CF:บทที่ 211 แจกันปลอม

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

เนื่องจากผู้เชี่ยวชาญที่นี่เป็นผู้เชี่ยวชาญในการตรวจพิสูจน์เครื่องกระเบื้อง เครื่องทองสำริดและหยกโบราณ ทางกลุ่มจึงเปิดผลการตรวจพิสูจน์โบราณวัตถุเหล่านี้ในอนาคต

ตอนเช้าตรู่ คนที่นำของเก่ามาที่อำเภอหยุนหลง นั่งรถไปที่ประตูของฟิวเจอร์กรุ๊ป หลังจากผ่านการตรวจสอบของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยแล้ว เขาถูกพาไปที่สำนักงานใหญ่ของฟิวเจอร์กรุ๊ป

"ดูนั่นสิ ดูเหมือนจะเป็นอาณาเขตโรงงานของฟิวเจอร์กรุ๊ป มันใหญ่โตเกินจริง!"

"ทางทิศใต้เป็นหอพักสำหรับพนักงาน ผมอยากไปดูตรงนั้นจริงๆ ได้ยินมาว่าการก่อสร้างที่นี่ยอดเยี่ยมที่สุด"

"ขึ้นรถเร็วเถอะ หลังจากตรวจพิสูจน์โบราณวัตถุเสร็จแล้ว เราค่อยขอเที่ยวชมที่นี่รอบๆ กัน"

นักท่องเที่ยวคนหนึ่งสอบถามคนขับรถที่อยู่ด้านหน้าว่า "พี่คนขับ ได้ยินมาว่าพวกคุณทุกคนเกษียณอายุราชการจากกองทัพ เป็นจริงหรือเปล่า?"

"ที่จริง ผมเป็นทหารผ่านศึกอยู่แปดปี ผมน่าจะถูกย้ายไปยังกองกำลังตำรวจติดอาวุธ แต่ผมขอร้องท่านผู้นำให้รับผมไว้ ตอนนี้บรรดาสหายเก่าของผมในกองทัพพากันมาสอบถามผมเรื่องนี้ ในอนาคตทางกลุ่มยังต้องการตำแหน่งแบบเดียวกัน และพวกเขาก็อยากจะมาที่นี่หลังเกษียณ"

"ฮ่าฮ่า อย่างนี้นี่เอง ผมก็อยากเข้าร่วมฟิวเจอร์กรุ๊ปด้วยเหมือนกันนะ แต่ผมไม่แม้แต่ผ่านการสมัครตอนแรกเลย สวัสดิการและค่าตอบแทนที่นี้ช่างน่าดึงดูดจริงๆ"

"ปัญหาเดียวของที่นี่คือการจัดแสดงที่ยังตามหลังอยู่เล็กน้อย ถ้าคุณอยู่ในเมืองขนาดใหญ่ คุณต้องกลัวว่ามีคนมากมายแก่งแย่งชิงดีกัน!"

คนขับพูดด้วยรอยยิ้ม "เข้าใจผิดแล้วครับ อีกหนึ่งปีข้างหน้า ที่นี่จะเปลี่ยนแปลงไปมาก ตามทางที่คุณผ่านมาคุณจะเห็นว่าทางด้านทิศใต้ของเรา เริ่มก่อสร้างกันแล้ว ว่ากันว่าอำเภอหยุนหลงจะสร้างเขตเมืองใหม่ขึ้นตรงนั้น จะเป็นเมืองที่ทันสมัยมาก ผมเตรียมสร้างครอบครัวที่นี่ พอผมมีบ้านเมื่อไรผมจะพาพ่อแม่และภรรยามาอยู่ด้วย"

"ผมได้ยินมาว่าฟิวเจอร์กรุ๊ปจะก่อสร้างพระราชวังฤดูร้อนหยวนหมิงหยวนขึ้นใหม่ที่นี่ใช่ไหมครับ"

"อยู่ตรงอีกฝั่งหนึ่งของภูเขา เราจะเปิดช่องทางเดินภายในภูเขาเพื่อเชื่อมต่อบริษัทกับภูเขาด้านนั้น กำลังมีการก่อสร้างโครงการท่องเที่ยวแบบโบราณที่บริเวณนั้นซึ่งจะเป็นพื้นที่ท่องเที่ยวของอำเภอหยุนหลง"

เมื่อได้ฟังการแนะนำของพี่คนขับรถซึ่งเป็นพี่ใหญ่สุดแล้ว คนส่วนมากก็ตาสว่างขึ้น ข้อมูลจากอินเตอร์เน็ตนั้นต่างไปจากข้อมูลของสมาชิก

บางคนคิดเลยเถิดไปถึงการจัดนิทรรศการที่นี่ในอนาคตรวมถึงเรื่องที่ว่าทางกลุ่มจะจัดนิทรรศการของอำเภอหยุนหลงออกมาเป็นอย่างไรในอนาคต

