CF:บทที่ 528 รอคอยการตอบโต้

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

ในเวลานี้, บนเว็บไซต์ของฟิวเจอร์กรุ๊ปนั้นคึกคักกันอย่างมาก, ทุกคนต่างก็คุยกันถึงเรื่องของสถานการณ์ในวิดีโอ

หลายคนต่างก็สงสัยถึงองค์กรลึกลับนี้, โดยเฉพาะอาวุธที่พวกเขาใช้นั้น ทำให้พวกเขารู้สึกเหมือนกำลังดูหนังสตาร์วอร์สยังไงอย่างงั้น

"ดูเหมือนการโจมตีในตะวันออกกลางนั้นจะถูกวางแผนมาเป็นอย่างดีแล้ว"

"แล้วใครบอกว่าไม่ใช่ล่ะ, ทั้งเวลา สถานที่ และเส้นทางในการออกตรวจการณ์ของหุ่นยนต์ถูกคาดการณ์ไว้หมดแล้ว, จะต้องเป็นแผนการที่วางเอาไว้นานแล้วอย่างแน่นอน, ฉันไม่รู้เลยว่าสุดท้ายแล้วคนพวกนี้จะเป็นเช่นไรต่อไป"

"สงสัยพวกกลุ่มเฟี่ยนี่, เอาหัวโขกประตูแล้วมาโจมตีเมืองในตะวันออกกลาง แล้วก็ยังจะมาท้าทายฟิวเจอร์กรุ๊ปเพื่อขอให้เจรจาด้วยอีก"

"ผมเองก็สงสัยเหมือนกันว่าสงสัยสมองคนพวกนี้คงจะมีปัญหา, ฟิวเจอร์กรุ๊ปก็เคยแสดงให้เห็นแล้วว่าพวกเขานั้นมียานอวกาศ, คนพวกนี้ฆ่าหุ่นยนต์ไม่กี่ตัวได้ พวกเขาคงคิดว่าพวกเขานั้นสุดยอดกันแล้วมั๊ง, พวกเขาคงไม่คิดว่าฟิวเจอร์กรุ๊ปจะไม่มาโจมตีพวกเขาด้วยยานอวกาศบ้างรึไงนะ, สงสัยคนพวกนี้จะกินกันแต่ดินซะมั๊ง"

"ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าอาวุธที่คนพวกนี้ใช้นั้นถึงเหมือนกับอาวุธที่พัฒนาขึ้นมาโดยใช้เทคโนโลยีของฟิวเจอร์กรุ๊ปนะ?"

"ฮ่าๆๆ, คิดว่ามีแต่ผมซะอีก, ที่คิดว่าอาวุธพวกนี้ใช้ความรู้ที่เผยแพร่ออกมาโดยฟิวเจอร์กรุ๊ป, พวกเขาใช้ความรู้พวกนั้นในการผลิตอาวุธพลังงานเหล่านี้ขึ้นมา, แล้วก็เอามาโจมตีเมืองที่สร้างขึ้นมาโดยฟิวเจอร์กรุ๊ป, คนพวกนี้ช่างไร้ยางอายกันเสียจริง"

ไม่นานนัก, กลุ่มผู้คนซึ่งคุ้นเคยกับเทคโนโลยีของฟิวเจอร์กรุ๊ปเป็นอย่างดี ก็ได้ทำการวิจัยและวิเคราะห์อาวุธที่ใช้โดยกลุ่มคนพวกนี้อย่างถี่ถ้วน

ซึ่งก็พบว่า, อาวุธที่คนเหล่านี้ใช้มีพื้นฐานมาจากความรู้และเทคโนโลยีที่เผยแพร่ออกมาจากฟิวเจอร์กรุ๊ปจริงๆ ซึ่งทำให้พวกเขารู้สึกแปลกๆ

ในขณะเดียวกัน, มันก็ทำให้ชัดเจนขึ้นมาว่ากลุ่มคนที่โจมตีในครั้งนี้, เป็นกลุ่มคนที่โง่และงี่เง่า ที่ใช้ความรู้ของคนอื่นมาพัฒนาอาวุธแล้วทำร้ายคนๆนั้น

พวกเขาไม่คิดบ้างเหรอว่า ในเมื่อฟิวเจอร์กรุ๊ปเองก็มีความรู้นี้เช่นกัน, แล้วฟิวเจอร์กรุ๊ปจะไม่เอาความรู้พวกนี้มาศึกษาอาวุธเองบ้าง

"มีพนักงานฟิวเจอร์กรุ๊ปอยู่แถวนี้บ้างไหม? พวกคุณจะจัดการเรื่องนี้อย่างไร?"

