TB:บทที่ 106 ดีจริงๆ

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

"เสี่ยวเฉิน คุณมาแล้วหรอ" ฮ่าว ฉางชิง มองที่ เฉินหลง ดูว่าเขาป่วยหรือไม่

"ใช้เวลานานกว่านี้ในการเตรียมตัวสำหรับการรักษาโรคมะเร็ง การเตรียมตัวอย่างเขาก็เตรียมไว้อย่างเต็มที่และยิ่งดีกว่าผลของการรักษาโชคดีที่อาการของลู่หนานอยู่ในระยะเริ่มแรกเท่านั้น ผมต้องเตรียมตัวเป็นเวลาหนึ่งเดือน แต่หากเป็นระยะกลางและระยะสุดท้าย คงต้องเตรียมนานขึ้น" เฉินหลงเริ่มคุยโม้

"คุณหมายถึงคุณสามารถรักษาผู้ป่วยด้วยโรคมะเร็งขั้นสูงได้" ตอนนี้ลู่เชียงมีความเชี่ยวชาญในการต่อปากกับเฉินหลง

“แน่นอนว่าสามารถรักษาให้หายขาดได้ แต่ผมกลัวว่าผู้ป่วยที่เป็นมะเร็งระยะสูงจะไม่สามารถรอได้นานขนาดนั้น” เฉินหลงพูดเบา ๆ

"คุณจะเตรียมตัวนานแค่ไหน?" ลู่เชียงถาม

"ประมาณครึ่งปี" เฉินหลงกล่าว "ตอนนี้ผมจะรักษาคุณลู่แล้ว ขอให้คนที่ไม่เกี่ยวข้องออกไป"

เมื่อเขาพูด เฉินหลงมองไปที่ลู่เชียง ก็เหมือนกับพูดว่า "ผมหมายถึงคุณ"

"คุณหมายถึงอะไร" ลู่เชียงมองเฉินหลงด้วยความโกรธ

"เสี่ยวเชียง พูดกับแขกแบบนี้ได้ยังไง" วานเจียเริ่มว่าลู่เชียง

"ไม่เป็นไร เป็นเพราะผมต้องการสภาพแวดล้อมที่เงียบสงบในระหว่างการรักษา" เฉินหลงยิ้มด้วยการแสดงออกว่า "ผมเป็นผู้ใหญ่กว่า ไม่ได้เหมือนคุณ"

"ได้ยินไหม ดูสิเสี่ยวเฉินสุภาพมาก คุณเป็นผู้หญิงคุณก็ต้องเป็นแบบนี้นะ" วานเจียเปรียบเทียบเฉินหลงกับลูกของครอบครัวคนอื่น และสอนลู่เชียง

ลู่เชียงไม่พูด แต่เดินไปข้าง ๆ และไม่สนใจวานเจียและเฉินหลง แน่นอนในใจของเธอเธอเริ่มสาปแช่งเฉินหลงว่าทุกอย่างไม่เป็นไปด้วยดี เช่นดื่มน้ำเพื่อทำความสะอาดฟัน กินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปโดยไม่ปรุงรสและอื่น ๆ

วานเจียมองหลานสาวของเธอ และทำได้แค่ส่ายหัวและยิ้มแห้งๆไปที่เฉินหลง

หลังจากนั้นเฉินหลงและลู่หนานก็เดินเข้าไปด้วยกันเพื่อทำการรักษา

"คุณลู่ตอนนี้คุณนอนราบและผ่อนคลาย"

มีเตียงเล็ก ๆ ในการรักษา ซึ่งโดยปกติลู่หนานจะใช้นอนเมื่อง่วงนอน

หลังจากลู่หนานอยู่บนเตียง เฉินหลงมองสุขภาพของลู่หนานด้วยเครื่องตรวจจับ ไม่เป็นไร และไม่มีการเสื่อมสภาพ

จากนั้นเฉินหลงหยิบถุงผ้าแบนๆ มาวางไว้บนโต๊ะแล้วค่อยๆเปิดทีละชั้น มีเข็มเงินมากมาย

