้ง และเขาได้เดินผ่านไป หลิง เฟิงไม่สามารถอุทานออกมาได้ว่า “ตลาดมืดแห่งนี้มี

พลังอำนาจ มันเป็นสถานที่ของเสือหมอบและมังกรซ่อน!”.

“เอ๊ะ! อุปกรณ์วิญญาณอยู่ที่นี่!” เมื่อหลิง เฟิงกำลังสับสน เติ้ง เถียนฟูได้เรียกเสียงของเขากลับมา.

“อุปกรณ์วิญญาณ?”

ขณะนั้น ทางซ้ายมือได้มีชายชราผมยุ่งและใบหน้าคล้ำคนหนึ่ง เขาทิ้งอาวุธลงด้านหน้าเขา ประมาณโหลนึงได้.

ชายชราสร้างความประหลาดใจแก่หลิง เฟิง เพราะเขาเห็นผู้คนจำนวนมาก แต่มีเพียงคนๆนี้ ที่ไม่ได้สวมหน้ากากหรือผ้าคลุมเลย

แต่ เมื่อหลิง เฟิงจ้องไปที่ใบหน้าที่คล้ำของชายชรา ซึ่งแทบจะมองไม่เห็น เขารู้สึกโล่งใจ เพราะใบหน้าของเขามีความเข้มกว่า

หน้ากากหรือผ้าคลุมเสียอีก.

“มันเป็นความจริง พวกมันเป็นอุปกรณ์วิญญาณ แต่ดูเหมือนว่าพวกมันจะเสียหาย!” หวัง ฮ่าวหมิงพูด.

“แค็ก! อุปกรณ์วิญญาณมันหายากขนาดไหนกัน? แล้วตอนนี้มันก็อยู่ที่นี่แล้ว?” เสียงแหบห้าวได้ดังขึ้น ราวกับว่ามันผ่านความผันผวนมานับไม่ถ้วน.

หลังจากหวัง ฮ่าวหมิงพูดขึ้น ชายชราได้ลืมตาที่แสนจะเย็นชาและลึกลับของเขาขึ้น ราวกับว่าไม่มีความรู้สึก.

“ใช่แล้ว!” เมื่อเห็นอย่างนั้น หวัง ฮ่าวหมิงได้พยักหน้าอย่างรวดเร็วและพูดขึ้น เพราะเสียงนั้นมันน่ากลัวเล็กน้อย.

“ตาแก่ เนื่องจากพวกมันเป็นอุปกรณ์วิญญาณที่ชำรุด ใครจะซื้อพวกมัน? พวกมันใช้การไม่ได้!” เวลานั้นหลิง เฟิงได้มอง

ไปยังอุปกรณ์วิญญาณและพูดออกมา.

“งั้นหรือ?” ชายชราฟังคำพูดของหลิง เฟิงเขาหันศรีษะและจ้องมองไปที่หลิง เฟิงจากนั้นเขาก็มองไปที่คนสามคน.

ขณะนั้น หลิง เฟิงที่ยืนอยู่ตรงกลางระหว่างหวัง ฮ่าวหมิงและเติ้ง เทียนฟู พวกเขามีความโดดเด่นด้อยหว่าหลิน เฟิงอย่างเห็นได้ชัดโดย ชายชราเห็นว่าหลิน เฟิงเป็นคนที่สามารถตัดสินใจด้วยตนเองได้.

“แน่นอน อย่างน้อยก็มีคนขายมันอยู่!” ชายชรามองไปที่หลิน เฟิงและพวกเขา ก่อนที่จะหลับตาลงและไม่พูดอะไรอีก.

“อะไรของคนคนนี้เนี่ย! ลืมๆมันไป เสี่ยวเฟิงไปกันเถอะ!” เติ้ง เทียนฟูพูดขึ้น.

ขณะที่พวกเขาสามคนจะเดินจากไป โทรศัพท์ของหลิน เฟิงที่อยู่ในกระป๋าเสื้อได้สั่นขึ้น.

มือของหลิน เฟิงจับไปที่โทรศัพท์มือถือ มันมีกระแสสั่นออกมา หลิน เฟิงรีบใช้มือของเขาหยิบขึ้นมาอย่างรวดเร็ว.

