CF:บทที่ 309 แผนกคอมพิวเตอร์

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

CF:บทที่ 309 แผนกคอมพิวเตอร์

คนกลุ่มนั้นลงมาจากอาคารถึงชั้นที่เป็นแผนกคอมพิวเตอร์ ทั้งชั้นเงียบกริบ มีเพียงเสียงของอุปกรณ์คอมพิวเตอร์ที่ทำงานเท่านั้นและเสียง "เคาะ" แป้นพิมพ์

นี่ถ้าตกแต่งแผนกนี้และเล่นดนตรีพิเศษบางอย่าง ชั้นนี้ก็เหมาะมากสำหรับภาพยนตร์สยองขวัญ

ดูเหมือนว่าเขาเกรงว่าจะเป็นรบกวน เขาถามด้วยเสียงต่ำ "ทำไมชั้นนี้ถึงเงียบจัง"

เมื่อมองดูในระยะยาว อู๋ ฮ่าวเหริน พูดพร้อมกับยิ้มว่า "พนักงานในชั้นนี้มาจากแผนกคอมพิวเตอร์ทั้งหมด พวกเขาชอบสภาพแวดล้อมการทำงานที่เงียบสงบ"

"ก็ดีนะที่อยู่เงียบๆ และชอบความเงียบ แสดงว่านักวิจัยเหล่านี้มีสมาธิจดจ่อ"

เมื่อพวกเขาเข้าไปในห้องทำงานของแผนกคอมพิวเตอร์ กู้ซิงเชิง อยู่ในห้องนั้น พอเห็นมีคนเข้ามา เขาเหลือบขึ้นมองและเห็นว่าเป็น อู๋ ฮ่าวเหริน แล้วเขาก็ยังคงเขียนรหัสต่อไป

หลังจากผ่านไปกว่าสิบวินาที เขารู้สึกผิดปกติ เขาเพิ่งเห็นหน้าพวกเขา ดูเหมือนว่าเขาจะมองเห็นเฉพาะคนในข่าวเท่านั้น เขาเงยหน้าขึ้นมองอีกครั้ง ตอนนี้คนๆนั้นยืนอยู่ข้างๆเขา มองที่หน้าจอคอมพิวเตอร์

 "อ่า! สวัสดีครับ ท่านหลง"

สมองของเขาช้านิดหน่อยและยังไม่ตอบสนอง ท่านหลงมาที่นี่นานหรือยังครับ

เสียงร้องนี้ดึงดูดความสนใจของทุกคน เพราะเสียงของเขา คนอื่นๆ ก็จำได้

พอหวังจี้เห็นท่านหลง เขาเอามือลูบหัวตัวเอง แล้วนึกขึ้นได้ว่าเขาลืมไป

“ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร พวกคุณทำงานต่อไปเถอะ ผมแค่จะมาดู”

"กำลังทำอะไรอยู่หรือพ่อหนุ่ม? ดูเหมือนเป็นภาพยนตร์"

หลังจาก กู้ซิงเชิง ได้ยินคำพูดของท่านหลง เขาชี้ไปที่รูปสามมิติข้างบนและพูดว่า: "เรากำลังศึกษาวิธีการสร้างวิดีโอที่ดีและรวมของพวกนี้เข้าด้วยกัน นั่นเป็นคลิปในภาพยนตร์ อย่างไรก็ตามเราใช้โปรแกรมคลิปอัจฉริยะ ซึ่งเร็วกว่า "

ท่านหลง พยักหน้าอย่างไตร่ตรองและพูดว่า "เอาล่ะอุตสาหกรรมภาพยนตร์ของจีน โดยเฉพาะในด้านเทคโนโลยีการผลิตที่ยังล้าหลังกว่านานาประเทศ ผมหวังว่ามันจะอยู่ในมือคุณ มากกว่าชาวต่างชาติ”

"เทคโนโลยีในปัจจุบันของเรา จะแซงหน้าพวกเขาได้ในไม่ช้าครับ" กู้ซิงเชิงพูดอย่างมั่นใจ

"เป็นเรื่องดีที่มีความมั่นใจ ทางด้านนี้มีอะไรบ้าง"

อู๋ ฮ่าวเหริน มองไปที่ตรงที่ท่านผู้นำเอ่ยถึงและอธิบายว่า "นี่เป็นอุปกรณ์ที่ค้นคว้าโดยกลุ่มของเราครับ ในอนาคตพวกเขาจะนำมาทำการทดสอบ "

"คุณศึกษาเกี่ยวกับฮาร์ดแวร์ด้วยเหรอ?"