แต่ทว่า ชายสองคนที่อยู่แถวลอบมองไปรอบๆบริเวณ โดยไม่ได้ฟังการสนทนาของคนในรถเลย และอุ้มภาชนะอะไรสักอย่างห่อด้วยผ้าสีดำไว้ในอ้อมแขน ดูเหมือนเป็นของโบราณที่พวกเขานำมา สองคนนั้นไม่ใช่คนอื่นที่ไหน คนหนึ่งก็คือคนที่พูดติดอ่างและอีกคนก็คือคนที่พูดจาเพ้อเจ้อ สองคนนี้มาที่นี่เพื่อสำรวจเส้นทาง

ถ้าวันนี้พวกเขาทำสำเร็จ พวกเขาจะเริ่มทำตามแผน

"พึมพำ พึมพำ... "

"ห้ามพูดอะไร วันนี้แค่ตามฉันมา เห็นอะไรก็ไม่ต้องพูด ไม่ต้องเอ่ยถาม ทำตามที่ฉันบอกก็แล้วกัน"

เขาเหลือบตาลงเล็กน้อย ฉันไม่รู้ว่าชายชราคิดอะไร ปล่อยเขาพูดติดอ่างและไม่ได้ห้ามปราบไปตลอดทาง

พฤติกรรมแปลก ๆ ของสองคนนั่น ไม่ได้ดึงความสนใจของคนขับรถแต่อย่างใด ส่วนใหญ่เป็นคนที่มาในวันนี้มากกว่า บวกกับยังมีอะไรที่แปลกกว่าสองคนนั้นเสียอีก

ห่างจากตัวอาคารไปอีกไม่ไกล ผู้เชี่ยวชาญด้านวัตถุโบราณทั้งหลายก็พร้อมแล้วที่จะสร้างบริเวณพื้นที่เพื่อการตรวจพิสูจน์ขึ้นเป็นพิเศษ

พอรถแล่นมาถึงที่นี่ กลุ่มผู้โดยสารก็มองไปที่ตัวอาคารแล้วรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย

พนักงานต้อนรับที่รอกำลังรอต้อนรับพวกเราอยู่นานแล้วก็พูดขึ้นว่า "เรียนเชิญทางนี้ วันนี้จะมีเพียงการตรวจพิสูจน์เครื่องหยกโบราณ เครื่องกระเบื้อง และเครื่องสำริดเท่านั้น ถ้าคุณนำวัตถุโบราณชนิดอื่นๆ มา ให้ไปพักผ่อนที่อาคารนั้นก่อน "

เห็นได้ชัดว่าผู้มาเยือนทุกคนรู้ว่าไม่มีใครนำของโบราณชนิดอื่นมา

คนที่อยู่ด้านหน้าและนำวัตถุโบราณมาด้วย ก็พากันเดินเข้าไปในบริเวณที่ตรวจสอบวัตถุโบราณ

ไม่กี่นาทีผ่านไป บางคนกลับออกมาอย่างมีความสุข บางคนมีสีหน้าเรียบเฉยในขณะที่บางคนดูเศร้า

หลังจากที่มีคนเข้าไปในบริเวณที่ตรวจวัตถุโบราณ 3 กลุ่มแล้ว พวกเขาพูดตะกุกตะกักว่า “อย่าหยิบกินนะ อย่างกับไม่ได้กินอะไรมาเป็นปี เอาของนั่นและกระดาษโน้ตออกไปยื่นให้ผู้ประเมินราคา"

"โอ่ะ"

ชายที่พูดติดอ่างเอาแขนเสื้อเช็ดปากตัวเอง และเดินเข้าไปในห้องประเมินราคาเครื่องกระเบื้อง โดยที่ชายช่างพูดทำหน้านิ่วคิ้วขมวด

เห็นเลยว่าชายพูดติดอ่างเป็นกังวลเล็กน้อย เขาอยากหาใครพูดคุยแต่ก็กลัวที่จะเปิดเผยตัว เขาจึงได้แต่เพียงดื่มชาที่ทางกลุ่มเตรียมไว้ให้เท่านั้น

ผู้ประเมินราคาเครื่องกระเบื้องมองดูชายติดอ่างเดินเข้ามา เขาต้องการซักถาม เขายื่นกระดาษแผ่นหนึ่งให้แล้วพยักหน้า

เห็นได้ชัดว่าคนเซ่อซ่าแบบนี้โดนหลอกได้ง่าย อาจสาเหตุผลที่ชายชราขอให้ชายผู้นี้คอยตามเขา

ผู้ประเมินราคามองแจกันกระเบื้องที่เขานำมาครู่หนึ่งอย่างครุ่นคิด แล้วก็มองอีกครั้งและถามว่า "คุณมาจากที่ไหน"

"ผะ ผม ผม อายุ ... "

"เอาหล่ะ พอเถอะ"

ในที่สุดผู้ประเมินก็เข้าใจว่าทำไมต้องมีบันทึกแบบนั้น หากชายติดอ่างต้องอธิบายตัวเอง ผู้ประเมินก็คงจะไม่ได้ประเมินรายต่อไปกันพอดี