"ผมเองก็ไม่รู้เช่นกัน, หัวหน้าเองก็น่าจะยังไม่ทราบเรื่องนี้, ไม่อย่างนั้นคนพวกนี้คงจะหายจากโลกไปนานแล้ว"

"พี่ชาย, ผมได้ยินมาว่าฟิวเจอร์กรุ๊ปมียานอวกาศ เป็นความจริงรึเปล่า? คุณเคยเห็นมันบ้างไหม?"

"อืม, ผมเองก็ไม่เคยเห็นมันเหมือนกันเพราะมันเป็นสวัสดิการของพนักงานเก่า, แต่ฟังจากที่พวกเขาเล่า เหมือนว่าจะเป็นเรื่องจริงนะ, พวกคุณเองก็น่าจะเคยได้ยินเรื่องของสถานีอวกาศที่อยู่นอกโลกนะ, ได้ยินมาว่ามันสร้างเสร็จแล้ว ซึ่งเอาไว้ใช้จอดยานอวกาศ"

"แล้วก็, พวกคนที่อยู่ในเมืองทะเลทรายน่าจะรู้เรื่องนี้ดีกว่า, ได้ยินมาว่าทุกวันจะมียานอวกาศลงมาส่งทรัพยากรและเข้าออกเมืองทะเลทรายจากสถานีอวกาศ"

"ฉันล่ะอิจฉาคนที่ได้อยู่ในเมืองทะเลทรายจริงๆนะ, ชีวิตที่นั่นคงเหมือนกับได้อยู่บนสวรรค์"

"น้องชาย, ถ้าคุณต้องการชีวิตแบบนั้น ก็ลองมาเล่นเกมอารยธรรมดูสิ, ผมได้ยินคนเขาพูดกันมาว่า, เกมอารยธรรมที่เล่นกันน่ะคือเรื่องจริงทั้งหมด, และถ้าหากคุณมีความสามารถพอที่จะวิจัยยานอวกาศขึ้นมาได้ บางทีคุณอาจจะได้ยานอวกาศเป็นของตัวเองในอนาคตก็ได้"

ใน่ช่วงที่ผ่านมานี้, มีผู้คนที่เกมอารยธรรมและพบว่าเกมนี้มีอะไรผิดปกติ ซึ่งบางคนก็ได้บอกว่าเกมนี้มันสมจริงเกินไป

จากนั้น, ก็มีบางคนที่ได้โพล่งออกมาว่าเกมนี้มันเรื่องจริง, หุ่นยนต์ที่พวกเขาควบคุมกันอยู่นั้นคือหุ่นยนต์ที่อยู่บนดวงดาวแห่งหนึ่ง

เมื่อข่าวนี้ออกมา, ก็ทำให้มีผู้คนที่อยากเล่นเกมอารยธรรมนี้มากขึ้น

ในเวลานี้, อู๋ฮ่าวเหรินที่กำลังมองดูผู้คนที่กำลังคุยกันถึงเรื่องนี้บนอินเตอร์เนท ก็ได้มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมาและมองดูหมายเลขในโทรศัพท์ ซึ่งน่าจะโทรมาโดยพวกคนที่อยู่เบื้องบน

"สวัสดีครับ"

"คุณอู๋ฮ่าวเหริน, คุณทราบเรื่องที่เกิดขึ้นในตะวันออกกลางรึยังครับ?"

"อื้ม, ผมเพิ่งทราบก่อนคุณโทรมาหน่อยเดียวนี่แหละ, มีอะไรให้ผมช่วยรึเปล่า?"

อู๋ฮ่าวเหรินกำลังสงสัยว่าเรื่องนี้ไม่น่าจะเกี่ยวข้องอะไรกับประเทศนี้, แต่ทำไมพวกเขาถึงได้รีบร้อนติดต่อมา

"ท่านผู้นำอยากที่จะรู้ว่า, คุณจะจัดการกับเรื่องนี้เช่นไร?"