“ติ๊ก! ถ่ายโอนการทำงาน!”

มีเสียงแปลกๆ ดังขึ้นมาในหัวของเขา

“เกิดอะไรขึ้น?” โทรศัพท์มือถือทำงาน ทำให้หลิน เฟิงรู้สึกประหลาดใจ.

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่หลิน เฟิงจะรู้สึกตัวว่าเกิดอะไรขึ้น สิ่งต่างๆ รอบตัวได้เปลี่ยนแปลงไปทันที.

ขณะนั้น ดวงตาของหลิน เฟิงยังคงจับจ้องไปยังบรรดาเครื่องมือวิญญาณที่ชำรุดเหล่านั้นอยู่ อะไรที่ดวงตาของเขาจับจ้องอยู่

ทันใดนั้น ได้มีข้อมูลปรากฎขึ้นมา.

ขวานสายฟ้า อุปกรณ์วิญญาณระดับต่ำ ค่าความเสียหาย 35% ต้องให้เหล็ก 3.5 ตัน ในการซ่อมแซม.

ดาบชิงเฟ่ย อาวุธวิญญาณระดับต่ำ ค่าความเสียหาย 42% ต้องใช้เหล็ก 4.2 ตัน ในการซ่อมแซม.

แส้งูชิลี อุปกรณ์วิญญาณระดับกลาง ค่าความเสียหาย 27% ต้องให้เหล็ก 2.7 ตัน ในการซ่อมแซม.

“เกิดอะไรขึ้น?”

ขณะนั้น หวัง ฮ่าวหมิงและ เติ้ง เทียนฟู เดินผ่านไปเพียงไม่กี่ก้าว หลิน เฟิงยังคงอยู่ที่นั่น โดยจ้องมองอุปกรณ์วิญญาณที่

ชำรุดอยู่บนพื้น.

“เสี่ยวเฟิง เสี่ยวเฟิง!”

หวัง ฮ่าวหมิงและ เติ้ง เทียนฟู เดินไปได้ไม่กี่ก้าวและรู้สึกว่าหลินเฟิงไม่ได้ตามพวกเขามาด้วย พวกเขารีบกลับไปดึงหลิง เฟิง

“อ๊ะ!” ขณะนั้น หลิน เฟิงพูดออกมา.

“เกิดอะไรขึ้นกับนาย? ทำไมนายยังยืนอยู่ในสภาพสับสนแบบนั้น?” หวัง ฮ่าวหมิงถาม.

“โอ๊ะ... ไม่... ไม่เป็นไร ฉันแค่รู้สึกถึงบางอย่าง พวกนายรออยู่ที่นี่สักพักนะ” หลิน เฟิงพูดตอบ เขาได้กลับมาที่แผงขายของของ

ชายชราอีกครั้ง.

“เอาหล่ะ! พ่อหนุ่ม ทำไมเธอถึงยังกลับมาที่นี่อีกหล่ะ? อย่ามารบกวนฉันถ้าจะไม่ซื้ออะไรเลย!” ชายชราไม่ได้ลืมตา แต่เขายัง

จำลมหายใจของหลิน เฟิงได้ดี.

“ตาแก่ ใครบอกว่าผมจะไม่ซื้อมัน? คุณขายอุปกรณ์วิญญาณที่ชำรุดพวกนี้อย่างไร?” หลินเฟิงถาม.

“หินวิญญาณ อุปกรณ์วิญญานระดับต่ำ หินวิญญาณ100ก้อน, อุปกรณ์วิญญานระดับกลาง หินวิญญาณ500ก้อน, อุปกรณ์วิญญาณระดับสูง หินวิญญาณหนึ่งพันก้อน!” ชายชรายังคงไม่ลืมตา และยังคงปิดมันอยู่.

“ราคาก็โอเค ราคาอาวุธวิญญาณระดับต่ำที่ใช้งานได้ปกตินั้นราคาอยู่ประมาณหินวิญญาณ 1,000 ก้อน แต่พวกนี้มันกลับเสียหายจนเกือบไร้ประโยชน์ มันไม่แพงเลยที่จะขายเป็นเศษเหล็กในราคาหนึ่งในสิบ” หลินเฟิงคิดคำนวณในใจ.