ท่านหลง งุนงงกับเรื่องนี้ เขาไม่ได้ยินเกี่ยวกับข่าวนี้จริงๆ

"ท่านหลง เราต้องซื้ออุปกรณ์ฮาร์ดแวร์ขั้นสูงจากต่างประเทศ พวกเขาไม่ได้ขายให้กับเรา พอเจอกับสถานการณ์เช่นนี้ เราจึงได้ทำอุปกรณ์บางอย่างของเราเอง ในการจัดแสดงนิทรรศการอุตสาหกรรมเกมของบอส ผู้จัดได้ให้อุปกรณ์ฮาร์ดแวร์มีส่วนร่วมจัดแสดงด้วยและเทคโนโลยีนั้นล้ำหน้ามาก "

"อันที่จริง เครื่องมือชีวภาพนั้นเกี่ยวข้องกับอุปกรณ์ฮาร์ดแวร์จำนวนมากซึ่งอู๋ ฮ่าวเหรินยังไม่ได้เริ่มต้น ในอนาคตทางกลุ่มน่าก้าวหน้าด้านฮาร์ดแวร์และอุปกรณ์มากกว่าประเทศอื่น ๆ " จื่อ หยง อธิบาย

"แล้วทำไมผมไม่เคยได้ยินเรื่องแบบนี้มาก่อน? จีนเป็นจุดอ่อนในอุตสาหกรรมอิเล็กทรอนิกส์อยู่เสมอหลายอย่างต้องสั่งทำเฉพาะจากโรงงานในต่างประเทศ ถ้าเรามีเทคโนโลยีขั้นสูงของเราเองเราควรพัฒนาอย่างจริงจัง . "

ตอนนี้เองที่ อู๋ ฮ่าวเหริน กล่าวว่า "ท่านหลง ปัจจุบันกลุ่มของเราไม่ได้เกี่ยวข้องกับอุตสาหกรรมนี้ต่อไปแล้ว  ในอนาคตหลังจากแก้ปัญหาทางการแพทย์แล้ว เราอาจจะดำเนินโครงการบางอย่างในด้านนี้"

เขามอง อู๋ ฮ่าวเหริน อยู่พักใหญ๋ แล้วคิดถึงมันสมองของชายคนนี้ โดยที่ยังไม่รู้ว่ามีวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีล้ำสมัยอยู่อีกเท่าไร ไม่มีความคืบหน้าในการสืบสวนคนเหล่านี้

แต่มั่นใจได้อย่างไม่มีข้อสงสัยถึงความรักของเด็กหนุ่มคนนี้ที่มีต่อมาตุภูมิของเขา ตอนนี้มันขึ้นอยู่กับตัวเขาเองที่จะค้นพบพรสวรรค์ของตัวเอง

"หากคุณมีปัญหาอะไร ก็ส่งเรื่องตรงมาได้เลย แล้วทางรัฐสามารถช่วยคุณแก้ปัญหา รัฐจะทำให้ดีที่สุดเพื่อช่วยคุณแก้ปัญหาเหล่านั้น"

คนกลุ่มนั้นเดินไปด้านหน้าหน้าจอขนาดมหึมาที่อยู่ตรงกลาง เฉิน เจิ้นหนิงชี้ไปตรงที่มีลวดลายด้านบนแล้วพูดว่า: "ท่านหลง นี่คือสมาร์ทซีโร่ ซี่โร่ กล่าวทักทายท่านผู้นำซิ"

ใบหน้าเสมือนที่ยิ้มแย้มปรากฏขึ้น พร้อมกับเสียงพูดว่า "สวัสดี ท่านหลง ผมคือปัญญาประดิษฐ์ ซีโร่ "

"สวัสดี หมายเลข 0"

เมื่อดูการโต้ตอบระหว่างท่านผู้นำ กับหมายเลข 0 ทำให้พวกเขาหัวเราะได้เป็นบางครั้ง บรรดาผู้ติดตามรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

คนที่อยู่ถัดจากจื่อหยง มองดูซีโร่แบบตื่นๆ เขาไม่ได้คิดว่าปัญญาประดิษฐ์ของฟิวเจอร์กรุ๊ปจะมาถึงระดับนี้

จริงๆแล้วปัญญาประดิษฐ์ใช้จิตวิทยาในการสื่อสารกับท่านผู้นำ

"โปรแกรมปัญญาประดิษฐ์ที่ทรงพลังมากสามารถจับการเปลี่ยนแปลงทางจิตวิทยาของเราในเวลาอันสั้นผ่านสิ่งที่เราพูด"

"ท่านหลง ตอนนี้ปัญญาประดิษฐ์น่าจะใช้จิตวิทยา ถ้ามันเป็นคนปกติ ข้อมูลทั้งหมดจะถูกเปิดเผยในตอนนี้" ผู้คุ้มกันที่อยู่ใกล้ๆ บอกในทันที

ถึงตอนนี้ อู๋ อธิบายว่า "ปัญญาประดิษฐ์จะรวบรวมข้อมูลที่สามารถรวบรวมได้จากอินเทอร์เน็ต จากนั้นวิเคราะห์ข้อมูลขณะที่พูดคุยกับคน และจะตอบสนองกับคนที่พูดคุยกับพวกเขา"