ผู้ประเมินราคาพิจารณาแจกัน เพื่อประเมินราคาให้ชายติดอ่าง เขาประเมินข้อมูลแวดล้อมมากขึ้น ในที่สุดก็เขียนกระดาษโน๊ตสองคำว่า "ยังสงสัย"

แม้จะรู้ว่านี่ไม่ใช่สถานการณ์ที่ดีสำหรับวันแรกของการตรวจพิสูจน์วัตถุโบราณ แต่เขารู้ดีกว่าว่าถ้าหากเขาทำผิดพลาดมันจะยิ่งแย่ลงไปอีก

หลังจากชายติดอ่างกลับออกมา ชายช่างพูดก็รีบเข้าไปหาเพื่อดูรู้ผลการตรวจพิสูจน์วัตถุของชายติดอ่าง

พอชายช่างพูดเห็นคำตอบสองคำ แววตาของเขาเปลี่ยนไปแวบหนึ่ง แล้วพวกเขาก็นั่งลงอีกครั้ง

หลังจากการตรวจพิสูจน์ของกลุ่มถัดมา ชายช่างพูดกับเข้าไปพร้อมกับเครื่องกระเบื้อง

“เอ่อ ของของคุณดูเหมือนกับเป็นคู่กับแจกันที่นำมาตรวจตรงด้านหน้า "

"ถูกแล้ว ผมกับเขามาจากหมู่บ้านเดียวกัน แจกันพวกนี้ตกทอดมาจากบรรพบุรุษของเรา ได้ยินพวกคนหนุ่มสาวในหมู่บ้านมาว่าคุณมีเงิน เอาของพวกนี้ไปสิ แล้วพวกเราก็มาที่นี่พร้อมกับแจกัน"

"แล้ว ทำไมพวกคุณไม่เข้ามาด้วยกันตอนนี้เลย ผมอยากจะถาม แต่ก็ถามไม่ได้"

"ผมมาด้วยกันกับเขา แต่ของนี่เราแยกกัน แจกันของเขาคือเขาแจกันของผมคือของผม เราต้องเลยต้องแยกกัน"

"ไม่เป็นไรหรอกเรื่องนั้น แจกันเป็นคู่ราคาแพงกว่า แจกันใบเดียวราคาจะลดลง นี่ครับ ผลการตรวจพิสูจน์แจกันของพวกคุณ"

ชายช่างพูดพยักหน้า เขาเดาออกตั้งแต่ก่อนที่จะเข้ามาในนี้ แจกันสองใบนี่เป็นจะเป็นของแท้หรือเปล่า นั่นแหล่ะเป็นกลลวงของพวกเขา

หากเป็นเหตุการณ์ปกติ พวกเขาจะแสดงของแท้ให้ดูก่อน แล้วค่อยเอาของปลอมมาสับเปลี่ยนแล้วค่อยทำเป็นขายของจริงต่อไป

แต่สำหรับสถานการณ์ในวันนี้ เขาทำได้แค่ขายแจกันสองใบทั้งของจริงและของปลอมในเวลาเดียวกัน หาไม่แล้ว คำสองคำที่ติดอยู่กับแจกันด้านหน้า ก็อาจทำให้พวกเขาแตก

หลังจากผู้ชายคนนี้ออกมา และวางแจกันสองใบเข้าด้วยกันอย่างว่องไว แล้วก็ดูแค่ผลการพิสูจน์ที่ปราศจากปัญหาใดๆ

ความรู้สึกที่ผู้ประเมินราคากล่าวว่าแจกันทั้งสองนั้นเป็นของจริง และจะได้ราคาเมื่อวางอยู่ด้วยกันนั้น เขาเชื่อผู้ประเมินราคาและขายแจกันทั้งสองใบนั่นไปพร้อมๆ กัน

ชายคนนี้ปล่อยให้ชายติดอ่างรออยู่ที่นี่ ส่วนเขานำแจกันสองใบเดินไปที่อาคาร

การซื้อของเก่าจะทำในอาคาร หากคุณต้องการของเหล่านั้น หลังจากการประเมินแล้ว เพียงแค่เข้าไปในอาคารโดยตรง

มีคนจำนวนมากที่ด้านหน้าตัวอาคาร พร้อมของเก่าของตัวเอง เข้าไปในอาคารเพื่อแลกเปลี่ยน เพราะพวกเขารู้ว่าราคาของการค้าของเก่านี้จะเพิ่มขึ้น 5% จากการประเมินของผู้ประเมิน

หากคุณยังไม่พอใจคุณสามารถเจรจากับบุคคลที่รับผิดชอบการสั่งซื้อโบราณวัตถุเพื่อประเมินราคา

เขาเดินเข้าไปในอาคารและดูมัน จากนั้นเขาหยิบแจกันสองใบแล้วเดินไปที่เจ้าหน้าที่ในอาคาร

ตอนที่ 210 หน้าหลัก ตอนที่ 212