สรุป หลิน เฟิงเห็นว่ามีอาวุธวิญญาณทั้งหมดสิบหกชุดด้วยกัน รวมถึงอาวุธวิญญาณระดับสูงที่ชำรุดสามชิ้น อาวุธวิญญาณระดับกลางห้าชิ้น ส่วนที่เหลือเป็นอาวุธวิญญาณระดับต่ำ.

หลิน เฟิงคิดในใจว่าเขาต้องการหินวิญญาณมากกว่าหกพัน แต่เป็นที่รู้ว่า หลิน เฟิงไม่ได้มีหินวิญญญาณจำนวนมากในขณะนี้.

“รอเดี๋ยวนะ!” หลิน เฟิงหันไปทางเติ้ง เทียนฟู และหวัง ฮ่าวหมิง แล้วพูดขึ้น.

“ได้!” ชายชราไม่ได้พูด แต่เขาใช้เสียงพึมพำเล็กน้อย ระหว่างที่หลิน เฟิงจากไป เขาได้ลืมตาขึ้นและจ้องมองเขา.

“คุณสองคนมีหินวิญญาณกันเท่าไหร่? ให้ผมยืมก่อนนะ มันจำเป็นต้องใช้ตอนนี้และอีกเดี๋ยวผมจะคืนให้พวกคุณ!” หลิน เฟิงยื่นมือทั้งสองมือออกมาแล้วถามทั้งสองคน.

“ฮ่ะ? หินวิญญาณ? นายต้องการเท่าไหร่? ตอนนี้ฉันมีเพียงไม่กี่ร้อย!” หวัง ฮ่าวหมิงพูดออกมาอย่างช่วยไม่ได้.

“ฉันด้วย แต่ฉันมีมากกว่าเขานิดหน่อย ฉันมีมากกว่าหนึ่งพัน!” เติ้ง เทียนฟูได้มอบมันให้กับหลิน เฟิง แต่หลิน เฟิงไม่ได้รับ.

“เกิดอะไรขึ้น? เอาไป!” หวัง ฮ่าวหมิงกระตุ้นถาม.

“น้อยเกินไป มันยังไม่พอ ตอนนี้ฉันมีเพียงไม่กี่ร้อย รวมทั้งพวกคุณสองคนมีเพียงสองพัน และฉันต้องการมากกว่าหกพัน!”

หลิน เฟิงพูด.

“มากกว่าหกพัน? ทำไมนายต้องการหินวิญญาณจำนวนมากขนาดนั้น?” พวกเขาไม่เข้าใจ.

“จะซื้ออุปกรณ์วิญญาณชำรุด!” หลิน เฟิงชี้ไปที่แผงของชายชรา.

“อะไรกัน? นายจะใช้มากกว่าหกพัน เพื่อกองเศษเหล็กกองนั้นเหรอ?” ทั้งสองฟังคำพูดของหลิน เฟิงจนแทบเสียสติ.

“แค็ก! แค็ก! นั่นคืออุปกรณ์วิญญาณชำรุด มันไม่ใช่ชิ้นส่วนที่เสียหายจากเศษเหล็กสักหน่อย!” เหล่าคนชรามี่อยู่ห่างไกลได้ยินคำพูดของหลิน เฟิงและไอออกมาอย่างไม่พอใจ.

“ไม่ต้องกังวล ฉันมีเหตุผลในการชื้อของฉัน และฉันแน่ในว่าฉันสามารถทำเงินได้มาก อย่างน้อยก็หลายเท่าของราคานี้!” หลิน เฟิงกระซิบข้างหูพวกเขา.

“อะไร? นายแน่ใจหรอ?” หวัง ฮ่าวหมิงและเติ้ง เทียนฟู ได้เห็นแววตาทั้งสองข้างเปร่งประกายไปด้วยดวงดาว.

“แน่นอน แต่ถ้าตอนนี้ไม่มีหินวิญญาณหล่ะ?” หลิน เฟิงยื่นมือของเขาออกมา และพูดอย่างช่วยไม่ได้.

“เราสามารถแลกเปลี่ยนกับเขาได้...”