"คุณควรจะเปิดใช้โปรแกรมช่วยบำบัดทางจิตด้วย ใช่ไหม" อู๋ ฮ่าวเหรินหันไปหาเฉินเจิ้งหนิง แล้วถาม

"ใช่ครับ เรากำลังจะทดลองว่าปัญญาประดิษฐ์สามารถช่วยคนรักษาโรคทางจิตวิทยาได้หรือไม่"

"เยี่ยม ตอนนี้มีคนจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ กำลังทุกข์ทรมานจากการป่วยทางจิต หากพวกเขาสามารถรักษาความเจ็บป่วยทางจิตผ่านปัญญาประดิษฐ์ได้ ก็จะมีส่วนอย่างมากต่อความมั่นคงทางสังคม"

พอพวกเขาออกมาจากตรงนั้น คนในแผนกคอมพิวเตอร์ก็เริ่มพูดคุยกัน

เขามอง อู๋ ฮ่าวเหริน แล้วกล่าวว่า "เสี่ยวอู๋ วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีในระดับนี้ของที่นี่ทำให้ผมมีความหวังว่าประเทศจีนจะตามประเทศอื่นทัน"

"ท่านหลง ผมให้ความมั่นใจว่านิทรรศการวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีของจีนจะก้าวหน้าเร็วขึ้นและเร็วขึ้น วันหนึ่งเราจะตามพวกเขาทัน"

"ผมหวังว่าวันนั้นจะมาถึงเร็ว ๆ นี้"

อู๋ ฮ่าวเหริน มองดูท่านผู้นำที่จากไปอย่างรู้สึกสับสน เขาคิดว่าท่านผู้นำจะขอไปที่ห้องปฏิบัติการของเขา แต่ตอนนี้เขาต้องคิดให้มากขึ้นแล้ว

เดิมท่านหลงเชิญเขาไปดูการตรวจสอบการต่อสู้ของหุ่นยนต์ แต่อู๋ ฮ่าวเหริน ส่ายหัวปฏิเสธ

หุ่นยนต์พวกนั้นไม่ได้น่ามอง พวกมันไม่น่าสนใจเท่าปืนพลังงานที่เขาศึกษาและอาวุธที่เขาศึกษาที่บนเกาะ

ย้อนกลับไปที่บริษัท ตอนนี้ทุกคนกำลังคุยกันเรื่องการมาเยื่ยมชมของท่านหลง  บางคนบ่นว่าพวกเขาไม่ได้ถ่ายรูป

"บอส จะไม่มีข่าวแพร่ออกไปใช่ไหม?" ลิว หมิงเยว่ เห็นเขาและรีบเข้าไปถาม

ในเวลาเดียวกัน หล่อนกระพริบตาและมองอู๋ ฮ่าวเหริน อย่างสงสัย เหมือนกับมีคำถามที่อยากถาม แต่ไม่กล้า

"จะไม่มีข่าวใดถูกเผยแพร่ ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ นี่เป็นการมาเยี่ยมชมอย่างลับๆ มีคนไม่กี่คนที่รู้เรื่องนี้ ผมจะทำอะไรให้คุณได้อีกบ้าง?"

ลิว หมิงเยว่ถามว่า "บอส จริงๆ แล้วเราทุกคนอยากรู้คุณรู้สึกอย่างไรเมื่อเห็นท่านผู้นำ"

"ผมรู้สึกอย่างไรที่เจอหรือ?"

อู๋ ฮ่าวเหริน นึกไม่ถึงว่าจากท่าทางที่แสดงออกของเธอเพียงแค่จะถามคำถามน่าเบื่อ คิดว่ามีเรื่องใหญ่

“ที่จริง ผมเคยเจอท่านหลงมาก่อน ผมไม่ได้รู้สึกอะไรเลย ตอนแรกผมรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยจากนั้นผมก็รู้สึกเหมือนเป็นคนทั่วไป”

ลิว หมิงเยว่ พูดขึ้นเศร้าๆ "ดูเหมือนจะมีช่องว่างที่ห่างมากระหว่างพวกเรากับบอสซึ่งแตกต่างอย่างจากความรู้สึกของคนธรรมดาสิ้นเชิงเวลาที่พวกเราเจอท่านหลง  พอเราได้ยินข่าวเรารู้สึกประหลาดใจและอยากรู้อยากเห็น พอได้เจอจริงๆ เราก็จะตื่นเต้นแล้วก็ตื่นเต้น ไม่สามารถควบคุมได้เลย "

อู๋ ฮ่าวเหริน พูดด้วยรอยยิ้ม“ นั่นเป็นปฏิกิริยาของคนปกติ คุณก็ถือซะว่าผมมีปฏิกิริยาที่ผิดปกติแล้วคุณจะรู้สึกสบายใจ”