"ผมยังไม่ได้คิดเลยว่าจะจัดการอย่างไรดีเหมือนกัน, พวกคุณมีความคิดเห็นอย่างไรกับเรื่องนี้บ้างไหม?"

ในความคิดของเขา, ในกรณีเช่นนี้ถ้าเป็นอู๋ฮ่าวเหริน ปกติก็จะต้องตอบโต้กลับไปทันที

แต่ตอนนี้, อู๋ฮ่าวเหรินกลับบอกว่าเขายังไม่ได้คิดอะไร, ซึ่งทำให้ท่านเลขาธิการที่เตรียมจะพูดอะไรต่อก็รู้สึกมึนตึ๊บไปชั่วขณะ

"ท่านผู้นำฝากให้มาถามว่า, มีอะไรที่ต้องการให้ทางรัฐช่วยบ้างไหม?"

"ไม่หรอก, ผมจะจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวของผมเอง, ถ้าไม่มีเรื่องอะไรแล้ว, ผมวางสายนะครับ"

เมื่อเจอกับท่าทีเช่นนี้ของอู๋ฮ่าวเหริน, ท่านเลขาธิการก็ถึงกับส่ายหัวและยิ้มแบบเจื่อนๆ, ฟิวเจอร์กรุ๊ปในปัจจุบัน อู๋ฮ่าวเหรินไม่ได้จำเป็นต้องพึ่งพาประเทศอีกแล้ว, แต่กลับเป็นประเทศที่ต้องพึ่งพาเขา

"เข้าใจแล้ว, ถ้าคุณต้องการให้ประเทศช่วยล่ะก็ โทรมาหาผมได้เลยนะ"

หลังวางสาย, อู๋ฮ่าวเหรินก็ส่ายหัว, เขาไม่เข้าใจว่าทำไมทางรัฐถึงต้องการก้าวเท้าเขามายุ่งเกี่ยวเรื่องนี้ด้วย

มองดูการคุยกันในอินเตอร์เน็ท, อู๋ฮ่าวเหรินก็คิดว่าเขาจะจัดการกับเรื่องนี้อย่างไรดี, คนพวกนี้คงไม่ยอมที่จะปล่อยไปเฉยๆแน่

ส่วนเรื่องของการเจรจา, อู๋ฮ่าวเหรินรู้สึกน่าขัน, มีคนจำนวนไม่มากในโลกนี้ที่จะเจรจากับเขาได้, และย่อมไม่ใช่คนพวกนี้ด้วย

เขายังไม่ต้องการที่จะโต้ตอบกับคนเหล่านี้ในตอนนี้, ปล่อยพวกเขาไปก่อนและคอยดูว่าพวกเขาจะทำอย่างไรกันต่อไป, แล้วก็เขาต้องการที่จะรอดูว่าจะมีใครอื่นที่จะเข้ามายุ่งกับเรื่องนี้เพิ่มด้วยอีกไหม

ใครจะรู้, จากข้อมูลที่จี้ได้ทำการสำรวจมา, พบว่าคนที่เข้าร่วมด้วยในครั้งนี้นั้นกลับไม่มีตัวตนของอเมริการ่วมอยู่ด้วยเลย

นี่ไม่ใช่เรื่องดีเลย, เพราะอู๋ฮ่าวเหรินอยากที่จะให้สหรัฐอเมริกาเข้าร่วมกับเรื่องนี้มาก, เมื่อถึงตอนนั้น เขาจะได้หาข้ออ้างในการที่เขาจะโจมตีสหรัฐอเมริกา

ยิ่งมีประเทศมาเข้าร่วมมากยิ่งขึ้นเท่าไร, เขาก็ยิ่งมีความสุขมากขึ้นเท่านั้น, แล้วใช้โอกาสนี้ในการปูทางในการลบประเทศให้หายไปจากโลกในอนาคต

มีกลุ่มนกฮูกกลางคืน(พวกโต้รุ่ง)นั่งอยู่ตรงหน้าคอมพิวเตอร์, และคอยดูการอัพเดตเว็บไซต์ของฟิวเจอร์กรุ๊ป เพื่อดูว่าทางฟิวเจอร์กรุ๊ปจะโต้ตอบอย่างไร