มีเทคนิคการฝังเข็มจำนวนมากและวิธีการฝึกฉีภายใน "ตำราแห่งยานับหมื่น" ที่เฉินได้รับการแลกเปลี่ยนมาจากระบบ สิ่งที่ทรงพลังที่สุดคือทักษะในการฝึกฝนพลังฉี ตามสภาพของโรคแต่ละโรคร่างกายของคนที่ฝึกฝนทักษะสามารถปลูกฝังชนิดของยาพลังฉีที่สามารถรักษาโรคนี้ได้โดยเฉพาะด้าน การใช้ยาพลังฉีชนิดนี้ ก็จะสามารถกำจัดพลังฉีได้

มีโรคนับหมื่นใน "ตำราแห่งยานับหมื่น" กล่าวคือรักษาควรใช้ยาพลังฉีมากกว่าหมื่นชนิด

แน่นอนยาพลังฉีชนิดนี้สามารถเก็บไว้ในร่างกายได้แม้ว่าจะไร้ประโยชน์ก็ตาม ด้วยยาพลังฉีนี้ จะทำให้ร่างกายป้องกันตัวเองไม่มีโรคภัยคุกคามใด ๆ

อย่างไรก็ตามยาพลังฉีไม่เพียง แต่ช่วยชีวิตผู้คน แต่ยังสามารถฆ่าผู้คนได้โดยขึ้นอยู่กับวิธีการใช้งานของผู้ปฏิบัติงาน

ในช่วงสิบวันที่ผ่านมาเฉินหลงได้ฝังก๊าซชีวภาพหกตัวในร่างกายของเขาเอง ก๊าซชีวภาพทั้งหกตัวนี้สามารถรักษาโรคของมนุษย์ที่ค่อยๆแข็งตัว, มะเร็ง, โรคเอดส์, โรคมะเร็งเม็ดเลือดขาว, โรครูมาตอยด์และโรคอัลไซเมอร์ตามลำดับ อย่าประมาทการใช้ก๊าซสมุนไพร ในระยะแรกของโรคมะเร็งกระเพาะอาหาร เช่นที่ลู่หนานเป็น มีเพียงร่องรอยของก๊าซที่ใช้รักษามะเร็งเท่านั้นที่สามารถฆ่าเซลล์มะเร็งทั้งหมดในร่างกายของเขา

เดิมเฉินหลงสามารถใช้ยาได้โดยไม่ต้องใช้อุปกรณ์ใด ๆ แต่เพื่อไม่ให้สงสัยเขาจึงทำเข็มหนึ่งชุด

"คุณลู่ตอนนี้ผมจะใช้เข็มนะ ถ้าคุณรู้สึกไม่สบายคุณบอกได้" เฉินหลงหยิบเข็มเงินออกมาและพูดกับลู่หนานผู้ซึ่งนอนอยู่บนเตียง หลับตาอยู่

ลู่หนานพยักหน้าด้วยความสงบ

จากนั้นเฉินหลงปักเข็มเข้าไปในร่างกายของลู่หนาน

ด้วยความช่วยเหลือของการตัดเลือดและระบบอัจฉริยะ เฉินหลงมีความเข้าใจร่างกายมนุษย์มากกว่าแพทย์อายุหลายสิบปี

แม้ว่าผู้สูงอายุจะมีสุขภาพที่ดี พวกเขาจะมีปัญหาเล็กน้อย เฉินหลงไม่ได้รักษามะเร็งของลู่หนานด้วยพลังฉีในทันที แต่เขาใช้เข็มเงินเพื่อแทงผ่านช่องทางที่ถูกปิดผนึกอย่างช้า ๆ ในร่างกายของลู่หนาน

เมื่อช่วยเปิดทางเลือดให้ลู่หนานได้แล้ว ใบหน้าของลู่หนานแสดงความรู้สึกสบายราวกับว่าภาระที่เคยแบกรับไว้อยู่ของเขาได้บรรเทาลงแล้ว

หลังจากอยู่ในการรักษาครึ่งชั่วโมง เฉินหลงก็ใส่ยารักษามะเร็งไว้ในร่างกายของลู่หนานด้วยเข็มเงิน

ทันทีที่ยาเข้าสู่ร่างกายของลู่หนาน ยาตัวนี้ก็รีบวิ่งไปที่ท้องราวกับว่าเซลล์มะเร็งนั้นเป็นอาหารจานอร่อย

หลังจากนั้นไม่กี่วินาที ก๊าซที่อยู่บนกระเพาะอาหารของลู่หนานทั้งหมดก็ทำการล้างเซลล์มะเร็ง