แต่พวกเขาก็ต้องผิดหวัง, ที่ในคืนนั้นไม่มีการโต้ตอบอะไรมาจากฟิวเจอร์กรุ๊ปเลย

แต่การไม่มีการโต้ตอบอะไรในตอนกลางคืนก็ไม่แปลก, เพราะอาจจะพูดได้ว่าคนในฟิวเจอร์กรุ๊ปนั้นไม่ทำงานในตอนกลางคืน, อู๋ฮ่าวเหรินจึงอาจที่จะยังไม่ทราบเรื่องนี้ก็เป็นได้

แต่ในเช้าวันถัดมาเวลา 8.00 โมงเช้า, ก็ยังไม่มีการอัพเดตอะไรบนเว็บไซต์ของฟิวเจอร์กรุ๊ป, ซึ่งดูแปลกๆ

มันคงเป็นไปไม่ได้หรอกที่ทางฟิวเจอร์กรุ๊ปจะนิ่งเฉยกับเรื่องนี้? ฟิวเจอร์กรุ๊ปที่ทำตัวแข็งแกร่งกับเรื่องแบบนี้มาโดยตลอด

ในการโจมตีที่เกาะในครั้งล่าสุด, เรือรบญี่ปุ่นและอเมริกาต่างก็โดนจมเกือบหมด

การถกเถียงกันในเว็บบอร์ดก็ดุเดือดมากขึ้นกว่าเมื่อคืนนี้, เมื่อมีคนทราบมากขึ้นเท่าไร, ก็มีคนที่ถกเถียงกันเรื่องนี้มากขึ้นเท่านั้น

ผู้คนต่างก็ถามฟิวเจอร์กรุ๊ปว่าพวกเขาคิดที่จะทำอย่างไรกับเรื่องนี้

แต่ทว่า, อู๋ฮ่าวเหรินก็ไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้, แม้แต่คนในบริษัทเองที่ถามถึงเรื่องนี้ อู๋ฮ่าวเหรินก็ไม่ได้ตอบอะไร

หลังจากที่เขาไปส่งหลิงเมิ่งเสวี่ยและน้องสาวของเขาไปโรงเรียน, เขาก็ได้เข้าไปยังห้องแล็บและตัดขาดการติดต่อกับโลกภายนอกทั้งหมด

อู๋ฮ่าวเหรินกำลังทำอะไรในห้องแล็บนั้น, ไม่ว่าจะคนในโลกออนไลน์หรือพนักงานฟิวเจอร์กรุ๊ปเองต่างก็สงสัยในเรื่องนี้

แต่ทว่า, คนที่สงสัยมากที่สุดคงจะเป็นกลุ่มคนที่วางแผนโจมตีตะวันออกกลางนี่แหละ, ยิ่งฟิวเจอร์กรุ๊ปไม่ได้ตอบอะไรกลับมาเท่าไร, พวกเขาก็ยิ่งกลัวมากยิ่งขึ้นเท่านั้น

ถึงแม้ว่าพวกเขาจะเผยแพร่วิดีโอออกไปบนโลกอินเตอร์เนทเพื่อยั่วโมโหอู๋ฮ่าวเหริน, แต่พวกเขาก็ต้องเจอกับสถานการณ์ที่ไม่มีข่าวอะไรโต้ตอบกลับมา, ทำให้ใจของพวกเขารู้สึกกลัว

แล้วเขากำลังทำอะไรอยู่ในห้องแล็บนั้น, จริงๆแล้ว อู๋ฮ่าวเหรินได้ทราบเมื่อเช้านี้ว่าไลน์การผลิตยานรบนั้นได้สร้างเสร็จสมบูรณ์แล้ว, เขาจึงได้เข้าไปในห้องแล็บเพื่อดำเนินการทดสอบขั้นตอนสุดท้ายของไลน์ผลิตยานรบ

ส่วนเรื่องการจัดการกับเหตุการณ์ในตะวันออกกลาง, เขายังไม่ได้เก็บมาคิดเลย

ถ้าคนพวกนั้นรู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่นั้น, พวกเขาคงจะต้องโกรธมากแน่ๆ, และทุกคนต่างก็กำลังรอการโต้ตอบของเขาอยู่ แต่เขานั้นกลับไม่ได้จริงจังอะไรกับเรื่องนี้เลย

------------------------------