ในที่สุดยาพลังฉีก็ถูกนำตัวออกจากร่างกายของลู่หนานโดยเฉินหลง และมาอยู่ที่ปลายนิ้วชี้ของเฉินหลง แก๊สยานี้เข้าไปผสมกับเซลล์มะเร็งแล้วและไม่สามารถนำใส่เข้าสู่ร่างกายของเขาได้

อย่างไรก็ตามมันก็ยังมีคุณค่า มีวิธีในหนังสือเพื่อปรับยานี้ให้เป็นยาพิษ

ตอนนี้เฉินหลงกำลังปรับแต่งก๊าซยาตัวนี้ด้วยพลังของเขาเอง

ในไม่ช้าก๊าซที่ปลายนิ้วของเขาก็เปลี่ยนเป็นเม็ดเล็กสีดำขนาดเท่าถั่วเหลือง

เฉินหลงหยิบขวดเล็กออกมาแล้วใส่ยาเม็ดเล็ก ๆ ลงไป เม็ดเล็ก ๆ ดูไม่เหมือนเรื่องใหญ่ แต่มันมีพลังมาก ตราบใดที่ใครก็ตามกินเซลล์มะเร็งเข้าไป มะเร็งก็จะพบเจ้าของคนใหม่

นำขวดเล็กใส่กลับไปในกระเป๋าของเขาเฉินหลงให้ลู่หนานลุกขึ้น

"คุณรู้สึกยังไงบ้างครับคุณลู่หนาน" เฉินหลงถาม

"ดีมาก ดีมาก ฉันไม่เคยรู้สึกดีแบบนี้มาก่อนเลย เสี่ยวเฉินคุณเป็นผู้ช่วยชีวิตของฉัน" ลู่หนานรู้สึกประหลาดใจที่จะกล่าวว่าการรักษาของเฉินหลงได้รักษาโรคเรื้อรังของลู่หนานแล้ว แน่นอนลู่หนานรู้สึกว่าทั้งชีวิตของเขาผ่อนคลาย

“คุณลู เซลล์มะเร็งของคุณได้ถูกกำจัดออกไปอย่างสมบูรณ์ ตอนนี้สิ่งที่คุณต้องทำคือใส่ใจกับอาหารที่ถูกสุขลักษณะหรือทำงานและพักผ่อน” เฉินหลงอธิบาย "ถึงเวลาที่เราจะออกไปข้างนอก แล้ว คิดว่าทุกคนน่าจะรอคุณอยู่"

จากนั้นเฉินหลงและลู่หนานออกจากห้องรักษา

เมื่อเฉินหลงและลู่หนาน ปรากฏตัวต่อหน้าทั้งสี่คน เห็นได้ว่าสีหน้าของวานเจียและทั้งสี่ มีความคาดหวังมาก และวิตกกังวล

"มันไม่ใช่เรื่องยาก" เฉินหลงไปยังพวกเขาและมีรอยยิ้มอีกปรากฏบนใบหน้าของเขา

"จริงเหรอ? เยี่ยมมาก" หลังจากได้ยินคำพูดของเฉินหลงวานเจียร้องไห้ต่อหน้าลู่หนานด้วยความดีใจ

ลู่หนานกอดวานเจียไว้ คราวนี้ลู่หนานรอดจากความตาย พวกเขาจึงตื่นเต้นกันมาก

หลังจากชั่วครู่หนึ่ง ลู่หนานก็เดินออกจากวานเจียมา

ยังมีคนหนุ่มๆสาวๆอยู่ที่นี่นะ ลู่หนานรู้สึกเริ่มเขินอายแล้ว

"ปู่ของฉันดีแล้วจริงๆเหรอ?" ลู่เชียงเดินไปที่เฉินหลงและถามด้วยเสียงโทนต่ำ

แม้ว่าลู่เชียงหวังว่าปู่ของเธอจะโอเค แต่ในฐานะนักศึกษาแพทย์เธอไม่เชื่อว่าเฉินหลงใช้เวลาเล็กน้อยในการรักษาโรคมะเร็งของปู่ของเธอ แม้ว่าเธอจะเข้ากับเฉินหลงได้ดีขึ้นแล้ว แต่เธอก็รู้อะไรบางอย่างเกี่ยวกับตัวเขาและรู้ว่าเขาจะไม่พูดอะไรที่เกินจริง